بررسی رابطه بین هوش هیجانی و سبک رهبری تحول آفرین مدیران گروه‌های آموزشی منطقه 13 دانشگاه آزاد اسلامی

محورهای موضوعی : روانشناسی تربیتی

صادق ملکی‌آوارسین ¹ (دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر، گروه علوم تربیتی، شبستر، ایران.)
سیّدداوود حسینی‌نسب ² (دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، گروه علوم تربیتی، تبریز، ایران.)
محمد وفاجو ³ (دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر، دانشجوی کارشناسی‌ارشد مدیریت آموزشی، شبستر، ایران.)

تاریخ دریافت : 1395/01/17 تاریخ پذیرش : 1395/01/17 تاریخ انتشار : 1391/04/01

کلید واژه: خودتنظیمی, رهبری تحول آفرین, هوش هیجانی و مؤلفه‌های آن (خودآگاهی, خودانگیزشی, آگاهی اجتماعی و مهارت‌های اجتماعی) مدیران گروه‌های آموزشی,

چکیده مقاله :

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین هوش هیجانی و سبک رهبری تحول آفرین مدیران گروه‌های آموزشی منطقه 13 دانشگاه آزاد اسلامی صورت گرفته است. روش تحقیق از نوع همبستگی و جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه مدیران گروه‌های آموزشی منطقه 13 دانشگاه آزاد اسلامی به تعداد 320 نفر در سال‌تحصیلی 89-88 بود. حجم نمونه مطابق با جدول مورگان 175 نفر برآورد و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده است. برای گردآوری داده‌های مربوط به؛ هوش هیجانی از پرسشنامه هوش هیجانی سیبریا شرینگ (EQ)" گلمن" و داده‌های مربوط به سبک رهبری تحول آفرین از پرسشنامه چند عاملی (MLQ) مدل" بس و اولیو" استفاده گردید. داده‌های گردآوری شده با استفاده از ضریب رهبری همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش بیانگر رابطه معنی‌دار بین هوش هیجانی و مؤلفه‌های آن (خودآگاهی، خودتنظیمی، خودانگیزشی، آگاهی اجتماعی و مهارت‌های اجتماعی) با رهبری تحول آفرین می باشد (01/0p<). همچنین تحلیل رگرسیون چند متغیره مؤید آن است که از میان ابعاد هوش هیجانی؛ خود آگاهی، خودتنظیمی و آگاهی اجتماعی پیش بینی کننده‌های مناسبی در تعیین سبک رهبری تحول آفرین هستند (01/0p<).

چکیده انگلیسی:

      The objective of the study was to determine the relationship between emotional intelligence and the educational group managers’ transformational leadership styles in 13th region of Islamic Azad University. The research method was survey-correlation. The statistical population was all the educational group managers (320 people) in 2010-2011. Using Morgan table the sample was 175 people. The sampling method was simple random sampling. To gather the data two standard questionnaires namely: emotional intelligence (Siberia Sharing), and transformational leadership styles (multifactorial) were used. To analyze the data Pearson’s correlation coefficient, and multiple regression were used. The results showed that there was a significant difference between emotional intelligence and its components (self-awareness, self-regulation, self- motivated, social- awareness, and social skills) with transformational leadership. The multiple regression analysis showed that among the emotional intelligence dimensions, self- awareness, self-regulation, and social-awareness were suitable predictors in determining the transformational leadership style.

منابع و مأخذ:

جویباری، منوچهر (1384)، مقایسه هوش هیجانی در میان سطوح سه گانه مدیران سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد چاپ نشده، مؤسسه آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی.

سیادت، سیدعلی و مختاری پور، مرضیه (1386)، مدیریت و رهبری با هوش هیجانی، تدبیر، شماره 165.

Alimo – Metcalfe, B (1999): Developments on leadership research, paper presented at BPS Annual Occupational psychology conference; Black pool.

Barling. J. ;Salter , F; and Kelowey, E.K(2000): Transformational Leadership and EL: an exploratory s study, Leadership and Organizationa Development Journal. 21(3):157-161.

Bass, B (1985): Leadership and Performance beyand exceptions new; the free press.

Bass, B; Avolio (2000): Multifactor Leadership Questionnaire; Mind Garden.

Chan y, c; ciarrochi, J; Bajgar, J. (2001): Measuring Emotional Intelligence in Adolescents Personality and Individuals Differences, Vol. 31.

Cherniss, C.(2000): Emotional Intelligence: What is and why it matters; Annual meeting of   society For industrial and organization psychology, New Orleans.

Dulevicsz. V; Higgs, M. (1999): Can Emotional Intelligence be measured and developed? Leadership and Organization Development, Journal; Vol.20 No,5, pp.242-252.

Goleman, D (1995): Human resourse management trends and issues, U.S.A weekend and   time Magazine, October.

Goleman, D (1995): Emotional Intelligence, Why it can matter more than IQ, New York, Batman Books.

Goleman, D (1995): Making room on the couch for culture, New York Times, C1- C3, C4.

Goleman, D (1998): working with Emotional Intelligence Blumsbury Publishing, London.

Goleman, D; Boyatzis, R; Rhee, K. (1999): Clustering competencye in emotional Intelligence Insight from the emotional competence inventory (ECI), From the World Wide Web: (www.eiconsoruum.org)

Goleman, D; Cherniss (2003): developed 22 guidelines for training EQ, (see“Guidelines for Best practice” on page 32). Assessment of organization, (www.ideafit.com/.../emotional-intelligence)

Jordan, p. et al (2002): Work group Emotional Intelligence Scale Development and leadership to team prcess effectiveness and goal focus; Human Resource Management Review; (www.hrmanagementreview.Com)

Leban, W; Zulauf, C (2004): Linking emotional intelligence abilities and transformational leadership Style; the leadership and organization devcelopment journal; Vol. 25, No 7, pp. 554-564.

Palmer,B; Walls, Mand et al (2001): Emotional Intelligence and Effective Leadership; Leadership & Organization development journal; Vol.22, No.1, pp.5-10.

Podaskoff (1996): Transformational Leader Behaviours and Substituties for leadership as Determinants of employee satisfaction, commitment, trust, Journal of management.

Rosete, D; Ciarrochi, j (2005): Emotional intelligence and its relationship to workplace   performance Outcomes of leadership effectiveness; Leadership and Organiation Development Journal, Vol. 26, No. 5. PP. 388-399.

Yulke, G (1998): Leadership in Organizations, Englewood Cliffs: Prentice – Hall.