اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن بر امید به زندگی در زنان مبتلا به سرطان پستان

محورهای موضوعی : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی

مریم هاشمی ¹ , محمد مهدی بدیعی ²

1 - دانشجوی ارشد روان شناسی بالینی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران ، ایران
2 - روانپزشک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران ، ایران

تاریخ دریافت : 1396/10/25 تاریخ پذیرش : 1396/11/22 تاریخ انتشار : 1396/12/01

کلید واژه: شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن, امید به زندگی, زنان مبتلا به سرطان پستان,

چکیده مقاله :

< p>هدف پژوهش حاضر اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن بر امید به زندگی در زنان مبتلا به سرطان پستان شهر تهران در سال 1399-1398 بود. روش مطالعه حاضر نیمه آزمایشی بود و از طرح پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری شامل زنان مبتلا به سرطان پستان شهر تهران بود. 30 نفر از این زنان که شرایط ورود به پژوهش را داشتند، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایشی مداخله شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن و آزمودنی های گروه کنترل تا پایان مرحله پیگیری مداخله ای دریافت نکردند. ابزار گردآوردی داده ها مقیاس امید به زندگی بود که در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه توسط آزمودنی ها تکمیل شدند. داده های پژوهش با از استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیری انجام شد. نتایج نشان داد شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن بر امید به زندگی در زنان مبتلا به سرطان پستان در گروه آزمایش در پایان درمان و بعد از پیگیری یک ‌ماهه مؤثر واقع شدند. نتایج این مطالعه حمایت تجربی مناسبی را برای مداخلات شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن فراهم آورد. پیشنهاد می شود از این رویکرد در جهت امید به زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان بهره بگیرند.

چکیده انگلیسی:

< p >The aim of this study was the effectiveness of mindfulness-based cognitive therapy on life expectancy and coping strategies in women with breast cancer in Tehran in 2009-2010. The method of the present study was quasi-experimental and a pre-test-post-test-follow-up design with a control group was used. The statistical population included women with breast cancer in Tehran. Thirty of these women who met the inclusion criteria were selected using available sampling method and randomly assigned to experimental and control groups. The experimental group did not receive cognitive therapy intervention based on the presence of mind and the subjects in the control group did not receive any intervention until the end of the follow-up phase. Data collection tools were life expectancy scale and coping strategies questionnaire that were completed by the subjects in the pre-test, post-test and one-month follow-up stages. Research data were performed using univariate analysis of covariance. The results showed that mindfulness-based cognitive therapy on life expectancy and coping strategies in women with breast cancer in the experimental group were effective at the end of treatment and after one month of follow-up. The results of this study provided appropriate empirical support for mindfulness-based cognitive therapy interventions. It is suggested that this approach be used for life expectancy and coping strategies in women with breast cancer.