سنجش سطح پایداری در فعالیت‌های کارآفرینانه کشاورزی استان کرمانشاه

محورهای موضوعی : توسعه پایدار

تهمینه احسانی فر ¹ , فرحناز رستمی قبادی ² , نادر نادری ³ , شهاب خوش خوی ⁴

1 - کارشناس‌ارشد مدیریت کارآفرینی، دانش آموخته دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران *(مسوول مکاتبات)
2 - استادیار،گروه ترویج و توسعه کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
3 - استادیار، گروه مدیریت و کارآفرینی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
4 - معاون پارک علم وفناوری کرمانشاه

تاریخ دریافت : 1396/01/17 تاریخ پذیرش : 1396/03/07 تاریخ انتشار : 1398/06/01

کلید واژه: کارآفرینی پایدار, فعالیت کارآفرینی, کشاورزی پایدار, توسعه پایدار,

چکیده مقاله :

چکیده زمینه: بررسی و شناخت وضعیت و تنگناهای توسعه‌ی فعالیت های کارآفرینانه به لحاظ پایداری، از‌جمله مسایلی است که امروزه در برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری کسب‌ و کارهای کارآفرینانه مورد توجه قرار گرفته است. هدف: پژوهش حاضر با هدف سنجش سطح پایداری در فعالیت های کارآفرینانه کشاورزی در استان کرمانشاه انجام شد. روش بررسی: این تحقیق از نوع کاربردی و روش انجام آن توصیفی ـ پیمایشی است. به منظور جمع آوری داده های مورد نیاز از دو روش اسنادی و میدانی (پرسش نامه) استفاده شد که روایی محتوایی آن توسط تعدادی از کارشناسان و اساتید گروه کشاورزی و کارآفرینی دانشگاه رازی کرمانشاه مورد بررسی، اصلاح و تایید قرار گرفت. ضریب اعتبار پرسشنامه کارآفرینان کشاورزی و کارشناسان 72/0 و 82/0 به دست آمد. سطح تحلیل پژوهش فعالیت های کارآفرینانه کشاورزی و واحد تحلیل کارآفرینان کشاورزی (72) و کارشناسان و متخصصان (27) است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری و الگوی ISDM استفاده شده است. یافته ها: واحدهای کارآفرینی استان کرمانشاه به دلیل رعایت کردن شاخص‌های مهمی مانند توجه به منابع طبیعی، استفاده از دانش بومی، استفاده از سموم کم، مشارکت و همکاری، ارتباط با مراکز مشاوره، وابستگی به کمک و یارانه دولتی و آگاهی نداشتن خریداران از محصولات در حالت نسبتاً پایدار قرار گرفته‌اند. بر اساس نتایج به ‌دست آمده از شاخص ترکیبی کل، از میان 72 واحد کارآفرینی بررسی شده، 14 واحد در حالت ناپایدار، 22 واحد نسبتاً ناپایدار، 23 واحد نسبتاً پایدار و 13 واحد در حالت پایدار قرار دارند. بحث و نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان می دهند که توسعه فعالیت های کارآفرینانه در فعالیت های کشاورزی مطالعه شده در مجموع در سطح نسبتاً پایداری قرار دارند که بین ابعاد بررسی شده، بعد اقتصادی و اجتماعی به ترتیب بهترین و بدترین وضعیت پایداری را دارند.

چکیده انگلیسی:

Background and Objective: Examining and identifying the conditions and bottlenecks in the sustainable development of entrepreneurial units are one of the most important issues of today’s planning and policy on entrepreneurial business. According to this point this study aimed to investigate the level of sustainability in agricultural entrepreneurial activities in Kermanshah province. Method: This research is an applied and descriptive-survey way of doing it. In order to collect the required data, the two methods of documentary and field (questionnaire) were used. Content validity was evaluated, approved and modified by a group of experts and professors from the Razi University in Kermanshah Department of Agriculture and Entrepreneurship. The validity coefficient for agricultural entrepreneurs and experts questionnaires were calculated, 0.72 and 0.82, respectively. Discussion and Conclusions: The analysis level of entrepreneurial research activity and Analysis Unit and agricultural entrepreneur’s analysis unit was 72 and professionals was 27. To analyze the data, the statistical method and pattern ISDM is used. The results show that the development of entrepreneurial activities in agricultural activities is relatively in a stable level and among the investigated dimensions, economic and social dimensions had the best and the worst stability respectively.

منابع و مأخذ:

1. Hall, J.K., Daneke, G.A., and Lenox, M.J. 2010. Sustainable development and entrepreneurship: Past contributions and future  directions, Journal of Business Venturing, 25: 439-488.


2. Matondi, P.B. 2013. Scope for Empowering Women through Entrepreneurial Development in the Fresh Fruit and Vegetable (FFV) Sector in Zimbabwe, Investment Climate and Business Environment Research Fund (ICBE-RF), Dakar, January


3. Badri, S., Renkaddin Eftekhari, AS. 2003 Estimation of Constancy and Method Sustainability. Quarterly journal of geographic research, 18 (69): 34-9.(In Persian)


4. Abdollahzadeh, G., Sharifzadeh, M. 1393. Integration of Sustainability in the Process of Entrepreneurship: Explaining the Concept, Implications and Essentials of Sustainable Entrepreneurship and Green Business. Journal of Entrepreneurship in Agriculture, 1 (3): 39-63. (In Persian)


5. Farsi Yadollah. J., Pear, A., and Mehrabi. 2009. Opportunities and Ideas for Entrepreneurship; Environmental Analysis and Assessment. Publishing House of Jahad University. (In Persian)


6. Parrish,  B.D.  2010.  Sustainability-Driven  Entrepreneurship:  Principles  of Organization Design. Journal of Business Venturing, 25(5): 510-523. Rd International Symposium & Exhibition.


7. Hockerts, K.,  and Wüstenhagen, R. 2010. Greening  Goliaths versus  emerging Davids-  Theorizing  about  the  role  of  incumbents  and  new  entrants  in Sustainable Entrepreneurship, Journal of Business Venturing, 25: 481-492.


8. Center of Science and Technology Park. 1393. Annual reports of Science and Technology Park.


9. Gibbs,  D.  2009.  Sustainability  Entrepreneurs,  Ecopreneurs  and  the Development  of  a  Sustainable  Economy.  Greener  Management  International, 78 – 63: 55.


10. Cohen,  B.,  and  Winn,  M.I.  2007.  Market  Imperfections,  Opportunity  and Sustainable Entrepreneurship. Journal of Business Venturing, 22(1): 29-49.


11. Dean,  T.J.,  and  McMullen,  J.S.  2007.  Towards  a  theory  of  Sustainable Entrepreneurship: Reducing environmental degradation through entrepreneurial action. Journal of Business Venturing, 22: 50-77.


12. Dixon,  S.E.A.,  and  Clifford,  A.  2007.  Entrepreneurship:  A  New  Approach  to Managing  the  Triple  Bottom  Line.  Journal  of  Organizational  Change Management, 20(3): 326-345.


13. Krueger, N.F. 2005. Sustainable Entrepreneurship: Broadening the Definition of Opportunity.  Conference  proceedings  in  19th  National  Conference  of  United States  Association  for  Small  Business  and  Entrepreneurship  (USASBE), January 13-16, California, USA.


14. Chick,  A.  2009.  Green  Entrepreneurship:  A  Sustainable  Development Challenge. In Mellor, R., Coulton, G., Chick, A., Bifulco, A., Mellor, N.,  and Fisher,  A.  (Eds.),  Entrepreneurship  for  Everyone:  A Student  Textbook  (139-150). London: SAGE Publications.


15. Schlange,  L.E.  2006.  What  Drives  Sustainable  Entrepreneurs?  Conference proceedings  in  3rd  Applied  Business  and  Entrepreneurship  Association International (ABEAI) Conference, November 16-20, Kona, Hawaii.States: Economic Review and Basic Statistics, 11: 28-40.


16. Abrahamsson,  A.  2007.  Researching  Sustain  entrepreneurship-  Conditions, Concepts,  Approaches,  Arenas  and  Questions:  An  Invitation  to  Authentic Sustainability  Business  Forces.  Conference  proceedings  in  13th  International Sustainable  Development  Research  Conference,  June  10-12,  Mälardalens Högskola, Västerås.


17. O’Neill G.D. Jr., Hershauer, J.C.,  and Golden, J.S. 2009. The Cultural Context of Sustainability Entrepreneurship. Green Management International, 55: 33-46.


18. Gerlach, A. 2003. Sustainable Entrepreneurship and Innovation, in: University of  Leeds:  The  2003  Corporate  Social  Responsibility  and  Environmental Management Conference. Leeds, UK: University of Leeds, 101-110.


19. Shepherd, D., and Patzelt, H.  2010.  The  New  Field  of  Sustainable Entrepreneurship:  Studying  Entrepreneurial  Action  Linking  “What  is  to  be sustained”  with  “What  is  to  be  developed”.  Entrepreneurship Theory and Practice, 35: 137-163.


20. Schaltegger,  S.,  and  Wagner,  M.  2011.  Sustainable  Entrepreneurship  and Sustainability  Innovation:  Categories  and  Interactions.  Business  Strategy  and the Environment, 20: 222-23


21. Zahra, S.A., Gedajlovic, E., Neubaum, D.O., Shulman, J.M. 2009. A typology of social entrepreneurs:  motives, search processes and ethical challenges. Journal of Business Venturing. 24: 519-532.


22. Omar, R. & Samuel, R. 2011. Environmental Management amongst Manufacturing Firms in Malaysia. Procedia Social and Behavioral Sciences 129: 35- 60.


23. Loon Koe, W. omar, R. Abdul Majid. I. 2013. Factores Associated With Propensity for Sustainable Entreprenurship. Procedia Social and Behavioral Sciences 130: 65 -74.


24. Eftekhari, A., Mahdavi, D, and Poor Taheri, M., 2011, Localization Process for Sustainable Development Indices, Rural Research Quarterly, No. 4, Pages 41 1. (In Persian)


25. Nastaran, M., Ghasemi, and. Hadizadeh Zargar, p. (1391). "Evaluation of Social Sustainability Indicators", Journal of Sociology, Applied Year Twenty-Four, Successive No. 51, No. 3, pp. 173 155. (In Persian)


26. Faraji Shabbarkh, H, Badri, S, Sajasi Qidari, H, Sadiqlou, T, Shahdadi, Khajeh Asgar, AS (2011). "Prioritization of Entrepreneurship Development in Rural Areas Using Promote Techniques". Quarterly journal of human geography, no. 75, pp. 68-53. (In Persian)


27. . Kalantari, Kh., (1380), Regional Planning and Development, Tehran, Khosibin Publications. (In Persian)


28. Siddiqi, H. and Ahmadpour Kakk, A. (2003). "Measure the Saffron farmers' attitudes toward the production and development of saffron cultivation and their problems and problems". Journal of Agricultural Science of Iran, Volume 36, Number 3: pp. 24-40. (In Persian)