واکاوی مداخلات و بسترهای شکل‌گیری مربی¬گری مبتنی بر توسعه توانمندی‌های کارآفرینانه در صنعت خودروسازی
محورهای موضوعی : مدیریتعلیرضا کرامتیان 1 , سید رسول حسینی 2 , علیرضا ایرج پور 3
1 - دانشجوی دکتری، گروه کارآفرینی، واحد قزوين، دانشگاه آزاد اسلامي، قزوين، ايران.
2 - دانشیار،گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
3 - استادیار، گروه مدیریت صنعتی، واحد قزوين، دانشگاه آزاد اسلامي، قزوين، ايران.
کلید واژه: مداخلات, بسترها, مربی¬گری, توسعه توانمندی, کارآفرینی, صنعت خودروسازی.,
چکیده مقاله :
با توجه به پویایی‌ها و پیچیدگی‌های ذاتی در صنعت خودروسازی، حضور کارآفرینانی خلاق، نوآور و دارای روحیه‌ی ریسک‌پذیری یک ضرورت انکارناپذیر است. مربیگری با محور توسعه توانمندی‌های کارآفرینانه، یک ابزار کارآمد برای پرورش توانمندی‌های کارکنان تلقی می‌شود. این تحقیق با هدف واکاوی مداخلات و بسترهای شکل‌گیری مربیگری مبتنی بر توسعه توانمندی‌های کارآفرینانه در صنعت خودروسازی انجام گرفت. برای دست‌یابی به هدف تحقیق، از رویکرد کیفی مبتنی بر مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته با دوازده نفر از خبرگان حوزه‌ی کارآفرینی و صنعت خودروسازی استفاده شده است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، شیوه کدگذاری سه مرحله¬ای (کدگذاری باز، محوری و انتخابی) به کار گرفته شد. نتایج به‌دست‌آمده از تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد که دسترس‌ناپذیری منابع و ابزارها، موانع سیاستی و فرهنگی، ضعف در یادگیری و ارزیابی آموزشی، موانع روان‌شناختی، موانع عقلانی و ادراکی، موانع انگیزشی و پیشرفت و موانع ارتباطات تعاملی 7 مداخله کننده‌ای هستند که در قالب دو دسته مداخلات درون‌سازمانی و مداخلات درون فردی در مربیگری مبتنی بر توسعه توانمندی‌های کارآفرینانه نقش دارند. همچنین، نتایج نشان می‌دهد که مربیگری می‌تواند به‌واسطه سازوکارهای آموزشی و فناوری (دوره‌های یادگیری و آموزش حرفه‌ای، زیرساخت‌های فنی و فناورانه) و مؤلفه‌های فرهنگی و سازمانی (ویژگی‌های مثبت سازمانی، بافتار فرهنگی کارآفرینانه و تعهد مدیران به کارآفرینی) زمینه‌ساز توسعه توانمندی‌های کارآفرینانه باشد. این تحقیق به‌طور قابل‌توجهی به دانش موجود در مورد مربیگری مبتنی بر توسعه توانمندی‌های کارآفرینان، به‌خصوص در صنعت خودروسازی، افزوده است و مربیان، کارآفرینان و سایر ذینفعان می‌توانند برای برنامه‌های مربیگری مؤثرتر و کارآمدتر از یافته‌های مطالعه حاضر بهره‌مند شوند.
Given the inherent dynamism and complexities of the automotive industry, the presence of creative, innovative, and risk-taking entrepreneurs is an undeniable necessity. Coaching with a focus on entrepreneurial capability development is considered an effective tool for nurturing employee capabilities. This research aims to investigate the interventions and shaping contexts of entrepreneurial capability development coaching in the automotive industry. To achieve the research objective, a qualitative approach based on semi-structured interviews with twelve experts in the field of entrepreneurship and the automotive industry was employed. To analyze the data, a three-step coding method (open, axial, and selective coding) was used. The results of the data analysis indicate that seven interventions, categorized as intra-organizational and intrapersonal interventions, play a role in entrepreneurial capability development coaching: inaccessibility of resources and tools, policy and cultural barriers, weaknesses in learning and educational assessment, psychological barriers, rational and perceptual barriers, motivational and progress barriers, and interactive communication barriers. The results also show that coaching can facilitate entrepreneurial capability development through educational and technological mechanisms (vocational training and education courses, technical and technological infrastructure) and cultural and organizational components (positive organizational characteristics, entrepreneurial cultural context, and managerial commitment to entrepreneurship). This research has significantly contributed to the existing body of knowledge on empowerment-based coaching for entrepreneurs, particularly in the automotive industry. Coaches, entrepreneurs, and other stakeholders can benefit from the findings of the present study to develop more effective and efficient coaching programs.
[1] ابراهیمی، ایوب. عباسیان، حسین. آراسته، حمیدرضا. زین آبادی، حسن رضا.(1400). طراحی الگوی مربیگری فرایند کارورزی دانشجومعلمان در دانشگاه فرهنگیان، فصلنامه مطالعات آموزشی و آموزشگاهی، 10(27)، 7-39.
[2] احمدپور کریم آبادی، فریبا، بهمئی، لیلا، برکت، غلامحسین. (1400). ارائه مدل توسعه توانمندی‌های کارآفرینی در دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان بندر ماهشهر. فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی، 15(1)، 61-95.
[3] اصل فلاح، حوریا. اکبری مقدم، بیت الله. دوستار، محمد (1401). تبیین طراحی الگوی نهادینه سازی فرهنگ مربیگری در راستای توسعه کارآفرینی سازمانی، فصلنامه مدیریت توسعه و تحول، 13(49)، 89-96.
[4] آریانا، ازاده. دانش فرد، کرم الله (1399). تبیین شاخص‌های توانمندسازی دانشگاه فنی و حرفه‌ای مبتنی بر ویژگی‌های دانشگاه کارآفرین (مورد مطالعه: دانشگاه فنی و حرفه‌ای بندرعباس)، نشریه کارافن، 17(49)، 41-59.
[5] جهانگیری علی، ذوقی مهدی، رنگریز حسن، شمس عبدالحمید. مدل‌سازی ایفای نقش مربیگری مدیریتی مدیران. مطالعات راهبردي در صنعت نفت و انرژي ۱۳۹۸; ۱۱ (۴۲):۶۰-۳۳.
[6] حاجی زاده، حاجت. مکوندی، فواد. امیرنژاد، قنبر.(1400). طراحی الگوی مربیگری مدیران عملیاتی شرکت صنایع پتروشیمی خلیج فارس در راستای انگیزش نیروی انسانی محورهای موضوعی: روش های نوین آموزش وتوسعه منابع انسانی، فصلنامه آموزش و توسعه منابع انسانی، 8(29)، 52-77.
[7] حسینلو، حمید، عزیزی، محمد. (1399). دستاوردهای مربیگری کارآفرینانه درکسب‌و‌کارهای کوچک و متوسط. فصلنامه علمی پژوهشی توسعه کارآفرینی، 13(3)، 341-359.
[8] داستانی، معصومه، هادی پیکانی، مهربان، غلام زاده، داریوش، قلی زاده، آذر. (1398). استراتژی‌ها و پیامدهای به‌کارگیری فرهنگ مربیگری با رویکرد نظریه داده بنیاد (مطالعه موردی پارک‌های علم و فنّاوری کشور). پژوهش های مدیریت عمومی، 12(45)، 261-288.
[9] رستگار، عباسعلی، علیکرمی، سجاد. جباری، اقبال. (1398). تأثیر مربیگری مدیریتی بر رفتارهای نوآورانه پرستاران: نقش میانجی توانمندسازی روان‌شناختی و وضوح نقش (مورد مطالعه: پرستاران یک بیمارستان نظامی). مجله طب نظامی. ۲۱ (۲):۱۷۷-۱۶۸.
[10] رضایی، محدثه. آرامش، حامد. کشاورز، سهیلا. (1399). بررسی عوامل مؤثر بر توسعه توانمندی‌های کارآفرینانه دانشجویان، نخستین همایش ملی رویکرد های نوین مدیریت در مطالعات میان رشته ای، گنبد کاووس،
[11] سپهوند، رضا، حکاک، محمد، فعلی، راضیه. (1400). مربیگری خیرخواهانه و تقویت سرمایه انسانی: تحلیل نقش میانجی سرمایه انگیزشی. دوماهنامه علمی - پژوهشی رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 12(6)، 34-19.
[12] سیدنقوی، میرعلی. سهرابی، فاطمه (1399). مربیگری یا منتورینگ؟ گرایش شرکت‌های غذایی- دارویی به کدام نوع است؟، نشریه چشم انداز حسابداری و مدیریت، 3(22)، 29-45.
[13] شیرخان مجید، معظمی مجتبی، احمدی غلامعلی.(1400). ارزیابی شاخص‌های ارتقاء مربیگری مدیران مدارس شهر تهران. سبک زندگی اسلامی با محوریت سلامت.
[14] عزیزی، محمد، وکیلی، یوسف، حسین لو، حمید. (1399). طراحی الگوی مربیگری کارآفرینانه در شرکت‌های کوچک و متوسط (مطالعه مورد: صنعت دارویی). مشاوره شغلی و سازمانی، 12(43)، 173-198.
[15] فرتوک زاده، حمیدرضا. طهماسبی، سیامک. (1399). حلقه مفقوده سیاستگذاری صنعتی در صنعت خودروسازی ایران: تاملی دوباره در خصوص مشکلات خودروسازی. بهبود مدیریت، 14(3)، 149-164.
[16] فلکی کلوری، سیده زبیده. تدبیری، سیروس. علیرضا، افشارنژاد. مجیدی، مریم.(1400). طراحی مدل ترکیبی مبتنی بر رویکردهای میک مک فازی و فرآیند تحلیل شبکه‌ای برای ارزیابی شاخص‌های شایستگی‌های مربیگری در بانک تجارت. آموزش و توسعه منابع انسانی 30. 334-358.
[17] قراگوزلو، سمیه، ناطقی، فائزه، جلال وندی، مهناز. (1401). ارائۀ الگوی توسعة توانمندی کارآفرینی نسل جوان کشور در بستر برنامه‌ریزی درسی آموزش عالی. پژوهش‌نامه انتقادی متون و برنامه‌های علوم انسانی، 22(2)، 301-327.
[18] قرونه، داود. مشهدی، فرزاد، (1400). شناسایی سازوکارها و موانع به‌کارگیری مربیگری به‌منظور جانشین پروری مدیران (مطالعه موردی: اداره کل کمیته امداد خراسان رضوی)، فصلنامه آموزش و توسعه منابع انسانی، 8(28)، 168-193.
[19] کوشان، امیرحسین. ابراهیمی، سید عباس. (1400). مطالعه تطبیقی عوامل موفقیت در سیاست‌های بومی‌سازی صنعت خودرو (مورد مطالعه: ایران و ترکیه). نشریه علمی پژوهشی مدیریت کسب‌وکارهای بین المللی، 4(2): 1-20.
[20] مافی، بهاره، محمدی الیاسی، قنبر، رضایی زاده، مرتضی. (1399). تأثیر روش‌های مربیگری بر رفتار کارآفرینانه کارآفرینان نوپا در مراکز شتابدهی. فصلنامه علمی پژوهشی توسعه کارآفرینی، 13(1)، 81-100.
[21] مفتاحی، هادی. وفایی، فرهاد. نمامیان، فرشید. ویسه، صیدمهدی. (1400). تدوین مدل پنجره فرصت کارآفرینی و تأثیر آن بر چابکی سازمانی صنعت خودروسازی. مدیریت نوآوری در سازمان‌های دفاعی، 4(3)، 69-96.
[22] موسایی، رضا.(1402). صنعت خودرو؛ چالش ها و راهبردها. جامعه اندیشکده ها، بازیابی شده از : https://civilica.com/note/649/
[23] وفایی، وجیهه.(1398). بررسی تأثیر مربیگری بر خودکارآمدی کارآفرینی، سومین کنفرانس ملی کارآفرینی، تهران،
[24] Amit, R., Glosten, L., & Muller, E. (2022). Entrepreneurial ability, venture investments, and risk sharing. In Venture Capital (pp. 135-148). Routledge.
[25] Barrager, S. M. (2016). A new engineering profession is emerging: decision coach. IEEE Engineering Management Review, 44(2), 33-40.
[26] Ben Salem, A., & Lakhal, L. (2016). Entrepreneurial mentoring: how to be modeled. Journal of Management Development, https://doi. org/10.1108/JMD-12-2016-0292.
[27] Blumberg, K. M. (2014). Executive coaching competencies: A review and critique with implications for coach education. Journal of Psychological Issues in Organizational Culture.
[28] Bozer, G., & Jones, R. J. (2018). Understanding the factors that determine workplace coaching effectiveness: A systematic literature review. European Journal of Work and Organizational Psychology, 27(3), 342-361.
[29] Bozer, G., Joo, B. K., & Santora, J. C. (2015). Executive coaching: Does coach-coachee matching based on similarity really matter? Consulting Psychology Journal: Practice and Research, 67(3), 218.
[30] Brinkley, M. L., & Le Roux, I. L. (2018). Coaching as a support function for potential entrepreneurs. The Southern African Journal of Entrepreneurship and Small Business Management, 10(1), 1-12.
[31] Coimbra, J., & Proença, T. (2022). Managerial coaching and sales performance: the influence of salesforce approaches and organisational demands. International Journal of Productivity and Performance Management, (ahead-of-print). Vol. ahead-of-print No. ahead-of-print
[32] Darmawan, E. D., Trisnamansyah, S., Sudrajat, A., & Aryani, W. D. (2021). Effectiveness of training and coaching strengthening entrepreneurship in improving youth business competence (Descriptive Study at the Bandung City Youth and Sports Office). International Journal of Educational Research & Social Sciences, 2(6), 1348-1357.
[33] Diermann, I., Kotte, S. C., Rosing, K., & Möller, H. (2019). Coaching Entrepreneurs: Characteristics and Functions of Entrepreneurial Coaching. In Academy of Management Proceedings. Briarcliff Manor, NY 10510: Academy of Management.
[34] Fischer, B. B., Schaeffer, P. R., Vonortas, N. S., & Queiroz, S. (2018). Quality comes first: university-industry collaboration as a source of academic entrepreneurship in a developing country. The Journal of Technology Transfer, 43(2), 263-284.
[35] Gall, M., Borg, W., & Gall, J. (2016). Quantitative and qualitative research methods in educational sciences and psychology. Translated by Ahmad Reza Nasr, et al, 1398(11).
[36] Galvão, A. M., & Pinheiro, M. (2019). Psychological coaching as a driver to enhance networking capabilities of young entrepreneurs. Tourism and Management Studies, 15(1), 81-89.
[37] Hosseinloo, H., & Azizi, M. (2020). The Outcomes of entrepreneurial coaching in small and medium businesses. Journal of Entrepreneurship Development, 13(3), 341-359.
[38] Hui, R. T. Y., Sue-Chan, C., & Wood, R. E. (2021). Performing versus adapting: How leader’s coaching style matters in Hong Kong. The International Journal of Human Resource Management, 32(20), 4163-4189.
[39] Idris, M. M. B., & Abu Bakar, S. B. (2020). Perceived usefulness of business coaching on the relationship between entrepreneurial competencies and business success. The Journal of Asian Finance, Economics and Business, 7(10), 329-338.
[40] Jones, G., & Gorell, R. (2018). How to Create a Coaching Culture: A Practical Introduction (Vol. 20). Kogan Page Publishers.
[41] Jones, R. J., Napiersky, U., & Lyubovnikova, J. (2019). Conceptualizing the distinctiveness of team coaching. Journal of Managerial Psychology. Vol. 34 No. 2, pp. 62-78
[42] Kim, S. Y., & Oh, S. J. (2021). The Effect of Leaders' Managerial Coaching Behavior on Employees' Innovative Behavior: Mediating Effect of the Employees' Entrepreneurship and the Moderating Effect of LMX. The Journal of the Korea Contents Association, 21(5), 607-626.
[43] Kotte, S., Diermann, I., Rosing, K., & Möller, H. (2021). Entrepreneurial coaching: A two‐dimensional framework in context. Applied Psychology, 70(2), 518-555.
[44] Kroeze, G. (2022). Entrepreneurial Coaching: how processes vary to reach entrepreneur’s and investors’ goals in SMEs (Master's thesis, University of Twente).
[45] Liu, X., Zhang, S., & Feng, X. (2017, January). Comparative Analysis of International Competitiveness of Chinese-American Automobile Industry. In 2016 2nd International Conference on Economics, Management Engineering and Education Technology (ICEMEET 2016). Atlantis Press
[46] Mansoori, Y., Karlsson, T., & Lundqvist, M. (2019). The influence of the lean startup methodology on entrepreneur-coach relationships in the context of a startup accelerator. Technovation, 84, 37-47.
[47] Mathiyazhagan. K, Sengupta, S., & poovazhagan.L. (2018). A decision-making trial and evaluation laboratory approach to analyse the challenges to environmentally sustainable manufacturing in Indian automobile industry. Sustainable Production and Consumption, 16, 58-67
[48] McCarthy, G., & Milner, J. (2020). Ability, motivation and opportunity: managerial coaching in practice. Asia Pacific Journal of Human Resources, 58(1), 149-170.
[49] Miço, H., & Cungu, J. (2023). Entrepreneurship education, a challenging learning process towards entrepreneurial competence in education. Administrative Sciences, 13(1), 22.
[50] Mohamed, F., & Karoui Zouaoui, S. (2021). Impact of entrepreneur’s commitment on entrepreneurial coaching relationship. Cogent Business & Management, 8(1), 1989995.
[51] Nicholls-Nixon, C. L., & Maxheimer, M. M. (2022). How coaching services help early-stage entrepreneurs: an exploration of gender differences. Journal of Small Business and Enterprise Development, 29(5), 742-763.
[52] Roša, A., & Lace, N. (2021). Assessment of the Impact of Coaching on a Company’s Performance: A Review of Methods. Journal of Open Innovation: Technology, Market, and Complexity, 7(4), 233.
[53] Rosique-Blasco, M., Madrid-Guijarro, A., & García-Pérez-de-Lema, D. (2018). The effects of personal abilities and self-efficacy on entrepreneurial intentions. International Entrepreneurship and Management Journal, 14(4), 1025-1052.
[54] Rueda-Armengot, C., Estelles-Miguel, S., Gato, M. E. P., Guillem, J. M. A., & Peris-Ortiz, M. (2017). Social Entrepreneurship in the Automotive Industry: A Win-Win Experience. In Social Entrepreneurship in Non-Profit and Profit Sectors (pp. 99-105). Springer, Cham.
[55] Salem, A. B., & Lakhal, L. (2018). Entrepreneurial coaching: how to be modeled and measured? Journal of Management Development.
[56] Sandjarovna, A. N. (2020). The Role and Development Features of the Auto Industry in Economy of Uzbekistan. The American Journal of Interdisciplinary Innovations and Research, 2(07), 90-94.
[57] Sukwan, O., Susaorat, P., Taewattana, T., & Langka, W. (2021). The development of industrial students coaching model under dual vocational training system for entrepreneurial trainer: Concentration in industrial education. Kasetsart Journal of Social Sciences, 42(2), 262-268.