بررسی و تجزیه وتحلیل اثر بخشی دوره های آموزشی کارکنان ( مطالعه موردی: شرکت تولیدی والا قطعه)
محورهای موضوعی : مدیریت
حسن میرزایی اهرنجانی
1
(دانشکده مدیریت و حسابداری- دانشگاه تهران)
مرتضی موسی خانی
2
(دانشکده مدیریت و حسابداری- دانشگاه آزاد اسلامی قزوین)
آمنه اکبری
3
(دانشکده مدیریت و حسابداری- دانشگاه آزاد اسلامی قزوین)
کلید واژه: برنامه ریزی آموزشی, اثر بخشی دوره های آموزشی, نیاز سنجی آموزشی, دانش نظری, دانش عملی و اولویت بندی,
چکیده مقاله :
آموزش و بهسازی نیروی انسانی باعث بینش و بصیرت عمیق تر، دانش و معرفت بالاتر و توانایی و مهارت بیشتر کارکنان در سازمان برای اجرای هر چه بهتر وظایف و مسئولیتهای شغلی می شود و لازمه موفقیت سازمانها در این زمینه استفاده از برنامه ریزی آموزشی دقیق است و باید به گونه ای طراحی شود که با تغییر در مهارتها و دانش افراد ، علاوه بررفع نیازهای حرفه ای کارکنان و مشکلات محیط کار، پاسخگوی محیط متحول سازمانی باشد.در پژوهش حاضر پژوهشگر در صدد پاسخگوئی به این پرسش بوده که " آیا دوره های آموزشی ای که برای کارشناسان ارائه میشود منجر به بهبود نیاز های آموزشی آنان شده است ؟ " روش انجام این پژوهش توصیفی است. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه کتبی جمع‌آوری شده و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از شیوه های آماری توصیفی و استنباطی با استفاده از برنامه نرم افزاری اس. پی. اس. اس استفاده شده است. دستاورد تبینی این تحقیق وجود تفاوت بین دانش نظری و مهارت از نظر اثر بخشی دوره های آموزشی می باشد و می توان بیان داشت که کارشناسان شرکت مذکور با استفاده از دوره های آموزشی توانسته اند بر مهارت خویش بیفزایند در صورتی که نسبت به دانش نظری نمره پایین تری دریافت کرده اند.
Training and improvement of manpower Leads to deep insights and visions, higher Knowledge and awareness, and more abilities and skills of staffing organization in order to implement their tasks and job duties at a higher level. The organizations are required to exploit adequate instructional planning and this needs to be materialized in such a way that with development on skills and knowledge of individuals as well as meeting the professional needs of the staff and work difficulties, it can respond to variable organizational environment. In the present study, the researchers aim to probe the question whether training courses offered to experts are indeed compatible with their training needs. The methodology is descriptive – correlative. The data were collected through a questionnaire and analyzed using S.P.S.S software. The results attested to the gap between theatrical knowledge and skill in terms of effectiveness of training courses. It can also be claimed that the experts of the above-mentioned company have been able to build up their skills using training courses whereas they have scored lower marks in terms of theoretical knowledge