بررسی میزان انتشار گازهای گلخانه ای در روش های مختلف تولید برنج در شمال ایران
محورهای موضوعی : مجله مهندسی زیست سامانه
کلید واژه: برنج, انرژی مصرفی, گازهای گلخانه‌ای, پتانسیل گرمایش جهانی,
چکیده مقاله :
علیرضا توکلی پلرم[1] برنج یکی از مهمترین گیاهان زراعی است که انرژی مصرفی برای تولید هر تن محصول در آن بالا می باشد. پژوهش حاضر جهت بررسی میزان انتشار گازهای گلخان ه ای حاصل از عملیات زراعی مختلف مصرف کننده انرژی در دو سامانه سنتی و مکانیزه برنج در استان گیلان طراحی و اجرا شد. بدین منظور با استفاده از پرسش نامه و مصاحبه حضوری با 40 کشاورز در چهار منطقه مختلف در استان گیلان اقدام به جمع آوری داده های مورد نیاز ماشین ها و نهاده های مصرفی شامل بذر، کود، سوخت و سموم در دو سامانه سنتی و مکانیزه تولید برنج در استان گیلان گردید. بر مبنای معادل انرژی هر یک از نهاده های مصرفی، میزان کل انرژی های ورودی و خروجی محاسبه گردید و سپس بر اساس میزان انرژی مصرفی کل در هریک از عملیات زراعی، میزان کل گاز های گلخانه ای ناشی از آن ها، از حاصل ضرب میزان انرژی مصرفی و ضرایب تولید هر گاز به صورت معادل CO2 محاسبه شدند. نتایج بررسی نشان داد بین انرژی های ورودی و خروجی در دو سامانه کشت سنتی و مکانیزه و پتانسیل گرمایش جهانی ناشی از آنها ارتباط مستقیمی وجود دارد. به طوری که در سامانه مکانیزه با مصرف انرژی ورودی بیشتر و انرژی خروجی کمتر، پتانسیل گرمایش جهانی (GWP) تقریباً دو برابر سامانه سنتی بود. مقدار کل پتانسیل گرمایش جهانی در سامانه مکانیزه 49/1287 و در سامانه سنتی 9/706 کیلوگرم معادل CO2 در هکتار بود. همچنین در سامانه مکانیزه، مقدار پتانسیل گرمایش جهانی حاصل از ساخت ماشین ها، کاربرد نیتروژن و مصرف سوخت برای عملیات ماشین ها به ترتیب بیشترین مقدار کیلوگرم معادل CO2 در هکتار را به خود اختصاص دادند. [1] - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مهندسی بیوسیستم، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران * نویسنده مسؤول: ar.tavakoli1383@gmail.com
Alireza Tavakoli Polram1* 1- M.Sc, Department of Biosystems Engineering, Islamic Azad University, Takestan Branch, Takestan, Iran *Coresponding author: ar.tavakoli1383@gmail.com Rice is one of the most important crops, which consumes a lot of energy to produce each ton of the product. The present study was designed and implemented to investigate the amount of greenhouse gas emissions resulting from different energy-consuming agricultural operations in two traditional and mechanized rice systems in Gilan province. For this purpose, by using a questionnaire and face-to-face interviews with 40 farmers in four different regions in Gilan province, we collected the data required for machines and consumables, including seeds, fertilizers, fuel, and pesticides in two traditional and mechanized system of rice production in Gilan province. Based on the energy equivalent of each of the consumed inputs, the total amount of input and output energy was calculated, and then based on the amount of total energy consumed in each agricultural operations, the total amount of greenhouse gases caused by them was calculated.were calculated from the product of the amount of energy consumed and the production coefficients of each gas as CO2 equivalent. The results of the investigation showed that there is a direct relationship between the input and output energies in both traditional and mechanized farming systems and the global warming potential caused by them. So, in the mechanized system with more input energy consumption and less output energy, the global warming potential (GWP) was almost twice that of the traditional system. The total amount of global warming potential in the mechanized system was 1287.49 and in the traditional system was 706.9 kg CO2 equivalent per hectare. Also, in the mechanized system, the amount of global warming potential resulting from the construction of machines, the use of nitrogen and the consumption of fuel for the operation of the machines respectively accounted for the highest amount of kilograms equivalent of CO2 per hectare.
_||_