واکاوی عوامل بنیادین آموزشی موثر بر توسعه کارآفرینی گردشگری روستایی شهرستان اردل با استفاده از تحلیل مقایسه‌ای کیفی مجموعه فازی
محورهای موضوعی : پژوهش های ترویج و آموزش کشاورزی
حمید نظری
1
(1- دانشجوی دکتری، گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشکده جغرافیا و علوم برنامه‌ریزی، دانشگاه اصفهان، ایران)
علیرضا جمشیدی
2
(ارومیه دانشگاه ارومیه دانشکده ادبیات گروه جغرافیا)
صیداسکندر صیدایی
3
(گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه اصفهان، ایران)
کلید واژه: آموزش روستاییان, شهرستان اردل, گردشگری روستایی, کارآفرینی روستایی, تحلیل فازی,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف واکاوی عوامل بنیادین آموزشی موثر در توسعه کارآفرینی گردشگری روستایی انجام‌شده که ازلحاظ ماهیت، توصیفی و ازنظر هدف کاربردی بوده و با روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق، فعالان کارآفرین در مناطق روستایی ساکن شهرستان اردل بوده که استفاده از نرم‌افزار power Sample تعداد 244 نفر نمونه متناسب باهدف تحقیق برآورد و به روش طبقه‌ای تصادفی انتخاب شده اند. برای گردآوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده که روایی محتوایی آن توسط اساتید و متخصصان تأیید و پایایی با استفاده از پیش آزمون و محاسبه ضریب کرونباخ آلفا برای آموزش 84/0 و برای کارآفرینی گردشگری 87/0 برآورد شد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل از تحلیل مقایسه‌ای کیفی مجموعه فازی استفاده شد. نتایج نشان داد که دسترسی به مراکز آموزش کارآفرینی در کنار آموزش ریسک‌پذیری، وجود کارگروهی در آموزش، وجود آموزش نحوه شروع کسب‌وکار و سرمایه‌گذاری و وجود دسترسی به مراکز آموزش کارآفرینی و منابع در این زمینه می‌تواند منجر به توسعه کارآفرینی گردشگری شود. در مقابل عدم آموزش فعالیت‌های گروهی و کار تیمی کمترین سهم را در توسعه و تقویت کارآفرینی گردشگری روستایی دارد.
Since the main purpose of development is to make an environment where all people can develop their capabilities. And this is only possible with sustainable educational and economic development. It is essential to recognize the influential educational factors in entrepreneurship as one of the flourishing areas of the ability of community members to achieve this goal. The purpose of this study was to investigate the fundamental educational factors in rural tourism entrepreneurship development, which was of, applied type, nature and method was descriptive- survey. The population of the study is Ardel County residents over 20 years. By using Sample power SPSS software, 254 cases were selected according to the purpose of the study and cases study were selected by stratified random sampling. Research tool was a researcher made questionnaire containing 2 components and 45 items and its content and face validity were approved by experts and its reliability was determined 0/84 and 0/87 by Cronbach's alpha coefficient. The fs / QCA fuzzy set comparative analysis used for the analysis. The results showed that access to entrepreneurship training centers along with risk-taking training, existence of a working group in training, existence of training on how to start a business and investment, and access to entrepreneurship training centers and resources in this field can lead to tourism entrepreneurship development. So that, Risk education variable is more effective than other variables and plays an important role in all the combinations and paths that affect tourism entrepreneurship development.
احمدپور داریانی، م.، مقیمی، س. ا. (1389). مبانی کارآفرینی. چاپ نهم، تهران، نشر فراندیش.
ذبیحی، م.، مقدسی، ع. (1385). کارآفرینی در تئوری تا عمل. مشهد، جهان فردا.
رکن الدین افتخاری، ع.، پورطاهری، م، فضلی، ن. (1393). تحلیل عوامل موثر در توسعه کارآفرینی گردشگری روستایی. برنامه ریزی و توسعه گردشگری، سال سوم، شماره 8، صص 87-107.
سجاسی قیداری، ح. (1391). ارائه الگوی توسعه کارآفرینی اکوتوریسم در مناطق روستایی (روستاهای دره ای اکوتوریسم تهران). رساله دکتری، دانشگاه تربیت مدرس.
غنیان، م.، خانی، ف.، و بقایی، ل. (1390) ارزیابی فضای کارآفرینی در گردشگری روستایی مطالعه موردی منطقه اورامان. پژوهشهای روستایی، سال دوم، شماره سوم، صص 99-123.
یزدانی، ا. (1391). تاثیر آموزش کارآفرینی بر قصد کارآفرینی. پایانامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.
Ahmed, T., Chandran, V., Klobas, J. E., Liñán, F., and Kokkalis, P. (2020). Entrepreneurship education programmes: How learning, inspiration and resources affect intentions for new venture creation in a developing economy. The International Journal of Management Education, 18(1): 100327.
Alebiosu, K.A. and Akintayo, D.I (2007). Entrepreneurship Education and Sustainable Development in Nigeria in Alebiosu, K.A. and Ogunkola, B.J (eds) Perspectives in Sustainable Development, Institute of Education, Olabisi Onabanjo University, Ago-Iwoye.
Chiru, C., Tachiciu, L., andCiuchete, S. G, (2012). Psychological factors, behavioural variables and acquired competencies in entrepreneurship education. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 46 (2012): 4010 – 4015.
Deale, C. S. (2016). Entrepreneurship education in hospitality and tourism: insights from entrepreneurs. Journal of Teaching in Travel & Tourism, Vol. 56 Iss 8/9 pp. 680 – 696.
Fiet, J.O. (2001). The pedagogical side of teaching entrepreneurship. Journal of Business Venturing, Vol. 16 No. 2, pp. 101-17.
Fiss, P.C., Cambré, B. and Marx, A. (2013). “Configurational theory and methods in organizational research, in Fiss, P.C., Cambré, B. and Marx, A. (Eds), Research in the Sociology of Organizations, Vol. 38, Emerald Group Publishing Limited, Bingley, pp. 1-22.
Garavan, T. N., & O′ Cinneide, B. (1994). Entrepreneurship education and training programmes: a review and evaluation–part 1. Journal of European industrial training, 18(8): 3-12.
Ghanian, M., Khani, F., and baghayi, L. (2012). Evaluation of Entrepreneurship Climate in Rural Tourism (Case Study: Oraman Region). Journal of Rural Research, 2(7): 99-123.
Gibb, A. (2012). Exploring the synergistic potential in entrepreneurial university development: Toward the building of a strategic framework. Annals of Innovation & Entrepreneurship, 3: 1–21.
Heilig, K., and Gerhard, M. (2002). European Rural Development, International Institute for Applied Systems Analysis, Luxemburg, Austria.
Iakovleva, T., and Solesvik, M. (2014). Entrepreneurial intentions in post-Soviet economies. International Journal of Entrepreneurship and Small Business, 21(1): 79-100.
Kibler, E. (2013). Formation of entrepreneurial intentions in a regional context. Entrepreneurship and Regional Development, 25(3-4), 293-323.
Kohestani, H., Sadrmosavi, M., Nikjoo, M., and Karimzadeh, H. (2014). Identify the factors in creating entrepreneurial opportunities in the tourism sector in rural areas using structural equation model (SME). Geography and Environmental Planning, 25(2), 269-290.
Kreiser, P.M., Marino, L.D., Dickson, P. and Weaver, K.M. (2010). Cultural influences on entrepreneurial orientation: the impact of national culture on risk taking and proactiveness in SMEs. Entrepreneurship Theory and Practice, 34(5): 959-983.
Kuratko, D. F. (2005). The emergence of entrepreneurship education: Development, trends and challenges'. Entrepreneurship Theory and Practice, 29(5), 577–597.
Kyro, P. (2005). Entrepreneurial learning in universities: Bridges across borders. The dynamics of learning entrepreneurship in a cross-cultural university context, 14-43.
Lee, S. M., Chang, D., & Lim, S.-B. (2005). Impact of entrepreneurship education: A comparative study of the US and Korea. The International Entrepreneurship and Management Journal, 1(1), 27-43.
Liñán, F., & Chen, Y. W. (2009). Development and cross–cultural application of a specific instrument to measure entrepreneurial intentions. Entrepreneurship theory and practice, 33(3), 593-617.
Marina Solesvik Paul Westhead Harry Matlay , (2014),"Cultural factors and entrepreneurial intention",
McKelvey, B. (1982). Organizational systematics--taxonomy, evolution, classification: Univ of California Press.
Mendel, J.M. and Korjani, M.M. (2013), “Theoretical aspects of Fuzzy set qualitative comparative, Information Sciences, Vol. 237, pp. 137-161
Ndou, V., Mele, G., & Del Vecchio, P. (2019). Entrepreneurship education in tourism: An investigation among European Universities. Journal of Hospitality, Leisure, Sport & Tourism Education, 25.
Ndou, V., Secundo, G., Schiuma, G., & Passiante, G. (2018). Insights for shaping entrepreneurship education: Evidence from the European entrepreneurship centers. Sustainability, 10(11), 4323.
Oguntimehin, A. (2017). Building Sustainable Development Through Entrepreneurship Education in Nigeria. Social Sciences, 2(2), 307-316.
Olsen, M. A., & Mykletun, R. J. (2012). Entrepretality: Entrepreneurship in the hospitality industry. Cornell University School of Hotel Administration. The Scholarly Commons.
Ragin, C. C. (2008). Measurement versus calibration: A set‐theoretic approach. In The Oxford handbook of political methodology.
Redford, T. D., (2012), Entrepreneurship and Public Policy for today and tomorrow's Portuguese Republic, Working paper, Portuguese Studies Program, University of California, Berkeley.
Sagiri, S., and Appolloni, A. (2009). the Effect of Psychological Variables on Entrepreneurial Intention. DSM Business Review, 1 (2): 61-86.
Secundo, G., Dumay, J., Schiuma, G., and Passiante, G. (2016). Managing intellectual capital through a collective intelligence approach. Journal of Intellectual Capital.
Segal, G., Borgia, D., and Schoenfeld, J. (2005). The Motivation to Become an Entrepreneur. International Journal of Entrepreneurial Behaviour and Research, 11(1): 42-57.
Solomon, G. (2007). An Examination of Entrepreneurship Education in the United State. Journal of Small Business and Enterprise Development, 14(2): 168-182.
Stephan, U. (2009). Development and first validation of the culture of entrepreneurship (C-ENT) scale. Paper presented at the Academy of Management Annual Meeting, 7-11 August, Chicago, IL.
Su, B.( 2011). Rural Tourism in China. Tourism Management, 32(6): 1438–41.
Torrance, W. E., Rauch, J., Aulet, W., Blum, L., Burke, B., D'Ambrosio, T. and Jacquette, J. P. (2013). Entrepreneurship education comes of age on campus: The challenges of bringing entrepreneurship to higher education. Kansas City, MO: Ewing Marion Kauffman Foundation.
Walker, R. M., Damanpour, F. and Avellaneda, C. N. (2007). Combinative effects of innovation types on performance: A longitudinal study of public services. Academy of Management Proceedings, 1-6.
Walter, S. G., & Dohse, D. (2012). Why mode and regional context matter for entrepreneurship education. Entrepreneurship & Regional Development, 24(9-10): 807-835.
_||_