تنوع گونه ای کنه های میان استیگمایان (Acari: Mesostigmata) خاکزی مرتبط با جنگل های بلوط منطقه کامفیروز استان فارس
محورهای موضوعی : حشره شناسی و سایر بندپایان
هادی استوان
1
()
شهرام حسامی
2
(هیات علمی/دانشگاه آزاد اسلامی)
محمد فرزانه
3
(گروه حشره شناسی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران)
کلید واژه: کنه های میان استیگمایان, واژه‌های کلیدی: تنوع گونه ای, Keywords: Species diversity, کامفیروز, Kamphirouz, Mesostigmatid Mites,
چکیده مقاله :
این پژوهش با هدف ارزیابی تنوع گونه ای کنه های میان استیگمایان در سال 1397 در منطقه کامفیروز استان فارس صورت گرفته است. نمونه برداری دو ایستگاه در شمال و جنوب کامفیروز در نظر گرفته شد. هر 2 هفته یک بار نمونه برداری از خاک این مناطق صورت گرفت. در مجموع تعداد 881 نمونه متعلق به 22 گونه از 10 جنس و 6 خانواده جمع آوری گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که با توجه به قرار گرفتن 11 گونه از 22 گونه مورد بحث در خانواده Laelapidae، گونه های این خانواده در مجموع با 94/33 درصد، بیشترین حضور را در هر 2 منطقه شمال و جنوب کامفیروز و در مجموع دارا بوده است. همچنین گونه Neoseiulus barkeri گونه غالب بود به طوری که با 29/24 درصد کل، بیشترین فراوانی گونه ها را در هر 2 منطقه به طور جداگانه و در مجموع داشته است. در ادامه شاخص های تنوع گونه ای شانون- وینر، سیمپسون، مارگالف، منهینگ و پیت در 2 منطقه و به تفکیک فصول محاسبه گردید. به طور کلی تمامی ضرائب به جز شاخص پیت در منطقه شمالی به مراتب بیشتر از منطقه جنوبی بوده است. شاخص های خانواده در 2 منطقه تفاوت چشمگیری ندارند اما کماکان ضرائب شانون- وینر، سیمپسون و مارگالف در منطقه شمالی بیشتر از جنوبی است. اما ضرائب پیت و منهینگ در منطقه جنوب بیشتر از شمال بوده است.
The aim of this study was to evaluate the species diversity of mites among stigmata in 2018- 2019 in the Kamphirouz region of Fars province, Iran. For sampling, 2 regions were considered. Continuous soil sampling was performed every 2 weeks. A total of 881 specimens belonging to 22 species from 10 genera and 6 families were collected. Biodiversity indices were calculated using Microsoft Excel 2016 software. The results showed that due to the location of 11 out of 22 species in the family Laelapidae, the species of this family with a total of 33.94%, had the highest presence in both north, south and in total. Also, Neoseiulus barkeri was the dominant species, with the total of 24.29% and also, the highest abundance among the both regions. The Shannon-Wiener, Simpson, Margalf, Manhing and Pete species diversity indices were calculated in two regions, separately for each season. In general, all indices except the Pitt index in the northern region were much higher than the southern region. Family indices are not significantly different in the two regions.
_||_