ساخت داربست فیبروئینی الکتروریسی شده و تاثیر پیش انکوباسیون آن در محیط کشت بر روی بقا و چسبندگی سلول های مزانشیمی مغز استخوان رت

محورهای موضوعی : زیست شناسی سلولی تکوینی گیاهی و جانوری ، تکوین و تمایز ، زیست شناسی میکروارگانیسم

مریم جانی ترمی ¹ , اسماعیل فتاحی ² , سید غلامعلی جورسرایی ³

1 - گروه زیست شناسی، واحد آیت الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی ،آمل، ایران
2 - گروه زیست شناسی، واحد آیت ا... آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل ، ایران
3 - مرکز درمانی تخصصی ناباروری حضرت فاطمه الزهرا بابل ، دانشگاه علوم پزشکی بابل، ایران

تاریخ دریافت : 1399/12/24 تاریخ پذیرش : 1400/04/24 تاریخ انتشار : 1400/03/01

کلید واژه: الکتروریسی, داربست, فیبروئین, کشت سلول,

چکیده مقاله :

هدف: این مطالعه به منظور سنتز داربست فیبروئینی الکتروریسی شده و تاثیر وابسته به زمان پیش-انکوباسیون آن در محیط کشت بر روی چسبندگی سلولی و تکثیر سلول های کاشته شده بر روی داربست انجام گردید. روش بررسی: ابتدا سریسین زدائی پیله ابریشم و آماده سازی فیبروئین انجام شد و سپس محلول فیبروئین 3% با استفاده از اسید فرمیک تهیه شد. سپس با دستگاه الکتروریسی آزمایشگاهی، داربست فیبروئینی الکتروریسی شده ساخته شده و با میکروسکوپ الکترونی نگاره مورد ارزیابی قرار گرفت. پیش-انکوباسیون داربست در محیط کشت به مدت صفر، 1، 6، و 10 روز انجام شد و با روش اندازه گیری زاویه تماس قطره آب، میزان آب دوستی داربست ها ارزیابی گردید. سپس سلول های مزانشیمی مغز استخوان رت جداسازی، کشت، و بر روی داربست ها کاشت گردید. بعد از 21 روز از کاشت سلول ها، میزان بقا سلول ها (به روش MTT) و غلظت DNA ژنومی سلول های چسبیده به داربست مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان دادند که افزایش مدت زمان پیش -انکوباسیون داربست در محیط کشت منجر به کاهش زاویه تماس و افزایش بقا و تکثیر سلول ها گردید. به طور کلی مطالعه کنونی نشان داد که پیش -انکوباسیون داربست فیبروئینی الکتروریسی شده با الاستیسیته ثابت در محیط کشت منجر به افزایش آب دوستی داربست و متعاقبا افزایش تکثیر و بقا سلول های مزانشیمی کاشته شده بر روی آن می گرددنتیجه گیری: از این یافته میتوان به عنوان یک فاکتور موثر در آماده سازی کاشت سلول های غضروفی بر روی داربست در مهندسی بافت استفاده کرد.

چکیده انگلیسی:

Objective: This study was performed to synthesize electrospun silk fibroin scaffold and to investigate the time-dependent effect of its pre-incubation in culture medium on the adhesion and proliferation of cells seeded on the scaffold. Methods: sericin was removed from silk cocoon and fibrin solution (3% w/v) was prepared using formic acid. Then, electrospun silk fibroin scaffold was made using lab-scale electrospinning machine and evaluated by scanning electron microscopy. Pre-incubation of scaffolds in culture medium was performed for 0, 1, 6, and 10 days and the hydrophilicity of scaffolds was evaluated by measuring the water contact angle. Rat bone marrow mesenchymal cells were then isolated, cultured, and seeded on scaffolds. After 21 days of cell seeding, cell viability (MTT method) and genomic DNA concentration of cells attached to the scaffold were evaluated. Results: The results showed that increasing the pre-incubation time in the culture medium decreased the water contact angle and increased the survival and proliferation of cells. In general, the present study showed that pre-incubation of electrospun fibroin scaffold with constant elasticity in culture medium leads to increased scaffold hydrophilicity and consequently increases the proliferation and survival of mesenchymal cells seeded on it. Conclusion: these findings can be used as an effective factor in seeding cartilage cell on scaffolds in tissue engineering.