مقایسه عوامل آموزشی مؤثر بر کیفیت آموزشی دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز از دیدگاه استادان و دانشجویان
محورهای موضوعی : روانشناسی تربیتیساناز محسنزادهکریمی 1 , یوسف ادیب 2 , محمّدحسین حسینی 3
1 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، دانشجویکارشناسیارشد برنامهریزی درسی، تبریز، ایران.
2 - دانشیار دانشگاه تبریز.
3 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، کارشناسارشد رشته جغرافیا و برنامهریزی شهری، تبریز، ایران.
کلید واژه: مدیریت, اعضاء هیئت علمی, عملکرد کارمندان, تجهیزات آموزشی و خدمات ارائه شده,
چکیده مقاله :
تحقیق حاضر با هدف مقایسه عوامل آموزشی مؤثر بر کیفیت آموزشی دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز از دیدگاه استادان و دانشجویان انجام شد. متغیرهای نحوه عملکرد مدیریت دانشگاه، کارکنان، استادان هیئت علمی، امکانات و تجهیزات آموزشی، امکانات علمی-پژوهشی، خدمات ارائه شده، ویژگی کلاس و دانشجو و عوامل آموزشی متغیرهای تأثیرگذار بر کیفیت آموزشی میباشند. جامعه آماری دانشجویان شامل 6335 نفر و جامعه آماری استادان 219 نفر میباشد که 361 نفر از دانشجویان به روش تصادفی خوشهای و 139 نفر از استادان آنها به روش تصادفی نسبتی مطبق انتخاب شده است. روش تحقیق حاضر از نوع علی-مقایسهای است و گردآوری دادههای به وسیله پرسشنامههای محقق ساخته انجام شده است. در این بررسی از ضریب آلفای کرون باخ برای تعیین پایایی سؤالات استفاده شد که عمدهترین نتایج بدست آمده به شرح زیر میباشند: در مقام مقایسه از دیدگاه استادان، نقش استادان هیئت علمی و میزان خدمات ارائه شده به دانشگاه نقش عمده ای در کیفیت آموزشی دانشگاه دارد ولی از دیدگاه دانشجویان، نقش مدیریت دانشگاه و ویژگی کلاس و دانشجو در کیفیت آموزشی دانشگاه نقش دارد. همچنین نقش کارکنان و امکانات دانشگاه و امکانات علمی-پژوهشی از دیدگاه استادان و دانشجویان در کیفیت آموزشی یکسان است.
The present study aimed at investigating the role of educational factors on educational quality in Tabriz Islamic Azad University from the professors and students view points. The variables affecting the educational quality are: management, staff, academic members, educational possibilities and equipment, scientific- survey possibilities, available services, students and class characteristics, and educational factors. The statistical population included 6335 students and 219 professors. Using cluster random sampling method the sample size was 361 students and 139 professors respectively. The research method was descriptive – survey. In order to gather the data a researcher made questionnaire was used. The reliability was obtained by the use of cronbach's Alfa. The results showed that all the above mentioned variables were affecting the educational quality. The professors believed that scientific members and services had the major role, the students believed that the management, students and class characteristic had greet role, but the role of staff, scientific – survey and educational equipment were equal in educational quality.
احمدی، ا. (1369)، بررسی عوامل افزایش کیفیت آموزش در دانشگاه اصفهان و پیشنهاداتی برای بهبود آن، دانشگاه اصفهان.
بهروان، ح. (1376)، جامعه شناسی سازمانی تحقیقات، علوم انسانی و اجتماعی در ایران- بررسی عوامل مؤثر بر انگیزه و توان تحقیق اعضای علمی علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه فردوس مشهد، رساله دکترا- دانشگاه تهران، علوم انسانی.222176-علوم تربیتی.
پازارگادی، م. و آزادی احمد آبادی، ق. (1386)، کیفیت و ارزیابی کیفیت در دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی، تهران، انتشارات بشری.
پازارگادی، م. (1378)، اعتباربخشی در آموزش عالی ارزیابی کیفیت در دانشگاههای ایران، تهران، انتشارات صباح.
پاکاریان، س. (1369)، بررسی عوامل افزایش کیفیت آموزشی در دانشگاه اصفهان و پیشنهادهایی برای آن، اصفهان، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی.
پرهازور،ک. (1366)، رگرسیون چند متغیری در پژوهش رفتاری، ترجمه: حسن سرای، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، چاپ اول.
خداوردی، ی. (1375)، مبانی مدیریت آموزش عالی و دانشگاهی، تهران، انتشارات بحرالعلوم.
ساکی،م. (1386)، بررسی ساختار مناسب برنامه ریزی درسی در دانشگاه اصفهان، مجموعه مقالات همایش انجمن برنامه ریزی درسی ایران، تهران، انتشارات سمت.
عزیزی، ن. (1385)، درآمدی بر توسعه آموزش عالی در ایران با تأکید بر علوم انسانی، تهران، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
عظیمی، ج. (1386)، بررسی راههای بهبود کیفیت مدیریت مدارس راهنمایی میاندوآب براساس(T.Q.M) از دیدگاه مدیران، دبیران و مسئولان آموزش و پرورش، گزارش تحقیق. دانشگاه تبریز.
فتحیآذر، ا. (1385)، بررسی وضعیت کمی و کیفی آموزش عالی در استان آذربایجانشرقی، تبریز، سازمان مدیریت و برنامهریزی آذربایجان شرقی.
قنبر، ا. و تنکابنی، ح. (1372)، بررسی ساختار نظام مدیریت پژوهش وزارت فرهنگ و آموزش عالی (و مؤسسات وابسته)، پژوهشهای تربیتی، شماره 5.
قورچیان، ن. و خورشیدی، ع. (1379)، شاخصهای عملکردی در ارتقای کیفی مدیریت نظام آموزش عالی، تهران، انتشارات فراشناختی اندیشه.
گودرزی، م. (1375)، بررسی مقایسهای نظرات اعضای هیئت علمی درباره برنامه درسی
رشتههای علوم انسانی و فنی مهندسی در دانشگاههای تهران و شهید بهشتی تهران، گزارش تحقیق، دانشکده علوم تربیتی دانشگاه تهران.
میس، ج. (1376)، اقتصاد آموزش عالی، ترجمه: مهرناز روشنایی، گزیده مقالات دایرهالمعارف عالی، موسسه پژوهش و برنامههای آموزش عالی، جلد 1.
نصیری، ح. (1381)، بررسی عوامل مؤثر برکیفیت آموزشی مدارس ابتدایی استان آذربایجانشرقی، گزارش تحقیق.
Chickering, A. W. and Gamson, Z. F. (2003). Seven Principles for Good Practice in Undergraduate Education. Retrieved from htt://www.hcc.hawaii.edu. available from 2003/09/22.
Gardiner, L. F. (1994). Redesigning Higher Education: Producing Dramatic Gains in Student Learning, ERIC Digests.
Johnstone, B. (1992). Learning Productive: A New Imperative for American Higher Education.
Stark,J ,& Others (1997), Program and Level Curriculum Development. Research in Higher Education.
Woodhall. M. (1989), International experience of financial support for students-Grants, Loans or Granduate Tax? Kogan page, londan, pp. 67.
Woodley, A. & Brennan, J. (2000). Higher Education and Graduate employment in the United kingdom, European Journal of Education, 35(2), PP. 239-49.