بررسی نگرش مدیران و دبیران دبیرستان های شهر ساری نسبت به سازگاری اجتماعی دانش آموزان ورزشکار و غیر ورزشکار
محورهای موضوعی :
کلید واژه: سازگاری اجتماعی, ورزشکار بودن و غیر ورزشکار بودن,
چکیده مقاله :
هدف اصلی پژوهش حاضر، تعیین میزان سازگاری و مقایسه دانش آموزان سازگار و ناسازگار از نظر ورزشکار بودن و غیر ورزشکار بودن و همچنین تعیین این امر که تا چه حد ورزشکار بودن و غیر ورزشکار بودن در میزان سازگاری اجتماعی دانش آموزان مؤثر است. بدین منظور تعداد 200 نفر از دانش آموزان مشتمل بر 100 نفر دختر( 50 نفر ورزشکار و 50 نفر غیر ورزشکار) و 100 نفر پسر( 50 نفر ورزشکار و 50 نفر غیر ورزشکار) به روش نمونه گیری مختلط ( خوشه ای چند مرحله ای و تصادفی ساده) انتخاب شدند و با استفاده از آزمون t تجزیه و تحلیل آماری صورت گرفت. ابزار اندازه گیری در این پژوهش استفاده از پرسشنامه سازگاری اجتماعی بوده که با توجّه به اهداف و سؤالات پژوهش نتایج بدست آمده به قرار زیر می باشد. 1- میزان سازگاری دانش آموزان ورزشکار بیشتر از دانش آموزان غیر ورزشکار می باشد. 2- بین میزان سازگاری اجتماعی دانش آموزان ورزشکار دختر و پسر تفاوت معنی داری مشاهده نشده است.
The main purpose of the present study is to determine the amount of incompatibility of the students and to distinguish the compatible students from incompatible ones in the field of being athletic and non-athletic and also to determine that to what extent state of being athletic and non-athletic affects the rate of social compatibility of the students. To do this 200 students including 100 girls and (50 athletic and 50 non – athletic) and 100 boys (50 athletic and 50 non-athletic) were separated through coed sampling (multi-step cluster and random). Using the t-test, statistical analysis was accomplished. The measurement tools in this study were social compatibility questionnaire and considering the objectives and questions the following results were achieved: 1- The compatibility ratio of athletic students in higher than non-athletic cones. 2- There is a meaningful difference between athletic boys and girls considering social compatibility ratio.