اثربخشی آموزش واقعیت درمانی بر راهبردهای تنظیم هیجانی و تاب‌آوری در دانش‌آموزان مقطع متوسطه شهر تهران
محورهای موضوعی : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی
غلامرضا ثناگوی محرر
1
(استادیار، گروه روانشناسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران)
محمود شیرازی
2
(دانشیار، گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران)
رویا محمدی
3
(دانشجوی دکتری تخصصی، گروه روانشناسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران)
لطف الله صابریان بروجنی
4
(دانشجوی دکتری تخصصی، گروه روانشناسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران)
کلید واژه: واقعیت درمانی, تنظیم هیجان, تاب‌آوری,
چکیده مقاله :
هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش واقعیت درمانی بر راهبردهای تنظیم هیجان و تاب‌آوری دانش‌آموزان مقطع متوسطه شهر تهران بود. روش شناسی: طرح پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی از پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش‌آموزان دختر دوم متوسطه در منطقه 7 شهر تهران در سال تحصیلی 1397-98 بودند که با از این بین افراد واجد شرایط داوطلب به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای جلسات آموزش واقعیت درمانی را دریافت کردند. روش جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه استاندارد تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2001) و پرسشنامه استاندارد تاب‌آوری (کانر و دیویدسون، 2003) انجام گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS23 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) در سطح معناداری 05/0 انجام پذیرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که واقعیت درمانی بر "تنظیم هیجان" و مولفه های آن در دانش‌آموزان موثر است. همچنین واقعیت درمانی بر "تاب‌آوری" در دانش‌آموزان موثر بود. نتیجه گیری: روش مداخله ای واقعیت درمانی می‌تواند تنظیم هیجان و تاب‌آوری دانش‌آموزان را افزایش دهد.
The purpose of this study was to determine the effectiveness of reality therapy Training on Emotion Regulation Strategies and Resilience in High School Students in Tehran. The present study was a quasi-experimental study with pre-test and post-test with control group. The statistical population of the study consisted of second high school girl students in district 7 of Tehran in the academic year of 1398 who were selected by convenience sampling and were divided into experimental (n = 15) and control (n = 15) groups. The experimental group received 8 minutes of 90-minute reality therapy and the control group waited for treatment during this period. The data collection method was based on Cognitive Emotion Regulation Standard Questionnaire (Garnefsky et al., 2001) and Resiliency Standard Questionnaire (Conner & Davidson, 2003). Data analysis was done by SPSS23 software in two parts: descriptive and inferential (covariance analysis). The results showed that reality therapy had an effect on "emotion regulation" and its components in students. Also, Reality therapy has an impact on students' resilience. Therefore, interventional methods of reality therapy can increase students' emotion regulation and resilience.
_||_