تحلیلی بر «فتح نامه بغداد» به انشای خواجه نصیرالدین طوسی و پاسخ امرای شام بدان

محورهای موضوعی : تاریخ و تمدن اسلامی

پریسا قربان نژاد ¹ (ندارد)

تاریخ دریافت : 1386/03/09 تاریخ پذیرش : 1386/06/25 تاریخ انتشار : 1386/06/01

کلید واژه: فتح نامه بغداد, سفینۀ تبریز, خواجه نصیر الدین طوسی, ملک ناصر, هلاگو خان,

چکیده مقاله :

فتح نامه بغداد یک سند تاریخی مجمل و معتبر است که پس از فتح بغداد در سال فتح نامه بغداد 656 ه. ق به دستور هلاگو و توسط خواجه نصیرالدین طوسی نوشته شد . این سندپیروزی از سویی حاکی از موضع گیری سیاسی و عملکرد نظامی مغولان در برابردشمنان و اهتمام جدّی آن ها در خصوص گسترش امپراتوری مغول است و از سوییدیگر نمایان گر توانمندی علمی و ادبی نگارنده آن که با انشایی گیرا توانست نشانه هاییگویا از منویّات سیاسی و مذهبی اش را در لفافه ای از تهدید و درشت گویی خطاب بهامرای سنی مذهب شام بنویسد و به عنوان یک سند تاریخی به یادگار بگذارد . مقالۀحاضر قصد دارد به بررسی و تحلیل این موضوع بپردازد.

چکیده انگلیسی:

“Fathnāmi-hi-baghdād” is a brief and authentic historical document whichhas been written after the victory of Baghdād in recommend of Hulākū andby Khādj-i Nasīridīn-i-Tūsī. This document, on the one hand, implies atMughulān political positions and military actions against their enemies - andtheir serious engagement in the development of their empire, and on theother hand, represents the author’s literacy and scientific ability. This abilitywhich has made fascinating composition could display clear and expressivesymptoms of his political and religious violations wrapped in rough voiceand menace calling Syrian Sunnite rulers; and it is reminded as a historicaldocument as well.