بررسی جداسازی پردازش اطلاعات در حافظة عملی و کلامی
محورهای موضوعی : روان درمانگری
رضا کرمی نوری
1
(دانشگاه تهران)
اولا - بریت برامدال
2
(دانشگاه استکهلم)
لارس گوران نیلسون
3
(دانشگاه استکهلم)
کلید واژه: جداسازی پردازش اطلاعات, پردازش خودکار, پردازش کنترل شده, تکلیف اجرای عمل, تکلیف کلامی, پردازش نهان, پردازش آشکار,
چکیده مقاله :
در مطالعه حاضر، از روش جداسازی پردازش اطلاعات (PDP) برای دو هدف استفاده شده است: 1. تا سهم پردازشهای خودکار و کنترل شده در تکلیف اجرای عمل (SPT) و تکلیف کلامی (VT) بطور جداگانه انداه گیری شود؛ 2. مشخص شود که آیا دو تکلیف SPT و VT در ارتباط با اندازه پردازش خودکار با هم متفاوت هستند. در آزمایش اول، دو تکلیف اجرای عمل و کلامی در دو حالت جداگانه غیرفراگیر دستکاری شدند. در آزمایش دوم، هر دو تکلیف SPT و VT به طور همزمان در یک حالت واحد غیرفراگیر دستکاری شدند. بعلاوه در آزمایش سوم، به آزمودنیها گفته نشد این دو تکلیف را به یاد بسپارند و یا در بارة آزمون حافظة آتی اطلاعی به آنها داده نشد. نتایج هر سه آزمایش نشان داد که روش PDP ، بزار مناسبی برای تمایز بین دو پردازش خودکار (نهان) و کنترل شده (آشکار) نیست و برای موقعیت ها یا برای مواد یادگیری گوناگون تقسیم پذیر نیست. این نتایج، با توجه به نقض دو فرض روش PDP (تغییرناپذیری در آشنایی و تغییرناپذیری در یادآوری) مورد بحث قرار گرفته اند.
The Process Dissociation Procedure (PDP) was used in the present study for two purposes: 1) to measure separately the contribution of automatic and controlled processes in subject-performed tasks (SPT) and verbal tasks (VT). 2) to explore whether SPTs and VTs differ with respect to automaticity. in Experiment 1, SPTs and VTs were manipulated in two separate exclusion conditions. In Experiment 2, both SPTs and VTs were manipulated simultaneously in one exclusion condition. Furthermore, in Experiment 3, the subjects were not told to remember SPTs and VTs and were not informed about a later memory test. The results of all three experiments, conducted on a total of 45 undergraduate students, revealed that PDP is not a suitable instrument for distinction bet-ween automatic (implicit) and controlled (explicit) process-ing, and not generalizable for different situations or diffe-rent learning materials. The results are discussed with respect to violation of two PDP assumptions (i.e., invari-ance in familiarity and in recollection).