باززایی تمشک بیخار رقم مرتون از جوانه جانبی در محیط کشت بافت تحت تاثیر هورمون، سیلسیک اسید، ساکاروز و ذغال فعال

محورهای موضوعی : زیست شناسی سلولی تکوینی گیاهی و جانوری ، تکوین و تمایز ، زیست شناسی میکروارگانیسم

عباسعلی دهپور جویباری ¹ (گروه زیست شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر)
سعید سلطانی ² (گروه زیست شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر)
رویا بیشه کلایی ³ (گروه زیست شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر)
کامران قاسمی ⁴ (گروه باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری)
زهرا رجب زاده ⁵ (دانشگاه آزاد اسلامی واحد قاِِئمشهر)

تاریخ دریافت : 1399/09/16 تاریخ پذیرش : 1399/12/22 تاریخ انتشار : 1400/06/01

کلید واژه: هورمون, ریشه زایی, شاخه زایی, تمشک بی خار, سیلسیک اسید,

چکیده مقاله :

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تنظیم کننده های رشد گیاهی میزان سیلیس، ساکارز و زغال فعال بر باززایی و تکثیر درون شیشه گیاه تمشک بیخار رقم مرتون می باشد. جوانه جانبی در محیط 2/1 MSحاوی 1/0 درصد زغال فعال کشت گردید و پس از سه هفته شاخه جدید حاصل از کشت جوانه برای اعمال تیمار های بدست آمد.جوانه های جدید در محیط MS حاوی غلظت های متفاوت هورمون BA، IBA و NAA جهت باززایی شاخه کشت شدند. بهترین تیمار شاخه زایی تمشک در محیط کشت MS حاوی 5/1 میلی گرم بر لیتر BA به همراه 1/0 میلی گرم بر لیتر IBA بدست آمد. همچنین شاخه های باززایی شده در محیط حاوی 2/0، 5/0، 1 و 2 میلی گرم بر لیتر هورمون NAA و IBA جهت ریشه زایی کشت شدند. پس از تعیین بهترین تیمار ریشه زایی از نظر میزان هورمون، شاخه ها برای بهبود ریشه زایی در محیط های مختلف نظیر غلظت های متفاوت زغال فعال ، سیلیسیک اسید و همچنین ساکارزمنتقل شدند. ساکارز در غلظت 4% موجب افزایش طول ریشه، وزن ریشه و میزان کلروفیل برگ شد. اضافه کردن زغال فعال به محیط کشت موجب افزایش طول ریشه و ساقه در محیط کشت گردید. افزودن سیلیسیک اسید موجب کاهش تعداد شاخه های باززایی شده نسبت به محیط شاهد شد اما با افزایش غلظت تا 5 میلی گرم بر لیتر طول شاخه افزایش یافت. استفاده از سیلیسیک اسید در غلظت 1 mg/l موجب افزایش طول ریشه و در غلظت 5 mg/l موجب افزایش وزن ریشه نسب به شاهد گردید.

چکیده انگلیسی:

The objective of this work was to evaluate the effect plant growth regulator, silicic acid, sucrose and activated charcoal used in micro propagation of thornless Blackberry cv. Merton explants. Propagules of cv. Merton were cultivated on a 1/2 Murashige and Skoog (MS) medium. The single buds were cultured in 1/2 MS containing 0.1% activated charcoal and new shoot containing buds were formed 3 weeks after culture. New buds were cultured in MS containing BA, Kin and IBA at concentrations of 0.2, 0.5, 1, 1.5 and 2 mgL-1 for shoot regeneration. New shoot after 6 weeks regenerated and the best medium for shoot regeneration was MS medium contains 1.5 mg/l BA and 0.1 mg/l IBA. Shoots were cultured in 1/2 MS containing 0.2, 0.5, 1, 2 mgL-1 NAA and IBA for root formation. After determining the optimal concentrations of IBA and NAA, activated charcoal in concentrations of 0.01, 0.02, 0.05, 0.1, 0.2%, silicic acid in concentrations of 0, 1, 5, 10, 20 mgL-1, sucrose in concentrations of 1, 2, 3, 4, 5% were added to the culture medium to improve rooting. Sucrose in 4% increased the root length, root weight and chlorophyll content. The addition of activated charcoal in the MS medium resulted in increased shoot and root length. In thornless blackberry cultures, Silicic acid decreased the shoot number but until 5 mg/l increased the shoot length. Silicic acid increased the root length in 1 mg/l and increased the root weight in 5 mg/l rather than control respectively.