طراحی مدل توسعه دیپلماسی فرهنگی ایران و ایتالیا
محورهای موضوعی : مدیریت فرهنگی
آنتونیا شرکاء
1
()
هادی خانیکی
2
()
عباسعلی قیومی
3
()
کلید واژه: "ایران و ایتالیا", "دیپلماسی فرهنگی", "اشتراکات فرهنگی", "قابلیت های فرهنگی", "ظرفیت های فرهنگی",
چکیده مقاله :
هدف از این پژوهش توصیفی و کاربردی ارائۀ مدلی برای توسعۀ دیپلماسی فرهنگی ایران و ایتالیا است. جهت دستیابی به مولفه‌های موثر بر آن، در دو مرحله ، نظر کارشناسی 29 نفر از خبره‌گان امور فرهنگی در حوزۀ ایران و ایتالیا شامل دیپلمات، سفیر، استاد دانشگاه و فعال فرهنگی- استخراج شد و سپس از ایشان خواسته شد به سوال‌های پرسشنامه‌ای براساس سه حوزۀ قابلیت‌ها و ظرفیت‌ها و اشتراکات فرهنگی در شرایط موجود و مطلوب پاسخ دهند. در حوزۀ قابلیت‌ها مولفه‌ها و شاخص‌هایی چون ارزش‌های معنوی، مبانی قانونی، همکاری سازمان‌های مردم نهاد، سیاست‌گذاری و برنامه ریزی فرهنگی، نقش سفارت‌خانه‌ها و عضویت در سازمان‌های بین‌المللی مد نظر قرار گرفت. در حوزۀ ظرفیت‌ها محصولات فرهنگی، هنری و رسانه‌ای، آموزش فرهنگ و زبان، میراث فرهنگی، هنری، گردشگری و کتابخانه‌ای، نمایشگاه‌ها و جشنواره‌ها، شبکه‌سازی اجتماعی و تالارهای گفتگوی مجازی، مراکز علمی و پژوهشی و ورزش؛ و در اشتراکات: جغرافیای فرهنگی، قرابت‌های تمدنی و تاریخی، گفتمان‌های صلح‌طلب و منافع مشترک. پس از دستیابی به اتفاق‌نظر مطلوب و تجزیه و تحلیل اطلاعات، نتایج ذیل به‌دست آمد: در شرایط موجود تنها حوزه‌ای که بر توسعه دیپلماسی فرهنگی دو کشور موثر بوده، حوزۀ اشتراکات فرهنگی است. این در حالی‌ست که در شرایط مطلوب، دو حوزۀ دیگر یعنی قابلیت ها و ظرفیت‌های فرهنگی، نیز حائز اهمیت هستند و از همین‌رو در تدوین مدل توسعه دیپلماسی ایران در رابطه با ایتالیا باید مدنظر قرار بگیرند.
This descriptive and applied research was conducted with the aim of designig a model for the development of cultural diplomacy between Iran and Italy. In order to achieve the effective components, the opinion of 29 cultural affairs experts in Iran and Italy - including diplomats, ambassadors, university professors and cultural activists - was extracted in two rounds and then they were asked to answer the questionnaire’s questions based on the three areas of capabilities and capacities and common cultural areas in the existing and desirable conditions. In the area of capabilities, indicators such as spiritual values, legal foundations, cooperation of NGOs, formal policy-making and cultural planning, considering the role of embassies and membership in international organizations. In the field of capacities were considered items as cultural, artistic and media products, culture and language education, cultural heritage, art, tourism and library, exhibitions and festivals, social networking and virtual forums, scientific and research centers and sports; And in common areas: cultural geography, civilizational and historical affinities, pacifist discourses and common values. After reaching the desired consensus and analyzing the information, the following results were obtained: In the current situation, the only area that has been effective in the development of cultural diplomacy between the two countries is cultural commonalities. But in favorable conditions, the two other areas, cultural capabilities and capacities, are also important, and therefore should be considered in formulating a model for the development of Iranian diplomacy in relation to Italy.
_||_