آثار حقوقی ثبت معاملات اموال غیرمنقول بر حقوق اشخاص ثالث
محورهای موضوعی : حقوق ثبت اسناد و املاك
خاطره دروگر لیچاهی
1
*
,
سعید سام دلیری
2
1 -
2 - گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، مازندران، ایران.
کلید واژه: اموال غیرمنقول, مالکیت, اشخاص ثالث, اسناد عادی, اسناد رسمی,
چکیده مقاله :
استفاده از اسناد عادی در معاملات غیرمنقول همواره با چالش‌ها و مشکلات عدیده‌ای همراه بوده است؛ این رویه نه تنها موجب بروز اختلافات و ابهامات فراوانی در حوزه مالکیت شده، بلکه به تزلزل امنیت مالکیت دولت و اشخاص نیز دامن زده است؛ به دلیلماهیت غیررسمی این اسناد، افراد سودجو می‌توانند با تصرف غیرقانونی اراضی دولتی یا عمومی و تنظیم سند عادی، به فروش یا انتقال آنها به دیگران اقدام نمایند و بدین ترتیب، به اموال عمومی لطمه زده و حقوق مالکان واقعی را تضییع کنند.قانونگذار با تاکید بر اعتبار اسناد رسمی در برابر طرفین معامله و وراث و قائم‌مقامان قانونی آنها، در واقع به این نکته اشاره دارد که این اسناد در روابط میان طرفین معامله حکم قانون را دارند.از این رو با تصویب و اجرای قانون الزام به ثبت رسمی معاملات اموال غیرمنقول، گام مهمی در جهت رفع مشکلات ناشی از استفاده از اسناد عادی برداشته شد. پژوهش حاضر با هدف تبیین آثار حقوقی ثبت معاملات اموال غیرمنقول بر حقوق اشخاص ثالث تحقق یافته است و با بررسی اسناد و کتب موجود با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی آن می‌پردازد؛ در نتیجه با الزامی شدن ثبت رسمی معاملاتاموال غیرمنقول، اعتبار اسناد عادی در این حوزه به شدت کاهش یافته و امکان سوءاستفاده از آنها برای انجام فعالیت‌هایغیرقانونی به حداقل رسیده است. این امر موجب افزایششفافیت در بازار املاک، کاهش ریسک‌های سرمایه‌گذاری و از بین رفتن معاملات معارض در این حوزه خواهد شد.
The use of ordinary documents in real estate transactions has always been accompanied by numerous challenges and problems; this practice has not only caused numerous disputes and ambiguities in the field of ownership, but has also contributed to the weakening of the security of ownership of the state and individuals; due to the informal nature of these documents, profit-seeking individuals can illegally seize state or public lands and prepare ordinary documents, sell them or transfer them to others, thus damaging public property and violating the rights of the real owners. By emphasizing the validity of official documents against the parties to the transaction and their heirs and legal representatives, the legislator actually points out that these documents have the force of law in the relations between the parties to the transaction. Therefore, by approving and implementing the law requiring the official registration of real estate transactions, an important step was taken towards resolving the problems arising from the use of ordinary documents. The present study aims to explain the legal effects of registering real estate transactions on the rights of third parties and examines it by examining existing documents and books with a descriptive-analytical method; As a result, by making official registration of real estate transactions mandatory, the validity of ordinary documents in this area has been greatly reduced and the possibility of their misuse for illegal activities has been minimized. This will increase transparency in the real estate market, reduce investment risks, and eliminate conflicting transactions in this area.
امینی، خلیل؛ بزرگمهر، امیرعباس؛ حسن زاده، حیدر.(۱۴۰۰)؛ تاثیر طرح الزام به ثبت رسمی معاملات اموال غیرمنقول در کاهش جرم جعل و کلاهبرداری، فصلنامه علمی کارآگاه، دوره۱۵، ش۵۷، صص۱۵۱-۱۶۹.
باباجانیان، علیرضا؛ حسنی، علیرضا.(۱۳۹۸)؛ حدود اعتبار سند نسبت به طرفین معامله، قائم مقام آنها و اشخاص ثالث، مجله فقه و تاریخ تمدن، دوره۵، ش۴، صص۵۳-۵۷.
پیلوار، رحیم؛ صفری، حاتمه.(۱۴۰۱)؛ اهمیت اعطای اعتبار مطلق به اسناد رسمی معاملات اراضی و املاک جهت تثبیت مالکیت خصوصی، پژوهش های حقوق ثبت، دوره۱، ش۱، صص۱۵-۳۶.
تفقدی زارع، سمیه.(۱۴۰۲)؛ بررسی قانون الزام به ثبت رسمی معاملات غیرمنقول، پژوهش های تطبیقی فقه، حقوق و سیاست، ۵(۴)، صص۱۶۱-۱۷۱.
جعفری لنگرودی، محمدجعفر.(۱۴۰۳)؛ ترمینولوژی حقوق، انتشارات گنج دانش، چ۳۸.
جاور، حسین؛ جعفری، حسن؛ حیدرپور، جلال.(۱۳۹۸)؛ ضمانت اجرای معاملات معارض با نگاهی به رویه قضایی ایران، نشریه قانون یار، دوره۳، ش۱۲.
ریاحی، نوربخش.(۱۳۹۹)؛ واکاوی اصول نظام حقوقی اسناد رسمی و موانع پیش رو، فصلنامه فقه اقتصادی، دوره۲، ش۲.
شمس، عبدالله.(۱۴۰۳)؛ آیین دادرسی مدنی دوره بنیادین، نشر دراک، ج۳، چ۵۰.
صفی زاده، سروش.(۱۳۹۸)؛ تحلیل نظام بیع املاک ایران در پرتو نظریه ی مشورتی شورای نگهبان و قانون احکام دائمی برنامه های توسعه کشور، فصلنامه علمی تخصصی مجله حقوقی دانشگاه اصفهان، دوره۶، ش۳.
عبدالوند، شراره.(۱۴۰۳)؛ سند رسمی و قدرت اجرای آن از نظر فقه امامیه و حقوق ایران، مجله بین المللی پژوهش ملل، ش۹۷، صص۳۱-۵۵.
کریمی، عباس؛ جوادی، سهیلا.(۱۴۰۲)؛ ادله اثبات دعوا، نشر میزان، چ۹.
کاتوزیان، امیرناصر.(۱۴۰۳)؛ قانون مدنی در نظم، نشر میزان، چ۶۶.
محمودی، جواد.(۱۳۸۵)؛ قضازدایی و جرم زدایی از منظر قانون اساسی و حقوق اداری، الهیات و حقوق دانشگاه رضوی (آموزه های حقوقی)، سال ششم، ش۸.
مشهدی زاده، علیرضا.(۱۴۰۰)؛ نقش اجباری نمودن ثبت رسمی معاملات اموال غیرمنقول در پیشگیری از جرم جعل و کلاهبرداری، نشریه مطالعات پیشگیری از جرم، ش۱۶، صص۵۰-۷۲.
مهرآسا، جمشید؛ حسنی، علیرضا؛ روحانی مقدم، محمد.(۱۴۰۰)؛ جایگاه ثبت نوین اسناد تک برگی و حدنگار در اعتبار بخشی به اسناد رسمی و بیع املاک، مطالعات فقه و حقوق اسلامی، دوره۱۳، ش۲۴.
وحیدنیا، محمد.(۱۴۰۳)؛ طرح الزام به ثبت معاملات اموال غیرمنقول و دعاوی و ایرادات مربوط به آن، یازدهمین کنفرانس بین المللی پژوهش های دینی، علوم اسلامی، فقه و حقوق در ایران و جهان اسلام.