اثر نانو ذرات اکسید روی و یون روی بر آسیب‌شناسی بافت آبشش ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان (Oncorhynchusmykiss)
محورهای موضوعی : پاتوبیولوژی مقایسه ای
برهان منصوری، سید علی جوهری، نمامعلی آزادی، معصومه آریایی، صبا اصغری، لیلا دکانی .
1
()
کلید واژه: نانوذرات اکسید روی, یون روی, قزل‌آلای رنگین‌کمان, آبشش, آسیب‌شناسی,
چکیده مقاله :
هدف از این مطالعه بررسی اثر نانوذرات اکسید روی و یون روی بر آسیب شناسی بافت آبشش ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchusmykiss) می باشد. در این مطالعه از 60 عدد ماهی قزل‌آلای رنگین کمان استفاده گردید. همچنین دو غلظت غیرکشنده نانوذرات اکسید روی و دو غلظت غیرکشنده یون روی که عبارت بودند از 5/0 میلی گرم در لیتر و 05/0 میکروگرم در لیتر به همراه گروه شاهد (فاقد هرگونه ماده شیمیایی) استفاده گردید. پس از 14 روز مواجهه با این مواد، بافت آبشش نمونه برداری شد. به منظور انجام مطالعه بافت شناسی کلاسیک، نمونه ها پس از آماده سازی به روش هماتوکسیلین ـ ائوزین رنگ آمیزی شد. مهمترین آسیب های ایجاد شده در بافت آبشش شامل خمیدگی تیغه های ثانویه، هایپرتروفی تیغه های ثانویه، افزایش ترشح موکوس، افزایش به هم چسبیدگی لاملاهای ثانویه، تلانژیکتازی مویرگی، هیپرپلازی و در نهایت نکروز بوده است. میزان آسیب ها در مواجهه با نانوذرات اکسید روی بیشتر از یون روی بوده است و در غلظت 5/0 میلی گرم بر لیتر شدت آسیب های بافتی بالاتر از غلظت 05/0 میکروگرم بر لیتر بوده است. باتوجه به نتایج، می توان گفت این ماده قابلیت اثرگذاری و ایجاد آسیب بر بافت آبشش ماهی را دارا می‌باشد، بنابراین لازم است توجه بیشتری در هنگام استفاده از این ماده انجام گیرد و از رهایش آن به محیط زیست خودداری شود.
The purpose of this study was to the effect of ZnO NPs and Zn ions on gill histopathology of rainbow trout (Oncorhynchusmykiss). In this study, 60 rainbow trout were used. Moreover, two non-lethal concentrations of ZnO NPs and Zn ions included 0.5 mg L-1 and 0.05 µg L-1 with the control group (no chemicals) were used. After 14 days of exposure to these materials, gill tissue samples were taken. In order to study classical histological, samples prepared by hematoxylin - eosin staining and by optical microscopy slides were photographed. The most important damages caused on the gill tissue are including curvature secondary lamella, hypertrophy, increased mucus secretion, aneurism, hyperplasia, and finally necrosis. The levels of damages on exposed to Zn NPs were higher than Zn ions; and severity of tissue damage in 0.5 mg L-1 was higher than 0.05 µg g-1. According to results, we can say that NPs can impact and damage the fish's gill tissue, so it is necessary to pay attention when using these NPs done more and release it into the environment be avoided.