مستنداتی فقهی بر ضرورت همگرایی مسلمانان جهان
اکرم هاشم زاده
1
(دانشگاه آزاد واحد نجف آباد)
حسین ایزدی
2
(استادیار دانشگاه شهید چمران، اهواز،ایران)
کلید واژه: همگرایی, واگرایی, وحدت, مبانی فقهی, جهان اسلام,
چکیده مقاله :
همواره از زمان بعثت پیامبر و ارائه دین اسلام به بشریت تأکید بر ضرورت تحقق همگرایی میان مسلمانان از سوی قرآن و معصومین صورت پذیرفته و از همان صدر اسلام مصلحان در تحقق آن تأکید داشتند. ضرورت همگرایی از آن روست که با تأسف، آسیبی متوجه همگرایی بوده و آن این‌که؛ افرادی با توجه به دلایلی که در مقایسه با دلایل همگرایی از استحکام و هویت فقهی بسیار نازل‌تری برخوردارند، برطبل واگرایی می‌کوبند. سؤال اصلی پژوهش حاضر این است که مبانی فقهی همگرایی مسلمانان چیست. مقاله حاضر با یاری جستن از روش توصیفی- تحلیلی و از طریق جمع‌آوری اطلاعات به صورت کتابخانه‌ای و با مراجعه به کتب و مقالات نگارش یافته در این زمینه، سعی دارد که مسأله همگرایی و ضرورت آن را به طور جامع تبیین نماید. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که در بحث همگرایی رجوع به کتاب(قرآن)، سنت و استفاده از اجماع کاشف سنت و در نهایت ارجاع به عقل و استفاده از مستقلات و غیر مستقلات عقلی فراگیر و اجتناب ناپذیر است.
چکیده انگلیسی :
Ever since the Prophet's mission and the presentation of Islam to humanity, the Qur'an and the infallibles have always emphasized the necessity of achieving convergence between Muslims, and reformers emphasized on its realization from the very beginning of Islam. The necessity of convergence is due to the fact that, unfortunately, harm has been caused to convergence and that is; According to the reasons that have a much lower strength and jurisprudential identity compared to the reasons for convergence, people beat the barrel of divergence. The main question of the current research is what are the jurisprudential foundations of Muslim convergence. The present article tries to comprehensively explain the issue of convergence and its necessity by using the descriptive-analytical method and by collecting information in a library and by referring to the books and articles written in this field. The results of the research show that in the discussion of convergence, reference to the book (Qur'an), Sunnah and the use of the consensus of the discoverer of the Sunnah and finally, reference to reason and the use of independent and non-independent intellectuals are pervasive and inevitable.