تأثیر خرد‌سازمانی بر اعتماد بین فردی اعضای هیئت‌علمی دانشگاه‌های آزاد اسلامی استان فارس با نقش میانجی هوش هیجانی
محورهای موضوعی : آموزش و پرورش
عبدالجواد خلیلی
1
(گروه مدیریت واحد لامرد دانشگاه ازاد اسلامی لامرد ایران)
محمدرضا رئیسی
2
(موسسه آموزش عالی پارس مهر)
کلید واژه: هوش هیجانی, خرد سازمانی, اعتماد بین فردی,
چکیده مقاله :
مقدمه و هدف: هدف کلی پژوهش تأثیر خرد سازمانی بر اعتماد بین‌فردی اعضای هیئت‌علمی دانشگاه‌های آزاد اسلامی استان فارس با نقش میانجی هوش هیجانی آن‌ها بود.
روش شناسی: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کلیه اعضای هیئت علمی دانشگاه های آزاد اسلامی استان فارس به تعداد 1811 بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی-خوشه ای و از طریق فرمول کوکران و جدول مورگان، تعداد 317 نفر به-عنوان حجم نمونه انتخاب گردید. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های استاندارد خرد سازمانی براون و گرین (2006)، اعتماد بین فردی مک آلیستر (1998) و هوش هیجانی مایر و سالوی (1995) استفاده شد. که روایی پرسشنامه‌ها مورد تایید بود و توسط روایی محتوا و سازه مورد بررسی قرار گرفت و برای بررسی پایایی از پایایی ترکیبی و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. پس از توزیع پرسشنامه‌ها و جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری و توسط نرم افزارهای Spss و Smart Pls3 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نشان داد که خرد سازمانی بر اعتماد بین فردی (0.46) تاثیر دارد؛ خرد سازمانی بر هوش هیجانی (0.79) تأثیر دارد؛ هوش هیجانی بر اعتماد بین فردی (0.33) تأثیر دارد؛ در تأثیر خرد سازمانی بر اعتماد بین فردی متغیر هوش هیجانی نقش میانجی دارد (0.70).
بحث و نتیجه‌گیری: هوش هیجانی، اثر خرد سازمانی بر اعتماد بین فردی را تقویت می‌کند
Introduction: The general purpose of the research was the effect of microorganization on the interpersonal trust of faculty members of Islamic Azad Universities of Fars province with the mediating role of their emotional intelligence.
Research methodology: The current research method was a descriptive correlational type. The statistical population was all academic faculty members of Islamic Azad Universities in Fars province, numbering 1811, and using random-cluster sampling method and through Cochran's formula and Morgan's table, 317 people were selected as the sample size. The research tools included the standard questionnaires of Brown and Green (2006), interpersonal trust of McAllister (1998) and emotional intelligence of Mayer and Salovey (1995). The validity of the questionnaires was confirmed and examined by content and construct validity, and composite reliability and Cronbach's alpha coefficient were used to check reliability. After distributing the questionnaires and collecting the data, it was analyzed by using the structural equation model and by Spss and Smart Pls3 software.
Findings: It showed that organizational wisdom has an effect on interpersonal trust (0.46); Organizational wisdom has an effect on emotional intelligence (0.79); Emotional intelligence has an effect on interpersonal trust (0.33); the emotional intelligence variable plays a mediating role in the effect of organizational wisdom on interpersonal trust (0.70).
Conclusion: Emotional intelligence strengthens the effect of organizational wisdom on interpersonal trust.
_||_