تاویل متن وحیانی از نگاه مفسران اسلامی با تکیه بر دیدگاه تفسیری علامه طباطبایی(ره)
محورهای موضوعی : دو فصلنامه علمی تفسیر متون وحیانی
یداله ملکی
1
(استادیار گروه علوم قرآنی، واحد خرم باد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد. ایران)
کلید واژه: تأویل, ظاهر, تفسیر باطنی, باطن و علامۀ طباطبایی,
چکیده مقاله :
تأویل از واژه هایی است که در علوم قرآن، تفسیر، حدیث، اصول فقه، کلام، فلسفه و عرفان به کار رفته است. از دیرباز این واژه بحث برانگیز و در چیستی و ماهیت آن، آرای گوناگونی از سوی اندیشمندان و مفسران ابراز شده است. مفسران، عارفان، متکلمان، باطن گرایان و حتی تجربه گرایان، هر کدام به نحوی پرده از چهره این واژه بر داشته اند که نتیجه ی آن، برداشت های مختلف و بعضاً ناسازگار است. در این مقاله ضمن بررسی تفاوت تأویل با تفسیر و مروری بر تطور معانی این واژه، به بررسی تاویل در قرآن و دیدگاه نحله های فکری و هم چنین چند تن از مفسران بخصوص از دیدگاه علامه طباطبایی پرداخته شده است.
Interpretation is one of the words that have been used in Quoran science, commentary, Hadith, jurisprudence, language, philosophy, and mysticism. In the long term, this controversial term and its nature have been expressed by scholars and commentators. Commentators, mystics, theologians, and introspectionists, even empiricist, somehow express diferent interpretations of these words. Thus, the result has been different perceptions that are sometimes incompatible. In this study, as well as investigating the difference between interpretation and commentry and reviewing the meanings of these words, interpretation in Quoran and some of the commentators’ perceptions have also been investigated specially from Allame Tabatabaee’s views.
_||_