آسیب‌شناسی برنامه درسی آموزش زبان انگلیسی از دیدگاه معلمان و دانش آموزان دوره متوسطه
محورهای موضوعی : آموزش و پرورش
محمد بهروزی
1
(عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بوشهر، بوشهر، ایران.)
آزاده آموزگار
2
(دانشجوی دکترا رشته تکنولوژی اموزشی دانشگاه پوترا مالزی)
یعقوب علیپور
3
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بوشهر، بوشهر، ایران)
کلید واژه: برنامه درسی, آسیب شناسی, آموزش زبان انگلیسی, مقطع متوسطه,
چکیده مقاله :
هدف این تحقیق آسیب شناسی برنامه درسی آموزش زبان انگلیسی در مقطع متوسطه شهر بوشهر بوده است. این پژوهش، تحقیق توصیفی (غیر آزمایشی) از نوع پیمایشی است و جامعه آماری آن شامل کلیه دبیران زبان انگلیسی و دانش آموزان مدارس دولتی دوره متوسطه شهر بوشهر درسال تحصیلی90-91 بودهاند. حجم نمونه برابر 343 دانش آموز دختر بوده است که از طریق فرمول کوکران و به صورت تصادفی طبقهای با توجه به پایههای تحصیلی از بین 3187 و همچنین 27 نفر از دبیران زبان انگلیسی است که شامل کل جامعه آماری دبیران می باشد. جمعآوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته صورت گرفت. نتایج حاصل از تحلیل عاملی و آزمونt نشان داد که عوامل آموزشی شامل (استفاده از الگوها و روش‌های تدریس نامناسب، عدم وجود امکانات و تسهیلات لازم، رویکردهای ارزشیابی غیرمعقول برنامه آموزش زبان انگلیسی و فقدان نگاه کاربردی به یادگیری درس زبان انگلیسی) و عوامل برنامه درسی تحت عنوان، (نبود پیش زمینه فرهنگی، ناتوانی در استفاده از روش‌های جدید و مدرن آموزش زبان انگلیسی، استفاده از متون و محتوای نامانوس و کم بودن تعداد ساعات آموزش زبان انگلیسی) از مهمترین آسیبهای برنامه درسی مورد مطالعه می‌باشند. بنابراین مشخص می‌شود که این هشت آسیب عوامل آسیبزای نظام آموزشی زبان انگلیسی در ایران و برای ارتقای وضعیت آموزش زبان انگلیسی در مدارس باید به اینها توجه شود.
The present study aimed to investigate the pathology of English course curriculum in high schools of Bushehr, Iran, employing a descriptive survey method. The population of the study included the language instructors and students respectively teaching and educating at state high schools in Bushehr in the academic year 2010-2011. The sample of the study included 343 female students who were randomly selected on the basis of their grades from among 3187 students along with the 27 instructors. Data were accumulated through questionnaires developed by the researchers. t-tests indicated that educational factors (including using improper teaching methods, lack of required educational materials, illogical English curriculum evaluations, and failing to have practical views on English learning) along with curricular factors (including lack of cultural background, inabilities to utilize the most recent teaching methods, using improper texts and contents, and insufficient educational hours) were of the most critical faults in the studied curriculum. Therefore, it is tempting to suggest that these eight factors, as the most critical faults in English education system, should be taken into account to improve the English education in Iranian schools.