اثرسمیت چند حشره کش گیاهی و شیمیایی روی سن Macrolophus caliginosus شکارگر سفید بالک گلخانه Trialeurodes vaporariorum
محورهای موضوعی : حشره شناسی و سایر بندپایان
امیر موذنی
1
(دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری)
محمد رضا باقری
2
(مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان)
بهنام امیری بشلی
3
(دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری)
محمد رضا شهسواری
4
(مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان)
کلید واژه: Palizin, Sirinol, ایمیداکلوپرید, سفید بالک گلخانه, Greenhouse whitefly, سیرینول, پالیزین, تنداکسیر, Macrolophus caliginosus, Tondexir and Imidichlopride,
چکیده مقاله :
یکی از روش های رایج برای کنترل سفید بالک گلخانه Trialeurodes vaporariorum در گلخانه های گوجه فرنگی استفاده از سموم حشره کش گیاهی و شیمیایی است. برای ارزیابی اثر این سموم روی حشرات ماده بالغ سن شکارگر Macrolophus caliginosus آزمایشی با استفاده از حشره کش های گیاهی شامل سیرینول، پالیزین و تنداکسیر و حشره کش شیمیایی ایمیداکلوپرید و شاهد (آب پاشی) در غلظت های 5/0، 9/0، 8/1 و 3 درهزار به سه روش لوله های شیش ه ای در آزمایشگاه، آزمایش گلدانی و آزمایش گلخانه ای روی گیاه گوجه فرنگی اجرا شد. بین حشره کش ها، غلظت ها و اثرات متقابل آن ها در سطح یک درصد اختلاف معنی داری وجود داشت. با افزایش غلظت، میزان مرگ و میر افزایش یافت. در آزمایشگاه، مقایسه میانگین درصد کشندگی حشره کش ها روی سن M.caliginosus نشان داد که 48 ساعت پس از آزمایش، ایمیداکلوپرید 3 درهزار با 100 درصد مرگ و میر بیشترین اثر و پالیزین 5/0 درهزار با 8/23 درصد مرگ و میر کمترین اثر را داشته است. در روش گلدانی ایمیداکلوپرید 3 و 8/1 درهزار با 23/97 و 34/94 درصد مرگ و میر بیشترین اثر و پالیزین 5/0 و 9/0 درهزار به ترتیب با 17/20 و 14/21 درصد مرگ و میر کمترین اثر را بر سن شکارگر داشتند. در آزمایش گلخانه ای ایمیداکلوپرید 3 و 8/1 درهزار با 46/94 و 66/92 درصد مرگ و میر بیشترین اثر و پالیزین 5/0 و 9/0 درهزار به ترتیب با 5/17 و 18 درصد مرگ و میر کمترین تلفات را به سن شکارگر وارد کردند. در هر سه تحقیق آزمایشگاهی، گلدانی و گلخانه ای بین غلظت های مختلف ایمیداکلوپرید با سایر حشره کش ها اختلاف معنی داری در سطح 5 درصد وجود داشت. با توجه به نتایج به دست آمده توصیه می شود از حشره کش های گیاهی مذکور در برنامه های مدیریت تلفیقی آفات به جای حشره کش های شیمیایی استفاده شود.
One of the common methods for controlling of greenhouse whitefly Trialeurodes vaporariorum in tomato greenhouses is use of chemical and botanical insecticides. To evaluate the effects of these insecticides on adult female of predatory bug Macrolophus caliginosus these research was carried out using botanical insecticides (Sirinol, Palizin and Tondexir) and chemical insecticide (Imidacloprid) in 0, 0.5, 0.9, 1/8 and 3 ml/l in three methods; glassy tubes in laboratory, pot and greenhouse experiments on tomato plant. There were significant differences between treatments, doses and interaction of doses and treatments. The mortality was increased with increasing the doses. 48 hours after spraying, highest and the least mortality was caused by Imidichloprid (3 ml/l.) with 100% and Palizin (0.5 ml/l.) with 23.8 % mortality, respectively. In pot method, the highest mortality of predatory bug was caused by Imidichloprid (3, 1.8 ml/l.) with 97.23 and 94.34%, and the least mortality was caused by Palizin (0.5 and 0.9 ml/l.) with 20.17 and 21.14 %. Imidichloprid (3, 1.8 ml/l.) had the highest mortality with 94.46 and 92.66 % and Palizin (0.5 and 0.9 ml/l.) had the least mortality with 17.5 and 18 % on predatory bugs in greenhouse condition. In all three methods, there were significant difference between Imidichloprid (all doses) and the other botanical insecticides. These results show that the botanical insecticides could be used as natural products in IPM programs to protect the natural enemies.
_||_