اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی - عاطفی بر روی اختلالات رفتاری و عملکرد تحصیلی دانشآموزان دختر
محورهای موضوعی : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی
اذر محمدی گرکانی
1
(دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
فریبرز درتاج
2
(استاد گروه روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران)
علیرضا کیامنش
3
(استاد گروه روانشناسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران)
کلید واژه: اختلالات رفتاری, عملکرد تحصیلی, مهارتهای اجتماعی-عاطفی,
چکیده مقاله :
هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی- عاطفی به روش YCDI (You Can Do It ) بر اختلالات رفتاری و عملکرد تحصیلی دانش‎آموزان بود. روش شناسی: روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‎آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری این پژوهش را 40 نفر از دانش‎آموزان دختر منطقۀ 1 تهران که در سال تحصیلی 97-1396 در پایۀ هشتم تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه‎گیری در دسترس برای انجام تحقیق انتخاب شد. سپس، به روش تصادفی ساده دو مدرسه از بین مدارس این منطقه انتخاب و 40 نفر از دانش‎آموزان پایۀ هشتم که با استفاده از آزمون‌های غربالگری سیاهۀ مهارت اجتماعی ایندربیتزن و فوستر (‎1992)، فرم سیاهۀ رفتاری کودک (CBCL در آزمون آخنباخ و پرسشنامۀ عملکرد تحصیلی فام و تیلور (1999) شناسایی شده بودند به تصادف در گروه‎های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. به گروه آزمایشی در یازده جلسه مهارت های اجتماعی- عاطفی با روش YCDI آموزش داده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس در سطح معناداری 05/0 و با استفاده از نرم افزار spss21 انجام شد. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که مداخلۀ آموزشی YCDI منجر به کاهش اختلالات رفتاری و افزایش عملکرد تحصیلی شد (001/0>P). همچنین از بین مؤلفه‎های عملکرد تحصیلی، آموزش مهارت‎های اجتماعی - عاطفی بر روی انگیزش بیشترین اثر و بر روی اثر هیجانی و فقدان کنترل پیامد کمترین اثر را داشت. نتیجه گیری : معلمان در کنار تدریس مهارت‎های شناختی به دانش‎آموزان به آموزش مهارت‎های عاطفی-اجتماعی نیز اقدام نمایند.
Purpose: The purpose of the present study was to evaluate the effectiveness of YCDI (You Can Do It) socio-emotional skills training on behavioral disorders and academic performance of students. Methodology: The research method was quasi-experimental with pretest-posttest design with control group. The statistical population of this study consisted of 40 female students in the 1st district of Tehran who were in the eighth grade in the academic year 2017-18. Sampling was done using available sampling method. Then, two schools were randomly selected from among the schools in this area and 40 eighth grade students who used the Social Behavioral Blackness Form (CBCL) on the Achenbach and Blackbeard tests using the social skills tests of Inderbitzen and Foster (1992). The Pham and Taylor (1999) Academic Performance Questionnaire was identified and randomly assigned to the experimental and control groups, and the experimental group was trained in eleven sessions of socio-emotional skills using the YCDI method. The analysis of covariance was performed at the significant level 0.05 using spss21 software. Result: The results of analysis of covariance showed that YCDI educational intervention reduced behavioral disorders and increased academic performance (P <0.001). Also, among the components of academic performance, socio-emotional skills training had the highest effect on motivation and the least effect on emotional effect and lack of outcome control. Conclusion: In addition to teaching cognitive skills to teachers, students should also be trained in social-emotional skills.
_||_