مستنداتی فقهی بر ضرورت همگرایی مسلمانان جهان
محورهای موضوعی : فقه و مبانی حقوق اسلامی
اکرم هاشم زاده
1
(دانشجو دکتری رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران)
حسین ایزدی
2
(استادیار گروه حقوق، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران. (نویسنده مسؤول) )
کلید واژه: Jurisprudential documents on the necessity of the convergence of the Muslims of the world,
چکیده مقاله :
همواره از زمان بعثت پیامبر (ص) و عرضه دین اسلام به جهان تا دوران امامان معصوم (ع) بر ضرورت تحقق همگرایی میان مسلمانان تأکید شده است و به تبع آن، مصلحان اجتماعی در تحقق آن تلاش‌های فراوانی کردند. البته با توجه به آسیب‌هایی که متوجه همگرایی بوده، افرادی هم بر طبل واگرایی کوبیده‌اند. سؤال اصلی پژوهش این است که مبانی فقهی همگرایی مسلمانان چیست؟ مقاله حاضر که با روش توصیفی ـ تحلیلی و از طریق جمع¬آوری اطلاعات به صورت کتابخانه¬ای و با مراجعه به کتب و مقالات نگارش یافته، سعی دارد که مسئله همگرایی و ضرورت آن را به طور جامع تبیین نماید. نتایج پژوهش نشان می¬دهد که در بحث همگرایی رجوع به کتاب (قرآن)، سنت و اجماعی که کاشف از سنت معصومان است و در نهایت با مراجعه به عقل و استفاده از مستقلات و غیر مستقلات عقلی فراگیر و اجتناب¬ ناپذیر است.
Ever since the Prophet's mission and the presentation of Islam to humanity, the Qur'an and the infallibles have always emphasized the necessity of achieving convergence between Muslims, and reformers emphasized on its realization from the very beginning of Islam. The necessity of convergence is due to the fact that, unfortunately, harm has been caused to convergence and that is; According to the reasons that have a much lower strength and jurisprudential identity compared to the reasons for convergence, people beat the barrel of divergence. The main question of the current research is what are the jurisprudential foundations of Muslim convergence. The present article tries to comprehensively explain the issue of convergence and its necessity by using the descriptive-analytical method and by collecting information in a library and by referring to the books and articles written in this field. The results of the research show that in the discussion of convergence, reference to the book (Qur'an), Sunnah and the use of the consensus of the discoverer of the Sunnah and finally, reference to reason and the use of independent and non-independent intellectuals are pervasive and inevitable.
فهرست منابع
قرآن
نهج البلاغه
صحیفه سجادیه
ابوالوفاء، افغانی.(1414). تحقیق. بیروت :دارالکتاب العلمیه
ابن ماجه، محمد بن یزید.(1407). السنن. بیروت:دارالکتاب الطیبه
ابن منظور، محمد بن مکرم. (140۵). لسان العرب. قم: نشر ادب حوزه.
ابن کثیر، ابوالفداء اسماعیل.(1402). تفسیر القرآن العظیم. بیروت: دارالمعرفه
ابوزهره، محمد.(بی تا).تاریخ المذاهب الاسلامیه. قاهره: دارالفکرالعربی
امامی، محمدجعفر.(1387). شان نزول آیات قرآن(برگرفته از تفسیر نمونه). قم : مدرسه الامام علی ابن ابی طالب
امیراردوش،محمد حسین.(1384). تأملی بر مسئله وحدت اسلامی از دیرباز تا دیروز. تهران: مجمع جهانی تقریب مذاهب
آقا نوری، علی.(1378). امامان شیعه و وحدت اسلامی. قم: دانشگاه ادیان و مذاهب
تهوری، مسلم.(بی¬تا). منادیان تقریب. بی¬جا
جناتی، محمد ابراهیم.(۱۳۷۴). ادوار فقه و کیفیت بیان آن. تهران: موسسه کیهان
حاج یوسفی، امیر محمد؛ شهریار، فاطمه؛ الهامی، امیرحسین.(1391). نخبگان و همگرایی منطقه ای در سازمان همکاری اقتصادی(اکو)، فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی. شماره41،ص42
حافظ نیا،محمدرضا.(1385). اصول ومفاهیم ژئوپولیتیک. مشهد: بابلی
حرّعاملى، محمد بن حسن.(1403). وسائل الشيعة إلي تحصيل مسائل الشريعة.تحقیق عبدالرحیم ربانى شیرازى. بیروت: دار احیاء التراث
حسینی، شهاب الدین.(1427). الوحدة الاسلامیة فی الاحادیث المشترکه بین السنه و الشیعه. به اهتمام محمدعلی تسخیری. مجمع عالم تقریب بین مذاهب.
حسینی،علی.(1383). مدارای بین مذاهب. قم :بوستان کتاب
حکیم، محمدباقر.(1377). وحدت اسلامی از دیدگاه قرآن وسنت. مترجم عبدالهادی فقهی زاده. تهران: تبیان
حلی، محمد ¬بن¬ منصور بن احمد بن ادریس.(1414). السرائر. قم :جامعه مدرسین
حلّى(فاضل)، مقداد بن عبد اللّه سيورى.(1425). كنز العرفان في فقه القرآن. قم: انتشارات مرتضوى
حلّى(فاضل)، مقداد بن عبد اللّه سيورى.(بی تا). الباب الحادی عشر مع شرحیه النافع یوم الحشر و مفتاح الباب. موسسه مطالعات اسلامى
حلی(علامه)، جعفر بن حسن بن يحيى بن سعيد.(1415). شرایع الاسلام. مؤسسه المعارف الاسلامیه
دهخدا، علىاكبر.(1330). لغتنامه. تهران: دانشگاه تهران
سبزوارى نجفى، محمد بن حبيب الله.(1419). ارشاد الاذهان الى تفسير القرآن. بيروت: دارالتعارف للمطبوعات
شرف الدین، سید عبدالحسین.(1423). الفصول المهمه. تهران: المجمع العالمي للتقريب بين المذاهب الإسلامية
شرف الدین، سید عبدالحسین. (1426). المراجعات. قم: المجمع العالمي لاهل البیت علیهم السلام
صدر، محمدباقر.(1405). بحوث فی الاصول به تقریر سید محمد هاشمی. قم: مجمع العلمی للشهید صدر
طباطبایی، محمدحسین.(1390). المیزان فی تفسیر القرآن. بیروت: دار احیا التراث العربی
طبرسی، محمد بن علی. (1372). الاحتجاج. تحقیق ابراهیم بهادری. قم: انتشارات اسوه
طبری، ابوجعفر محمد بن جریر.(1409). تاریخ الامم و الملوک. بیروت: موسسه الاعلمی للمطبوعات
طوسی، محمد بن حسن.(بی تا). التبیان فی تفسیر القرآن. بيروت : دار احیا التراث العربی
طوسی، محمد بن حسن. (1417). عده الاصول. تحقیق و نشرمحمد رضا الانصاری القمی. قم
فخرالدين رازى، ابوعبدالله محمد بن عمر.(1420). مفاتيح الغيب. بيروت : دار احياء التراث العربى
قمی، محمد تقی(1390). سرگذشت تقریب. مترجم سید هادی خسروشاهی. مجمع جهانی تقریب مذاهب
قوام عبدالعلی.(1370). اصول سیاست خارجی و سیاست بین الملل.تهران: قومس
کاظمى، علی‌اصغر.(1370). نظریه همگرایى در روابط بینالملل. تهران: قومس
کلینی، محمد بن یعقوب.(1375). اصول کافی. مترجم محمد باقر کمره ای. قم: اسوه
مسائلی، مهدی.(1390). پیشوایان شیعه پیشگامان وحدت. سپیده باوران
مجلسی، محمدباقر.(1315) . بحارالانوار. انتشارات الاسلامیه
محمدی، یدالله.(1370). همگرایی و سیر تطور و تکامل آن (1) و(2).نشریه مصباح
مظفر، محمدرضا.(1370). اصول فقه. قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم
مظفر، محمدرضا .(1369). عقاید و تعالیم شیعه. مترجم محمد مجتهدی شبستری. محمدی
مظفر ، محمدرضا .(1380). ویژگی های فکری شیعه.عقاید الامامیه.انصاریان
مکارم شیرازی، ناصر. (1370).تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب العلمیه
مکارم شیرازی، ناصر.(1427). دائرة المعارف فقه مقارن.قم: انتشارات مدرسه امام على بن ابى طالب عليه السلام
نهج الفصاحه.(1385). کلمات قصار پیامبر اعظم. به کوشش علی شیروانی. قم: دارالفکر.