بررسی تنوع ژنتیکی شته خالدار یونجه Therioaphis trifolii (Monell) (Hom., Aphididae) با استفاده از روش RAPD-PCR
محورهای موضوعی : حشره شناسی و سایر بندپایانمریم تکلوزاده 1 , حاجی محمد تکلوزاده 2 , اکبر حسینی پور 3 , علیمراد سرافرازی 4
1 - دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
2 - گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
3 - گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
4 - بخش تحقیقات رده بندی حشرات، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
کلید واژه: تنوع ژنتیکی, Genetic variation, RAPD, شته خالدار یونجه, spotted alfalfa aphid,
چکیده مقاله :
یونجه با نام علمی Medicago sativa Lیکی از محصولات اصلی و مهم ترین گیاه علوفه ای کشور می باشد. آفات متعددی از جمله شته به این گیاه خسارت وارد می کنند. یکی از شته های مهم شته خالدار است. به منظور بررسی تنوع ژنتیکی این شته، طی سال های زراعی 86 تا 88 نمونه برداری از مزارع یونجه استان های کرمان، فارس، کهگیلویه و بویر احمد، لرستان، همدان، کرمانشاه، کردستان، آذربایجان غربی، مرکزی و اصفهان صورت گرفت. سپس جهت بررسی تنوع ژنتیکی از 7 آغازگر RAPD استفاده شد. در مجموع از 88 باند دیده شده، 68 باند دارای پلی مورفیسم بودند. بیشترین تعداد باند متعلق به آغازگرهای A11 و CO4 بود که میزان پلی مورفیسم محاسبه شده برای این دو آغازگر به ترتیب 78/77 و 68/73 درصد بود. سپس دندروگرام نمونه ها رسم گردید که شامل سه گروه بوده که گروه دوم خود شامل دو زیرگروه است. در این پژوهش بین نمونه های جمع آوری شده از مناطق مختلف از نظر ژنتیکی تفاوت وجود داشت اما ارتباطی بین این تفاوت و اختلاف ارتفاع از سطح دریا و طول و عرض جغرافیایی و موقعیت قرار گرفتن اراضی مشاهده نگردید.
Alfalfa (Medicago Sativa) is one of the most important forage plants in Iran. Several pests like aphids cause damage to these plants. One of the important aphids is the spotted alfalfa aphid (Therioaphis trifolii). In order to study the genetic variation of this pest, samples were taken from alfalfa fields of different provinces of Iran (Kerman, Fars, Kohkiloieyeh, Lorestan, Hamadan, Kermanshah, Kurdistan, West Azerbaijan, Markazi and Esfahan provinces) during 2007-2009. Seven RAPD primers were used in PCR test. At the range of 200-400 bp., 68 bands out of 88 had polymorphism. The primers A11 and CO4 had the highest polymorphisms that were 77.78 and 73.68 percent respectively. The related dendrogram showed 3 clusters and the second cluster had two sub clusters. In this research genetic differences were seen between collected samples from various regions, but no relationship was observed between these differences and altitudes, longitude, and position of the sampling locations.