بررسی دیدگاه پزشکان عمومی‌در مورد سیاست‌های مندرج در دستورالعمل برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع در مناطق شهری؛ استان خوزستان 1394

محورهای موضوعی : -مدارک پزشکی

منصور ظهیری ¹ , عفت محمدی ² , ژیلا نجف پور ³ , محمدرضا مبینی زاده ⁴ , زهرا گودرزی ⁵

1 - استادیار گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
2 - دانشجوی دکتری سیاست‌گذاری سلامت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3 - دانشجوی دکتری مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
4 - استادیار ، موسسه ملی تحقیقات سلامت ، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
5 - دانشجوی دکتری اقتصاد دارو، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.

تاریخ دریافت : 1396/04/14 تاریخ پذیرش : 1396/05/25 تاریخ انتشار : 1396/06/01

کلید واژه: تحلیل سیاست, پزشک خانواده, نظام ارجاع, دستورالعمل,

چکیده مقاله :

مقدمه: از مهم‌ترین مسائل مورد توجه در فرآیند پیاده‌سازی و اجرا، تحلیل ذینفعان و شناخت مطلوبیت‌های ایشان می‌باشد. این امر به جهت اجرای موفق‌تر طرح تاثیر بسزایی دارد؛ مطالعه حاضر در نظر دارد تا محتوای دستورالعمل‌های پزشک خانواده را از دیدگاه پزشکان عمومی، به عنوان گروهی از مهم‌ترین ذینفعان اجرای این طرح، در استان خوزستان، سال 1394 مورد بررسی قرار دهد تا با استفاده از آن علاقه‌مندی‌ها و جهت‌گیری‌های این گروه در جهت اجرای طرح، شناسایی شود. روش پژوهش: این مطالعه از نوع توصیفی - تحلیلی می‌باشد که به صورت مقطعی در سال 1394 و با بهره‌گیری از رویکرد کمی، انجام شده است. پژوهش حاضر به صورت پیمایشی و در قالب پرسشنامه محقق ساخته و بر اساس محتوای دستورالعمل پزشک خانواده و نظام ارجاع، در جامعه پزشکان عمومی‌استان خوزستان انجام شده است. نمونه‌گیری به صورت طبقه‌ای تصادفی و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS انجام شده است. یافته‌ها: در سه محور سیاست‌های اجرایی پزشک خانواده، بیشترین میانگین امتیاز را محور محتوای بسته خدمات سلامت در قسمت تناسب سیاست‌ها (۱.۰۱±۳.۳) و محور نظام ارائه خدمات در قسنت قابلیت اجرا (0/98 ± 2/95)، در ایران به خود اختصاص داد. شکاف بین تناسب سیاست و قابلیت اجرا در ایران مربوط به محور نیروی انسانی و فضای فیزیکی مورد نیاز در سطح اول بود (P=0.001). محور بسته خدمات از نظر تناسب و قابلیت اجرا با جایگاه سازمانی افراد دارای ارتباط معنی‌دار اماری بود (P=.01) و افراد بر مبنای اشتغال در موقعیت صف و ستاد نظرات متفاوتی در خصوص بسته خدمات پایه داشتند. نتیجه‌گیری: در راستای اجرای نظام ارجاع، نیاز به ایجاد زیرساخت و اصلاحات در سایر بخش‌های سلامت از جمله سیستم اطلاعات سلامت، تربیت نیروی انسانی ماهر و مرتبط، فرهنگ‌سازی در جامعه، دستورالعمل‌های مرتبط با نظام پرداخت و چگونگی ارائه خدمت ضروری به نظر می‌رسد.

چکیده انگلیسی:

Introduction: The most important issues in the process of implementation is stakeholder analysis and identify their interests to effective implementation. This study intends to examine policy content of family physicians and referral system from the medical perspective as the main stakeholders the project. Methods: This cross-sectional descriptive-analytic study was conducted in 2013. Data collection using the questionnaire developed by the researchers based on version 02 family physician instructions that its validity and reliability were tested. Data were analyzed with SPSS software. Results: Over 60% of sample were female and aged less than 40 years. They also were under 5 years of experience and more than %50 of physicians were working in the line (health teams). Conclusions: Establishing referral system in the country is a huge revolution in the delivery of health services. To implementation of this, and access to health services costs associated with the management. Infrastructure and health reforms in other sectors including health information systems, and training of related human resource, improve culture of the society, guidelines related to the payment system and how service delivery is required.

منابع و مأخذ:

1- WHO. World Health Report 2008: Primary Health Care, Now More Than Ever. Geneva: World Health Organization 2008; Available from: http://www.who.int/whr/2008/whr08_en.pdf.

2- Goudarzi G, Azadi H. Determining of technical efficient on Iran universities hospital. Proceeding of 5th National Congress of Healthcare Administration Student, 2007; 9(12): 38.

3- Davoudi S. Health and its determinants, 1st ed, Tehran, Asare Mouaser; 2008: 140-2.

4- Davoudi S. Introduction to health Sector Reform, 1sted, Tehran, Asare Mouaser; 2006: 233-7.

5- Family physician and referral system guideline in Iran, Ministry of Health and Medical Education and Ministry of Welfare, Version 2.

6- Family physician Instruction, Ministry of Health and Medical Education, Version 9, Sep 2009; pp: 4-102 Kersnik J. An evaluation of patient satisfaction

7- with family practice care in Slovenia. Int J Qual Health Care, 2000; 12(2): 143-147.

8- Iran Ministry of Health. Administrative guide direction of family physician; 2005.

9- Asefzadeh S, Rezapour A. Health administration. Hadis Emroz press; 2005.

10- Saber AA, Jafar-Sadegh T, Mohammad M, Mohammad NB, Amin D, Mohammad S. Nine years of publications on strengths and weaknesses of Family Physician Program in rural area of Iran: A systematic review.

11- Nasiripour AA, Motaghi M, Navvabi N. The performance of referral system from the perspective of family physicians of Kashan University of Medical Sciences: 2007-20012. JHPM, 2014; 3(3): 58-68.

12- Gol Alizade E, Mousazade M, Amir Esmaeli M, Ahangar N. The challenges of refferal second level in family physician program. Journal of Medical Council of Islamic Republic of Iran. 2011; 29(4): 309–21.

13- Rongwen L, Liu C, Li Y. Establishment of Three-level Medical System Based on Two-way Referral. Hospital Directors' Forum; 2011: 5.

14- Taghipour. P, Latif nezhad A. Study of job satisfaction of physicians working in family physician program, General seminar on the role of family physician in the health system; 2012.

15- Nasrollahpour Shirvani S, Ashrafian AH, Motlagh M, Kabir M, Maleki M, Shabestani Monfared A. Evaluation of the Function of Referral System in Family Physician Program in Northern Provinces of Iran: 2008. JBUMS, 2010; 11(6): 46-52.

16- Tavasoli E, Alidousti M, Khdivi R, Sharifirad GR, Hasanzadeh A. Relationship between knowledge and attitudes of rural people with information resources about family physicion program in Shahrekord; 2010.