بررسی و مقایسه سبک های عمومی تصمیم گیری در مدیران دانشگاه مطالعه موردی: دانشگاه شیراز

محورهای موضوعی : آموزش و پرورش

الهام حیدری ¹ (کارشناس ارشد مدیریت آموزشی)
رحمت اله مرزوقی ² (دانشیار دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شیراز)

تاریخ دریافت : 1394/09/08 تاریخ پذیرش : 1394/09/08 تاریخ انتشار : 1391/10/01

کلید واژه: مدیران, دانشگاه شیراز, تصمیم گیری, سبک های عمومی تصمیم گیری,

چکیده مقاله :

هدف از این پژوهش، بررسی سبک‌های عمومی تصمیم‌گیری مدیران دانشگاه شیراز بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش نیز شامل تمامی مدیران دانشگاه شیراز بوده است که با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه بندی تصادفی تعداد 116 انتخاب شدند. حجم نمونه به وسیله جدول مورگان تعیین گردید. ابزار پژوهش، پرسشنامه سبک‌های عمومی تصمیم گیری مدیران اسکات و بروس (1995) بود که روایی و پایایی آن محاسبه گردید، و نتایج حاکی از روایی و پایایی مطلوب پرسشنامه بود. بمنظور تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس طرح‌های تکراری، تی، گروههای مستقل، تحلیل واریانس یک سویه و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که سبک غالب تصمیم‌گیری مدیران دانشگاه شیراز، سبک تصمیم گیری آنی است. یافته ها حاکی از آن است که در هیچ یک از سبک های تصمیم‌گیری بین مدیران بر اساس رشته تحصیلی و جنسیت تفاوت معناداری وجود ندارد، اما بین مدیران با سوابق گوناگون در سبک تصمیم گیری شهودی تفاوت معنادری وجود دارد. در حالی که در دیگر سبک‌ها این تفاوت مشاهده نگردید. هم‌چنین بین سبک های تصمیم‌گیری عقلانی و وابستگی، آنی و شهودی و اجتنابی و وابستگی رابطه معناداری وجود دارد.

چکیده انگلیسی:

This study aimed at exploring the public decision-making styles of Shiraz University administrators. The study was a descriptive survey. The sample included 116 administrators who were selected using stratified random sampling. Sample size was determined in accordance with Morgan’s sample size table. In this research managers’ public decision making styles scale (Scott & Bruce، 1995) was used. Its validity and reliability were both assessed and were satisfactory. In order to analyze data a use was of repeated measures analysis of variance, independent t-test, one-way ANOVA, and Pearson correlation. The results indicated that spontaneous style was the most prevailing style of the administrators. In addition, there was no significant difference among the administrators as regards decision-making styles in relation to their education and gender. However, a significant difference was observed among them in relation to their experience regarding intuitive decision-making style. There were, also, significant relationships among rational and dependent, spontaneous and intuitive, and avoidant and dependent decision-making styles.

منابع و مأخذ:

Alvan, M. (2005). Decision and the state lines. Tehran: SAMT.(in Persian)

Blustein, L; Phillips, D. (1990). Relation between ego identity statuses and

decision-making styles. Journal of Counseling Psychology, Vol 37(2), 160-168.

Burns, M. (2008). The role of ethics in decision making by deans and

division chairs of community colleges: University of Gonzaga.

Crossley, C. D., & Highhouse, S. (2005). Relation of Job Search and Choice

Process with subsequent satisfaction. Journal of Economic Psychology, 26(2), 255-

268.

Eberlin, Richard jay. (2005). The relationship among leadership styles,

decision making and organizational justice: alliant international university.

Daft, R. L. (2001). Essentional of Organization Theory & Design, (7th ed)”.

South-Western: Thomson Learning.

Delshad Tehrani, M. (2007). Lord of the loan. Tehran: the sea. (in Persian)

Hoy, K. W. & Miskel, G. C. (2008). Educational Administration: Theory,

Research, and Practice (8th Ed.). New York: McGraw Hill, Inc.

Karin, K. (2003). “Gender influences in decision-making processes in top

management teams”, Management Decision, Vol. 41 Iss: 10, pp.1024 – 1034.

Kaucher, E. (2010). Ethical decision making and effective leadership: Alliant

International University.

Myrkmaly, M. (2007). Leadership and management training. Tehran:

Publication of Yastoroon. (in Persian) 

 

Moghaddam, A. Tehrani, M. (2008). Investigating the relationship between

decision making styles of public managers in the final state organizations. Journal

of Public Management, (1) 1: 138-121. (in Persian)

Parker, A. M., Wandi, B. B & Baruch, F. (2007), “Maximizes versus

Satisfiers: Decision–Making Styles, Competence and Outcomes“, Judgment and

Decision Making, vol. 2, no. 6, pp 342-344.

Ravli, D. James, L & Dvlns, M. J. (2004). Strategic change in universities

and higher education institutions. Hamidreza Arasteh translation. Tehran: Institute

of Imam Hossein University Press. (in Persian)

Robbins.s p. (2009). Organizational behavior. Muhammad Ali's translation

Parsayyan and Arabs. Tehran: Cultural Research Bureau. (in Persian)

Rezazadeh, S. (2010). "The relationship between intelligence and moral

decision-making styles of public managers, Ferdowsi University of Mashhad

University of Medical Sciences in 1389." MS Thesis. Ferdowsi University of

Mashhad. School of Psychology and Educational Sciences. (in Persian)

Schoemaker, A .F. (2010). The Relationship between Decision-Making Style

and Negative Affect in College Students: Drexel University

Scott, S. G., & Bruce, R. A. (1995). “Decision-making style: The

development and assessment of a new measure”. Educational and Psychological

Measurement, 55(5), 818-831.

Smith, E. (2011). “The intuitive style: Relationships with local/global and

verbal/visual styles, gender, and superstitious reasoning”. Journal of Learning and

Individual Differences Vol 21, PP 263–270.

Spicer, D. P. & Sadler, S. E. (2005), “An examination of the general decision

making style“, Journal or Managerial Psychology, Vol 20, No 2, pp 137-138.

Thompson, T. S. (2010). The impact of locus of control on decision making

styles of mid-level managers: Capella University.

Thunholm, P. (2004), “Decision–Making Style: habit, style or both? “,

Journal of Personality and Individual Differences, pp 932-933.

Weinz, H, & Koontz, H. (1993), Management: A Global Perspective,

International Edition, Tenth Edition,NewYork , p. 199.

Wilson, V. B. (2010). Examing moral reasoning and ethical decision making

among Mississippi’s community college administrators”: Mississippi University.