بررسی عوامل سیاسی و اقتصادی در خصوصیسازی بنگاههای دولتی ایران
محورهای موضوعی : دو فصلنامه علمی - تخصصی اقتصاد توسعه و برنامه ریزی
حجت قاسمی بیله‌واری
1
,
اکبر کنعانی
2
*
,
ابراهیم نویدی عباسپور
3
,
حیدر محمدزاده سالطه
4
1 - گروه حسابداری، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی، مرند، ایران
2 - گروه حسابداری، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی، مرند، ایران
3 - گروه حسابداری، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی، مرند، ایران
4 - گروه حسابداری، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی، مرند، ایران
کلید واژه: خصوصی سازی, بنگاههای دولتی, زیرمعیارهای اقتصادی, زیرمعیارهای سیاسی, موفقیت خصوصیسازی,
چکیده مقاله :
اهداف: خصوصیسازی از ابزارهای کلیدی بهبود کارایی بنگاههای دولتی و افزایش رقابتپذیری اقتصادی است، اما در ایران بسیاری از برنامه‌های خصوصیسازی به اهداف مورد نظر نرسیده‌اند. این پژوهش با هدف شناسایی زیرمعیارهای اقتصادی و سیاسی مؤثر در موفقیت خصوصیسازی بنگاههای دولتی ایران انجام شده است.
روشناسی: روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی و پیمایشی است و از روش دلفی فازی، تحلیل سلسله‌مراتبی (AHP) و مدل‌سازی تفسیری-ساختاری (ISM) با استفاده از نرم‌افزارهای MicMac و Expert Choice بهره گرفته است.
یافته‌ها: در این پژوهش چهارده زیرمعیاراقتصادی و پانزده زیرمعیار سیاسی به عنوان مولفه‌های موثر در موفقیت خصوصیسازی بنگاههای دولتی در ایران شناسایی شده‌اند. پس از شناسایی زیرمعیارهای اقتصادی و سیاسی، برای بررسی روابط بین زیرمعیارها از نرم‌افزار MicMac استفاده شد و سپس از نرم افزار Expert Choice برای اولویت بندی این زیرمعیارها استفاده شد.
نتیجه‌گیری: در بین زیرمعیارهای اقتصادی، حمایت مستمر از بخش خصوصی (۰.۰۴۴) و آزادسازی فضای اقتصادی (۰.۰۴۳) بالاترین اولویت را داشتند. در زیرمعیارهای سیاسی نیز ثبات سیاسی (۰.۰۴۱)، تاکید بر حمایت سیاسی از خصوصیسازی (۰.۰۳۹) و تداوم اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی حتی با وجود جابجایی قدرت جناح‌های سیاسی (۰.۰۳۸) به‌عنوان کلیدی‌ترین عوامل شناسایی شدند. این پژوهش می‌تواند به سیاست‌گذاران در طراحی برنامه‌های خصوصیسازی مؤثرتر کمک کند.
Objectives: Privatization is one of the key tools for improving the efficiency of state-owned enterprises and enhancing economic competitiveness. However, in Iran, many privatization programs have failed to achieve their intended goals. This research aims to identify the economic and political sub-criteria influencing the success of privatization in Iran's state-owned enterprises.
Methodology: The study adopts a descriptive-analytical and survey-based approach, utilizing the Fuzzy Delphi Method, Analytic Hierarchy Process (AHP), and Interpretive Structural Modeling (ISM) with the help of MicMac and Expert Choice software.
Findings: The study identified fourteen economic sub-criteria and fifteen political sub-criteria as key factors affecting the success of privatization in Iran's state-owned enterprises. After identifying these sub-criteria, MicMac software was used to analyze their interrelationships, followed by Expert Choice for prioritizing them.
Conclusion: Among the economic sub-criteria, continuous support for the private sector (0.044) and economic liberalization (0.043) received the highest priority. In the political sub-criteria, political stability (0.041), political support for privatization (0.039), and consistent implementation of Article 44 of the Constitution despite shifts in political factions (0.038) were identified as the most critical factors. This research can assist policymakers in designing more effective privatization programs.
منابع
بنابی قدیم، ر. (1402). عوامل مالی و غیرمالی موثر بر سلامت مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، اولین کنفرانس ملی ارتقای سلامت و چالش های حقوقی و پزشکی فراروی آن، مراغه.
جامی، م؛ کریمی، م؛ همت جوی، ف. (1398). بررسی تأثیر خصوصیسازی بر سود تقسیمی و عملکرد مالی شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار. نشریه چشم‌انداز حسابداری و مدیریت، 2(12)، 108–118.
دین‌محمدی، م.، و اژدری، ع.ا. (1401). الگوسازی عوامل مؤثر بر انحراف و آسیب‌پذیری اجرای قانون سیاستهای کلی اصل ۴۴ قانون اساسی. پژوهشنامه اقتصاد سیاسی، ۱۰(1)، ۱–۳۲.
رستم خانی، ح؛ حسنلو، ح. (1399). بررسی و برآورد تاثیر خصوصیسازی بر عملکرد مالی شرکت‌های دولتی، دومین کنفرانس ملی حسابداری, مدیریت مالی و سرمایه گذاری ،گرگان.شریعتی، م.، اکبری، م.ج.، و شریفی، ع(1402). موانع سیاسی خصوصیسازی جمهوری اسلامی ایران. سیاست متعالیه،7(28)، 83-107.
عربمازار یزدی، ع.، و رنجبر، م.ح.(1391). مطالعات تطبیقی خصوصیسازی و تدوین الگوی راهبردی مناسب برای ایران. پژوهشنامه بازرگانی،14(57)، ۳–۳۸.
قاسمی، ح.، کنعانی، ا.، نویدی عباسپور، ا.، و محمدزاده سالطه، ح(1403). ارائه الگوی خصوصیسازی بنگاههای دولتی با تأکید بر عوامل مالی و غیرمالی (مطالعه موردی ایران). فصلنامه سیاستهای مالی و اقتصادی،12(48)،141-170.
قاسمی گودرزی، ف. (1398). بررسی تأثیر شاخص رقابتپذیری بر رشد اقتصادی با تأکید بر متغیرهای نهادی و ساختاری. دومین کنفرانس بینالمللی پیشرفت در مدیریت، کسبوکار، تجارت، اقتصاد و امور مالی. تهران: مؤسسه فراز اندیشان دانش.
موسوی، ز.، حسینی، س.م.ر.، و تقیزاده، ا.(1397). تأثیر سیاستهای رقابتی بر رشد بهرهوری صنایع با تأکید بر درجه رقابت بازار. پژوهشهای اقتصاد صنعتی، 5(19).
Reference
Chen, L., & Zhang, Y. (2022). Privatization in transition economies: Evidence from Central Asia. Post-Communist Economies, 34(2), 213–235.
Cheteni, P., Shindika,A., Umejesi, I.(2024). Privatization of public enterprises in the emerging market: Problems and prospects. Journal of Governance and Regulation, 13(2), 172-180.
Fernandez, R., & Gomez, L. (2020). The effect of public support and policies on privatization policies. Policy Studies, 41(6), 627–645.
Kaiser, J., Haase, D., & Krueger, T. (2023). Collective payments for ecosystem services: a counterpart of commodification and privatization trends in nature conservation?. Ecology and Society, 28(1).
Wang, X., et al. (2022). The impact of institutional structure on the success of privatization in emerging countries. Journal of Institutional Economics, 18(3), 412–430.