طراحی مدل پایداری کسبوکارهای کوچک و متوسط کشاورزی در استان کرمانشاه
محورهای موضوعی : پژوهش های ترویج و آموزش کشاورزی
لیلا شرفی
1
(دانشجوی دکتری ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران)
روح‌اله رضائی
2
(دانشیار گروه ترویج، ارتباطات و توسعه روستایی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران)
علی‌اصغر میرک‌زاده
3
(استادیار گروه ترویج و توسعه روستایی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران)
اسماعیل کرمی‌دهکردی
4
(دانشیار گروه ترویج، ارتباطات و توسعه روستایی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران)
کلید واژه: پایداری, کسبوکارهای کوچک و متوسط, کشاورزی, کرمانشاه,
چکیده مقاله :
مطالعه حاضر با هدف طراحی مدل پایداری کسب و کارهای کوچک و متوسط کشاورزی در استان کرمانشاه انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل خبرگان و مطلعان کلیدی در استان کرمانشاه بودند که از بین آنها 20 نفر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و تکنیک گلوله برفی انتخاب شدند. برای گردآوری داده های تحقیق از مصاحبه نیمه ساختارمند استفاده شد. فرایند گردآوری داده ها تا سطح اشباع نظری یا آستانه سودمندی اطلاعات قابل دسترس ادامه یافت. تجزیه و تحلیل کیفی داده ها با استفاده از نرم افزار مکس کیودا نسخه 11 انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که ابعاد اصلی پایداری کسب و کارهای کوچک و متوسط کشاورزی شامل پایداری اقتصادی (متشکل از مؤلفه های عملکرد مالی، خوداتکایی و استقلال مالی، عملکرد مشتری و بازار و نوآوری و توسعه فعالیت کسب وکار)، پایداری اجتماعی (متشکل از مؤلفه های ارتباطات و تعاملات اجتماعی، مسئولیت پذیری اجتماعی و اعتماد اجتماعی متقابل) و پایداری زیست محیطی (متشکل از مؤلفه های تولید سالم و پایدار، حفاظت و بهره برداری بهینه از منابع زیست محیطی و مدیریت ضایعات و پسماندها) می باشند. افزون بر این، نتایج تحقیق حاکی از آن بود که اصلی ترین عوامل تأثیرگذار بر پایداری کسب و کارهای کوچک و متوسط کشاورزی در استان کرمانشاه شامل عوامل درون سازمانی (متشکل از عوامل فردی و خانوادگی مدیر، عوامل مرتبط با بازاریابی، عوامل اقتصادی- مالی، عوامل تولیدی و ویژگی های محصول، عوامل مرتبط با ویژگی های کسب و کار و عوامل ارتباطی و اطلاعاتی) و عوامل برون سازمانی (متشکل از عوامل سیاسی- قانونی، زیرساختی- حمایتی و عوامل مرتبط با مداخلات ترویجی) بوده است.
This qualitative study was carried out with aim to design the model of sustainability of agricultural small and medium-sized businesses in Kermanshah province. The statistical population of this study consisted of the experts and key informants in Kermanshah province of which 20 persons were selected using the purposive sampling method and snowball technique. Semi-structured interviews were used to collect data. The data collection process was continued until reaching theoretical saturation or usefulness threshold of available information. The software of MAXQDA 11 was used to analyze the data. The results of the study showed that the main dimensions of the sustainability of agricultural small and medium-sized businesses were economic sustainability (including financial performance, self-reliance and financial independence, customer and market performance, and innovation and business development), social sustainability (including social communications and interactions, social responsibility and mutual social trust) and environmental sustainability (including sustainable and healthy production, conservation and optimal utilization of environmental resources and waste management). Additionally, the results of the study indicated that the main factors affecting the sustainability of agricultural small and medium-sized businesses in Kermanshah province were intra-organizational factors (including family and personal factors of the manager, marketing factors, economic-financial factors, production factors and product characteristics, factors related to business characteristics and communication and information factors) and extra-organizational factors (including political-legal, infrastructural-supportive and factors related to extension interventions).
پارساپور، س.، براتی، ج.، و رسولزاده، م. (1396). عوامل اثرگذار بر پایداری بنگاههای کوچک و کارآفرین، مورد مطالعه: بنگاههای صنعتی شهرستان مشهد. فصلنامه توسعه کارآفرینی، دوره 10، شماره 1، صفحات 60-41.
پژوهان، ع.، عمانی، ا. ر.، و حبیبی قهفرخی، ن. (1395). بررسی عوامل مؤثر بر پایدارسازی شرکتهای تولیدکننده بذر استان خوزستان با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی. فصلنامه راهبردهای توسعه روستایی، دوره 3، شماره 4، صفحات533 -525.
خدامیپور، ا.، و شفیعی همتآباد، ح. (1392). پایداری شرکتها و اندازهگیری آن. ماهنامه حسابرس، دوره 69، صفحات 5-1.
خسروبیگی، ر.، شایان، ح.، سجاسیقیداری، ح.، و صادقلو، ط. (1390). سنجش و ارزیابی پایداری در مناطق روستایی با استفاده از تکنیک تصمیمگیری چند متغیره فازی– تاپسیس. فصلنامه پژوهشهای روستایی، دوره 2، شماره 1، صفحات 185-151.
خیاطیان، م. ص.، الیاسی، م.، و طباطبائیان، س. ح. (1395). الگوی پایداری شرکتهای دانش بنیان در ایران. فصلنامه سیاست علم و فناوری، دوره 8، شماره 2، صفحات 99-49.
درینی، م. و.، آقاجانیافروزی، ع. ا.، تابان، م.، و محمدیصالح، م. (1394). مدلیابی عوامل داخلی مؤثر بر عملکرد شرکتهای کوچک و متوسط. فصلنامه مطالعات مدیریت صنعتی، دوره 13، شماره 36، صفحات 94-61.
ذوالفقاریان، م.ر.، و لطیفی، م. (1390). نظریهپردازی داده بنیاد با Nvivo8. تهران، انتشارات دانشگاه امام صادق (ع)، چاپ اول.
رحیمیان، ن.، توکلنیا، ا.، و اسدی، ز. (1393). مسئولیتهای اجتماعی و پایداری شرکتها. فصلنامه حسابدار رسمی، شماره 29، صفحات 40-32.
رضائی، ر.، و صفا، ل. (1395). بررسی موانع توسعه بنگاههای کوچک و متوسط اقتصادی زودبازده و کارآفرین کشاورزی در استان زنجان. فصلنامه تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، دوره 2-47 ، شماره 1، صفحات 79-67.
رکنالدین افتخاری، ع.، ایمانیخوشخو، م. ح.، پورطاهری، م.، و پورجمعلویجه، ا. (1394). تحلیل بعد اجتماعی مدیریت کارآفرینی پایدار در صنعت هتلداری (مورد مطالعه: هتلهای 4 و 5 ستاره شهر تهران). دو فصلنامه مطالعات اجتماعی گردشگری، دوره 3، شماره 6، صفحات 163-139.
سازمان صنعت، معدن و تجارت استان کرمانشاه. (1396). گزارش آماری صنایع کوچک و متوسط استان کرمانشاه. اداره آمار و اطلاعات، سازمان صنعت، معدن و تجارت استان کرمانشاه.
سپهپناه، م.، و موحدی، ر. (1394). کارآفرینی پایدار رویکردی نو در کشاورزی. فصلنامه کارآفرینی در کشاورزی، دوره 2، شماره 1، صفحات 36-19.
علیبابایی، ی. (1396). آموزش نرمافزار کیفی مکسکیودا. جزوه درسی (منتشر نشده)، گروه جامعهشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران.
مرکز پارک علم و فناوری استان کرمانشاه. (1393). گزارشات سالیانه پارک علم و فناوری. مرکز پارک علم و فناوری استان کرمانشاه.
مشیرزاده، ه. (1391). پایداری شرکتی. ماهنامه حسابرس، دوره 59، صفحات 62-54.
مرادزاده، م.، و احمدزاده، ح. (1385). گزارشگری پایداری شرکتها. فصلنامه حسابدار، دوره 21، شماره 177، صفحات 25-17.
ملاشاهی، غ. ع.، ظریفیان، ش.، و سارانی، و. (1394). عوامل مؤثر بر موفقیت کسبوکارهای کوچک و متوسط زراعی و باغی شهرستان زابل. فصلنامه تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، دوره 2-46، شماره 4، صفحات 748-739.
یگانه، ل.، نوری، ر.، جعفرینیا، س.، و یگانه، ر. (1396). تحلیل وضعیت پایداری دانشی بنگاههای اقتصادی. فصلنامه مطالعات مدیریت راهبردی، دوره 29، صفحات 270-249.
Atkinson, G. (2010). Measuring corporate sustainability. Journal of Environmental Planning and Management, 43 (2): 235-252.
Benzazoua Bouazza, A., Ardjouman, D., & Abada, O. (2015). Establishing the factors affecting the growth of small and medium-sized enterprises in Algeria. American International Journal of Social Science, 4(2): 101-115.
Carter, C.R., & Rogers, D.S. (2008). A framework of sustainable supply chain management: Moving toward new theory. International Journal of Physical Distribution and Logistics Management, 38 (5): 360-387.
Christina, B., Neelufer, A., & Al Amri, S. (2014). Challenges and barriers encountered by the SMEs owners in Muscat. Journal of Small Business and Entrepreneurship Research, 2(3): 1-13.
Freeman, R.E. (2010). Strategic management: A stakeholder perspective. Cambridge University Press, United Kingdom.
Gibbs, D. (2009). Sustainability entrepreneurs, ecopreneurs and the development of a sustainable economy. Greener Management International, (55): 63-78.
Honjo, Y., & Harada, N. (2006). SME policy, financial structure and firm growth: Evidence from Japan. Small Business Economics, 27(4-5): 289-300.
Hsieh, H.F., & Shannon, S.E. (2005). Three approaches to qualitative content analysis. Qualitative Health Research, 15(9): 1277-1288.
Khalil, A. (2013). Identification of barrier factors and potential solutions to SMEs development among Jordanian manufacturing sector. Journal of Business and Management, 8 (24): 132-140.
Mayring, P.H. (2000). Qualitative content analysis. Forum: Qualitative Social Research, 1(2): 1-8.
Parrish, B.D. (2007). Designing the sustainable enterprise. Futures, 39: 846-860.
Parrish, B.D. (2010). Sustainability-driven entrepreneurship: Principles of organization design. Journal of Business Venturing, 25: 510-52.
Regasa, D.G. (2015), External factors affecting firm growth: Evidence from small scale manufacturing firms in Tigray regional state of Ethiopia. International Journal of Management and Business Research, 5 (4): 279-286.
Romeo Asa, A., & Shalendra Prasad, N. (2014). Analysis on the factors that determine sustainable growth of small firms in Namibia. International Journal of Management Science and Business Administration, 1 (1): 5-11.
Spence, L.J. (2015). Primer business sustainability for small and medium enterprises (SMEs). Network for Business Sustainability. Retrieved from: http://nbs.net/is-the-customer-really-king-a-closer-look-at-key-stakeholders-for -smes/.
ISO/CD9004 (2007). International organization for standardization. Research Report, Retrieved from: http://www.iso.org/ home.html .
Zhang, M., Macpherson, A., & Jones, O. (2006). Conceptualizing the learning process in SMEs Improving innovation through external orientation. International Small Business Journal, 24 (3): 299-323.
_||_