ارزشیابی برنامه درسی آموزش معماری ایران بر اساس رویکرد راهبردی با تأکید بر پیوند نظریه و عمل
محورهای موضوعی : روانشناسی تربیتیکریستینه ابراهمیان 1 , بهرام وزیری 2 , ودیهه ملاصالحی 3 , سحر طوفان 4 , حسین مرادینسب 5
1 - دانشجوی دکتری گروه معماری، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
2 - دانشیار گروه معماری، واحد پردیس، دانشگاه آزاد اسلامی، پردیس، ایران
3 - استادیار گروه معماری ، واحد سمنان ، دانشگاه آزاد اسلامی ، سمنان ، ایران
4 - استادیار گروه معماری ، واحد تبریز ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تبریز ، ایران،
5 - استادیار گروه معماری ، واحد سمنان ، دانشگاه آزاد اسلامی ، سمنان ، ایران
کلید واژه: معماری, ارزشیابی, رویکرد راهبردی, برنامهدرسی, پیوند نظریه و عمل,
چکیده مقاله :
هدف این پژوهش ارزشیابی ناکارآمدی برنامهی آموزشی کارشناسی رشتهی مهندسی معماری و تعیین میزان مطلوبیت سرفصلها با رویکرد راهبردی برای جوابگویی هر چه بیشتر به نیازهای ضروری، واقعی و صالح جامعه در جهت ساماندهی وضعیت ساختار آموزش معماری با تبیین آسیبها و گسستگیهای میان آموزشهای نظری و عملی در جهت رسیدن به اهداف این رشته در ایران است. جامعه آماری پژوهش شامل اساتید و متخصصان رشته معماری است، که با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند و غیراحتمالی در دسترس 67 نفر بعنوان نمونه انتخاب شد و از ابزار پرسشنامه محققساخته استفاده شده که دارای 37 سؤال و 5 مؤلفه اثربخشی درونی، اثربخشی بیرونی، اثربخشی نهانی، پیوند نظریه و عمل و نیازها و اهداف بازنگری میباشد. برای تجزیه و تحلیل دادههای پرسشنامه از تحلیلعاملی تأییدی استفاده کردیم. با توجه به نتایج در برنامههای بازنگریشده اخیر هیچ کدام از نیازها برآورده نشدهاند و لزوم بازنگری مجدد برنامهدرسی آموزش کارشناسی معماری ایران با ضرورت توجه به پیوند نظریه و عمل در چارچوب توسعه دانش معماری در مرتبه اول و در نظر گرفتن نیازهای ضروری، واقعی و صالح جامعه در برنامه بازنگری در جهت رسیدن به اهداف که در مرتبه دوم ضرورت میباشد وجود دارد که در این راستا پیشنهادانی ارائه شدهاست.
The purpose of this study was to evaluate the inefficiency of undergraduate Curriculum in Architecture. Moreover, determine the desirability of the headings based on a Strategic to respond to the most urgent, real needs of the community to regulate the status of the architectural education structure by explaining the gaps between theoretical and practical training to achieve the goals of this field in Iran. The statistical population of the study consisted of professors and specialists in architecture. 67 people were selected by using purposive and non-probability sampling method as the sample and used a researcher-made questionnaire with 37 questions and 5 Components of internal effectiveness, external effectiveness, latent effectiveness, linking theory and practice and needs and goals of review. We used confirmatory factor analysis with Amos software to analyze the questionnaire data. According to the results of the estimation, in the recent revised programs, none of the requirements has fulfilled and it is necessary in the first place to revise the curriculum of Iranian undergraduate education with the necessity to pay attention to linking theory and practice within the framework of architectural knowledge development. In addition, it is necessary in the second place to Considering the urgent, realistic, and justifiable needs of the community is included in the review program. Which some suggestions have made in this regards
_||_