بررسی آسیب‌شناسی بافتی کبد، کلیه، روده و آبشش ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان پرورشی(Oncorhynchusmykiss) تغذیه شده با غذای حاوی 1% پودر عصاره گیاه صبر زرد (Aloe vera)
محورهای موضوعی : پاتوبیولوژی مقایسه ای
حمید پورمقیم، مسعود حقیقی، مصطفی شریف‌روحانی .
1
()
کلید واژه: قزل‌آلای رنگین‌کمان, صبر زرد, آسیب‌شناسی بافتی,
چکیده مقاله :
علیرغم کاربرد روز افزون گیاه صبرزرد در آبزیان، تاکنون سمیت احتمالی آن در قزل‌آلای رنگین کمان بررسی نشده است. هدف این تحقیق بررسی احتمال بروز برخی جراحات بافتی درماهیان قزل آلای رنگین کمان تغذیه شده با غذای حاوی پودر عصاره آبی ـ الکلی 1% ازگیاه دارویی صبرزرد بود. تعداد 600 قطعه بچه ماهی سالم در محدوده وزنی 13 گرم، بطور تصادفی در 2 گروه مساوی وهر گروه شامل3 تکرار قرار گرفتند. گرو‌ها شامل گروه تیمار با صبرزرد(1%) وگروه کنترل (دارونما1%) می‌شدند که قبلا تدارک غذا برای آنها انجام شده بود. در پایان هفته دهم آزمایش از هر تکرار تعداد 2 قطعه ماهی صید و نمونه برداری از کبد، روده، کلیه و آبشش آنها انجام شد. نمونه‌ها در فرمالین 10% ثابت شده، سپس با هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی گردیدند. نهایتا توسط میکروسکوپ نوری ارزیابی شدند. در نتایج بافت‌شناسی روده هیچ تغییری در گروه صبرزرد مشاهده نشد. برخی بافت‌های کبد و کلیه ماهیان تیمار با صبرزرد درجاتی از توسعه مراکز ملانوماکروفاژی را نشان داد که این تغییرات محدود بافتی، عکس‌العمل طبیعی بافت‌های مورد مطالعه نسبت به ماده خارجی بوده و ضایعه جدی محسوب نمی‌شدند. برخی بافت‌های آبشش در هر دو گروه هیپرپلازی سلول‌های پوششی تیغه اولیه را نشان داد که ارتباطی با تیمار دارویی نداشته و مربوط به شرایط محیطی و کیفیت آب بود. بر اساس یافته‌های فوق ظاهرا دز انتخابی ماده محرک ایمنی صبرزرد برای اندام‌های حیاتی مطالعه شده این تحقیق اثرات تخریبی نداشته است.
Despite the increasing use of Aloe vera in aquaculture, toxicity and possible side effects have not been studied in rainbow trout. The aim of this study was to investigate the possibility of some tissue change in farmed rainbow trout (Oncorhynchusmykiss) fed with feed containing 1% of hydro-alcoholic extract of Aloe vera. Six hundred pieces’ healthy fish, average means 13 grams were randomly allocate into 2 groups, including Aloe vera extract-treated (1%) and control (placebo 1%), each of triplicates. Their feed has been previously prepared. At the end of the tenth week, 2 fish pieces was caught in each replicate. After anesthesia, the fish were autopsied. The liver, intestine, kidney and gills of fishes were removed. Specimens were fixed in 10% formalin, stained by using Hematoxylin and Eosin (H&E). Finally, prepared tissues were evaluated by optical microscopy. The results were no shown any changes in intestinal histology in the Aloe vera extract-treated group. However, melanomacrophage centers development was observed in liver and kidney in some fish's Aloe vera extract-treated. Such limited tissue changes were natural reaction of studied tissues to the foreign matter (xenobiotics). Some of the gill specimens in both groups showed epithelial cells hyperplasia in primary gill lamella, which is no related to medicinal treatment. It was possibility concern to environmental conditions and water quality. Based on the above findings, it seems that the selected dose of Aloe vera extract has not been detrimental to vital organs of fish in this research study.