بررسی چگونگی تسلط نیروهای اسلامگرا در جریان انقلاب اسلامی ایران

محورهای موضوعی : فصلنامه تاریخ

دکترسید حسن قریشی کرین ¹ ()
فاطمه رضایی رادفر ² ()

تاریخ انتشار : 1393/07/01

کلید واژه: انقلاب اسلامی, جامعه مدنی, هژمونی, واژگان کلیدی &nbsp, اسلام گرایی,

چکیده مقاله :

چکیده یکی از بحث انگیز ترین موضوعاتی که توسط مفسرین وتحلیل گران مسائل سیاسی و اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است وقوع انقلاب اسلامی سال 1357 در ایران فرایند و نتایج آن می باشد. این پژوهش به علل و چگونگی تسلط اسلام گرایان،با وجود نیروهای با سابقه و مبارز علیه رژیم شاه، با تکیه بر گفتمان آنتونیو گرامشی با رویکردبررسی شرایط اجتماعی پرداخته است. در این خصوص به چگونگی شکل گرفتن و تغییر هژمونی اجتماعی و سیاسی نیروها، احزاب و رهبران سه جریان عمده سیاسی،اسلامی،چپ و لیبرال در طی انقلاب 57اشاره شده است.وقوع انقلاب اسلامی که نظریه پردازان از آن به عنوان پدیده ای پیچیده یاد کرده اند نیاز به واکاوی و تفکیک مقوله ها و موتلفه های تاثیر گذار بر آن دارد. بحران مشروعیت رژیم شاهنشاهی در سطح ملی وبین المللی، رهبری کاریزمایی امام خمینی با بهره گیری از شبکه ارتباطات سنتی، فرسودگی جریانها و احزاب سیاسی پرسابقه و عدم ارتباط مناسب آنان با مردم و جنگ مانوری، زمینه را برای نیروهای اسلام گرا فراهم آورد تا به طریقی قیصرمآبانه از فرصت موجود استفاده کرده و به قدرت سیاسی دست یابند. واژگان کلیدی :انقلاب اسلامی، اسلام گرایی، جامعه مدنی، هژمونی