تبیین شرایط توسعه قصد کارآفرینی اجتماعی دانشجویان (رویکرد نظریه زمینه‌ای)
محورهای موضوعی :
آموزش و پرورش
فرشید کریمی حصاری
1
,
علیرضا روستا
2
,
سعید مرادی
3
1 - دانشکده مدیریت، واحد بین‌المللی کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، جزیره کیش، ایران
2 - گروه مدیریت بازرگانی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران،ایران
3 - گروه مدیریت آموزشی، دانشکده مدیریت، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران
تاریخ دریافت : 1398/09/14
تاریخ پذیرش : 1400/03/27
تاریخ انتشار : 1400/02/01
کلید واژه:
دانشجویان,
صنعت گردشگری,
نظریه زمینه‌ای,
قصد کارآفرینی اجتماعی,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف تبیین شرایط توسعه قصد کارآفرینی اجتماعی (ک.ا) دانشجویان رشته‌های مختلف گردشگری انجام شده است. در این راستا، برای گردآوری داده‌ها از مصاحبه‌های نیمه ساختارمند انفرادی با دو گروه اساتید دانشگاهی و دست‌اندرکاران کارآفرینی (در مجموع 24 نفر) و برای تحلیل داده‌ها از روش کیفی نظریه زمینه‌ای استفاده شد. سازگار با روش پیشنهادی چارمز (Charmaz, 2006)، از نسخه نظریه زمینه‌ای ساخت‌گرایی با دو مرحله کدگذاری اولیه و کانون و همچنین، از چارچوب اشتروس و کوربین (Strauss and Corbin, 1998)، شامل شرایط علّی، شرایط زمینه‌ای، پدیدۀ اصلی، شرایط مداخله‌گر، راهبردها و پیامدها استفاده و در نهایت، یک مدل پارادایمی جدید ارائه شد. بر اساس این مدل، آموزش علمی و عملی، خود-کارامدی، همدلی فرهنگی، نگرش به کارآفرینی اجتماعی، مطلوبیت و امکان‌پذیری ادراک‌شده از مهم‌ترین شرایط علّی توسعه قصد کارآفرینی اجتماعی در میان دانشجویان رشته‌های مرتبط با گردشگری قلمداد می‌شود. اگرچه مدل-های مختلفی در حوزه قصد کارآفرینی وجود دارد اما متغیرهای مدل پارادایمی این پژوهش، متغیرهای کلیدی آنها را پوشش می‌دهد و در واقع، این پژوهش، یک مدل جامع در حوزه قصد کارآفرینی اجتماعی ارائه کرده است.
چکیده انگلیسی:
The present study aims to investigate and formulate factors that develop the social entrepreneurial intention of tourism students. To this end, semi-structured in-depth interviews with two groups of university professors and industry practitioners were applied in order to gather data. To analyze the data, a qualitative approach of Grounded Theory was taken into account. Following the Charmaz’s (2006) method, Constructionist version of grounded theory including Initial and Focused coding and also following the Strauss and Corbin’s (1998) framework, the categories of Causal conditions, Context condition, Main phenomenon, Intervening condition, and Consequences were applied so as to present a new paradigmatic model. According to the findings, applied and university education, perceived self-efficacy, cultural empathy, attitude towards social entrepreneurship, desirability, and feasibility are of the important causal factors for developing the social entrepreneurial intention of tourism students. Even though there are various intention models in the area of entrepreneurship literature, the variables introduced in the current study, cover their key variables holistically in a single model.
منابع و مأخذ:
Charmaz, K. (2006). Constructing grounded theory. A practical guide through qualitative analysis. Thousand Oaks, CA: SAGE Publications.
Day, J., & Mody, M. (2017). Social entrepreneurship typologies and tourism: Conceptual frameworks. In J. Sheldon, & R. Daniele (Eds.). Social entrepreneurship and tourism: Philosophy and practice (pp. 57–80). New York: Springer.
Hejazi, A., Naveh Ebrahim, A., Behrangi, M. R. & Zein Abadi, H. R. (2015). Identification factors affecting the development of entrepreneurship higher education programs in Iran. Journal of New Approaches in Educational Administration, 6(21), 229-242 (in Persian).
Leahy, A. (2018). Disability – an issue for all ages: A study of the experience of disability and ageing. Unpublished PhD Dissertation, Maynooth University: Ireland.
Mohammadi Ostadkelayeh, A., Motiee Langerudi, S. H., Rezvani, M. R., & Ghadiri Masoom, M. (2016). An explanation of resettlement in rural sustainable development using grounded theory approach (case study: resettlement in flooded villages in Golestan province). Journal of Research and Rural Planning, 5(13), 181-195 (in Persian).
Moradi, SH. & Naderi, N. (2016). The effects of new media consumption upon student entrepreneurial intentions. New Media Studies, 2(5), 136-166 (in Persian).
Mort, G. S., Weerawardena, J. & Carnegie, K. (2003). Social entrepreneurship: towards conceptualization. International Journal of Nonprofit & Voluntary Sector Marketing, 8(1), 76-88.
Nasiri Valikboni, F.A., Ghanbari, S., & Sarchahani, Z. (2016). Designing conceptual model of principals development in elementary school of Fars province. Journal of New Approaches in Educational Administration, 7(28), 1-26 (in Persian).
Ndou, V., Mele, G., & Vecchio, P. D. (2019). Entrepreneurship education in tourism: An investigation among European universities. Journal of Hospitality, Leisure, Sport & Tourism Education, in press.
Okręglicka, M. & Shulgina, L. (2017). Support of the students entrepreneurial intentions within the higher education system. Economic, Entrepreneurship, Management, 4(2), 29-36.
Río‑Rama, M. C., Peris‑Ortiz, M., Álvarez‑García, J., & Rueda‑Armengot, C. (2016). Entrepreneurial intentions and entrepreneurship education to university students in Portugal. Technology, Innovation, and Education, 2(7), 1-11.
Sadeghi, M. & Malekinia, E. (2011). University student’s assessment of entrepreneurial environments and its relationship with entrepreneurial intention. Journal of Research and Planning in Higher Education, 59, 69-89 (in Persian).
Sam, I., John, O. O., & Bernadett, K. (2016). Social entrepreneurship in hospitality i The case of operators at the coastal tourism circuit in Kenya. International Journal of Humanities Social Sciences and Education, 3(2), 115-121.
Sarikaya, M. & Coskun, E. (2015). A new approach in preschool education: Social entrepreneurship education. World Conference on Technology, Innovation, and Entrepreneurship, 195, 888-894.
Shapero, A., & Sokol, L. (1982). The social dimensions of entrepreneurship. In C. Kent, D. Sexton, & K. H. Vesper (Eds.). The encyclopedia of entrepreneurship (pp. 72–90). Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
Sheldon, P. J. & Daniele, R. (2017). Social entrepreneurship and tourism: Philosophy and practice. New York: Springer.
Strauss, A., & Corbin, J. (1998). Basics of qualitative research: Techniques and procedures for developing grounded theory. New York, NY: Sage.
Tabatabai’, Z., Oji Nezad, A. R., & Gheltash, A. (2015). The Relationship between social intelligence with entrepreneurship skills and creativity among technical high school students in Shiraz. Journal of New Approaches in Educational Administration, 6(21), 85-110 (in Persian).
Tracey, P. & Phillips, N. (2007). The distinctive challenge of educating social entrepreneurs: A postscript and rejoinder to the special issue on entrepreneurship education. Academy of Management Learning & Education, 6(2), 264–271.
Turker, D., & Sonmez Selçuk, S. (2009). Which factors affect entrepreneurial intention of university students? Journal of European Industrial Training, 33(2), 142–159.
Volkmann, C. K., Tokarski, K. O., & Ernst, K. (2012). Social entrepreneurship and social business: An introduction and discussion with case studies. New York: Springer.
Wang, K.-C., Jao, P.-C., Chan H.-C., & Chung, C.-H. (2010). Group package tour leader’s intrinsic risks. Annals of Tourism Research, 37(1), 154-179.
Wibowo, B. (2016). Relationship between entrepreneurial intention among undergraduates students and entrepreneurship education: Differences between genders. Asia-Pacific Management and Business Application, 5(1), 30-49.
Zhang, J., Tucker, H., Morrison, A. M., & Wu, B. (2017). Becoming a backpacker in China: A grounded theory approach to identity construction of backpackers. Annals of Tourism Research, 64, 114-125.
_||_
