ویژگی‌های روان‌سنجی نسخه فارسی مقیاس ذهن‌آگاهی بین‌فردی
محورهای موضوعی : آزمون‌های روانی
محسن محمدپور
1
(گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران)
سمیه پورشمس
2
(گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب)
مرضیه کلیوند
3
(گروه روانشناسی، دانشگاه لرستان، خرم‌آباد، ایران)
بهاره مرادحاصل
4
(گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران)
سمیرا مرادی
5
(گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران)
کلید واژه: مقیاس ذهن‌آگاهی بین‌فردی, تحلیل عاملی تاییدی, پایایی و روایی,
چکیده مقاله :
هدف این پژوهش بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی نسخه فارسی مقیاس ذهن‌آگاهی بین‌فردی بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی افراد شهر تهران مراجعه کننده به بیمارستان رسول اکرم (ص) در مهر و آبان سال 1401 بود. 321 نفر به روش نمونه‌برداری در دسترس انتخاب و به مقیاس‌های ذهن‌آگاهی بین‌فردی (پراتچر و دیگران، 2019) ، همدلی اساسی (فارینگتون، 2006) و پریشانی روان‌شناختی کسلر (کسلر و دیگران ،2002) پاسخ دادند. برای تحلیل داده‌ها از روش همسانی درونی به شیوه آلفای کرونباخ و برای روایی سازه از تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد ضریب آلفای کرونباخ برای نمره کل مقیاس 87/0 و برای زیرمولفه‌های حضور، آگاهی نسبت به خود و دیگری، پذیرش غیرقضاوتی و غیرواکنشی بودن به ترتیب 69/0، 83/0، 69/0 و 72/0 بود. مقیاس ذهن‌آگاهی بین فردی همبستگی مثبت معناداری را با مقیاس همدلی اساسی (0.429) و همبستگی منفی را با پریشانی روان شناختی (0.356-) نشان داد. بر اساس نتایج به دست آمده ذهن‌آگاهی بین‌فردی می‌تواند پیامدهای رابطه‌ی مثبتی را در تعاملات بین‌فردی داشته باشد. به طور کلی نسخه ایرانی مقیاس ذهن‌آگاهی بین‌فردی ساختار 4 عاملی و پایایی و روایی مناسبی را نشان داد و در پژوهش‌های مختلف می‌توان از آن استفاده کرد
the present study aimed to investigate the psychometric properties of the Persian version of the Interpersonal Mindfulness Scale. The method of descriptive-correlation research. 321 people were investigated by the available sampling method. Participants completed the Interpersonal Mindfulness Scale (Pratcher et al., 2019), Basic Empathy Scale (Farrington, 2006), and Kessler& Psychological Distress Scale (Kessler et al., 2002 to examine convergent and divergent validity. For data analysis, the internal consistency method was used using Cronbach's alpha method, and for construct validity, confirmatory factor analysis was used. The results of factor analysis showed that the Cronbach& alpha coefficient for the total score of the scale was 0.87 and for the sub-components of presence, awareness of self and others, non-judgmental acceptance and non-reactivity were 0.69, 0.83, 0.69 and 0.72, respectively. The interpersonal mindfulness scale showed a significant positive correlation with the basic empathy scale (0.429) and a negative correlation with psychological distress (-0.356). Based on the obtained results, interpersonal mindfulness can have positive relationship consequences in interpersonal interactions. In general, the Iranian version of the interpersonal mindfulness scale showed a 4-factor structure and good reliability and validity, and it can be used in various research.