صورت‌پردازی؛ ادله‌ی تحریم و نقد آنها
محورهای موضوعی : حقوق خصوصی
1 - استادیار گروه فقه و اصول دانشگاه باقرالعلوم ع قم
کلید واژه: هنر, نقاشی, حکم فقهی صورتگری, مجسمه‌سازی,
چکیده مقاله :
با نگاهی به سیر تاریخی حکم صورتگری به این نتیجه می‌رسیم که این حرفه بیش ازآنکه در فقه اسلامی به آن توجه شود، در امور آیینی مانند بت‌پرستی به آن توجه شده است. بر این اساس، با فرض انتفای موضوع، ادلّه فقهی صورتگری اعم از نقاشی و مجسمه‌سازی در عصر حاضر به خوانشی دوباره نیاز دارد. در خصوص مجسمه و نقاشی صور بدون روح، در جواز ایجاد و نگهداری آنها، بین فقها اختلافی نیست؛ اما شماری از فقیهان، کشیدن عکس و شکل جان‌داران را همانند پیکرتراشی و تندیس موجود جان‌دار حرام می‌دانند. آنچه مهم است بحث و بررسی دلیل‌های این دیدگاه است. بعد از بحث و تحقیق درباره ادله قائلان به حرمت، معلوم شد که در قرآن کریم آیه صریحی مبنی بر حرمت وجود ندارد و هر دو دلیل اجماع و اخبار نیز ناتمام است؛ زیرا اجمالاً اجماع یادشده، اجماع مدرکی و غیرقابل استناد است. همچنین بیشتر روایات مورد استناد یا ازنظر سند و یا ازنظر دلالت، خدشه و نقدپذیر هستند.
Looking at the historical course of the ruling form, we come to the conclusion that this profession has been paid more attention in religious matters such as idolatry than in Islamic jurisprudence. Painting and sculpture need to be re-read in the present age. Regarding the sculpture and painting of lifeless images, there is no difference between the jurists in the permission to create and maintain them; however, some jurists consider it haram to take pictures and images of living beings, as well as the existing sculpture and statue of living beings.What is important is to discuss the reasons forthis view. After discussing the arguments of those who believe in sanctity, it became clear that there is no explicit verse in the Holy Quran about sanctity, and both the reasons for consensus and the news are incomplete, because in short, the mentioned consensus is evidence-based and unreliable. Citation is either flawed in terms of document or in terms of signification.
قرآن کریم.
1. ابن‌فارس‌بن‌زکریا، ابوالحسین، (1391)، معجم مقاییس اللغه، شرکت مکتبه و مطبعه مصطفی البائی الحلبی، مصر.
2. ابن‌منظور، جمال‌الدین محمدبن‌مکرم، (1416)، لسان العرب، تصحیح: امین محمد عبدالوهاب و محمد الصادق العبیدی، دارالاحیاءالتراث العربی، بیروت.
3. احمدبن‌محمدبن‌خالد برقی، (1371)، المحاسن، دارالکتب الإسلامیه، قم.
4. امام‌خمینی، سیدروح‌الله، (1380)، المکاسب المحرمه، دارالعلم، قم.
5. ایروانی، (بی‌تا)، حاشیه مکاسب، چاپ سنگی.
7. جباران، محمدرضا، (1381)، نقاشی و مجسمه‌سازی در آینه فقه، نشریه سروش اندیشه.
8. جباران، محمدرضا، (1383)، صورتگری در اسلام، پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی، انتشارات سوره مهر، تهران.
9. حسن‌بن‌شعبه حرانی، (1404)، تحف العقول، انتشارات جامعه مدرسین، قم.
10. حسینی، سیداحمد، (1374)، فقه و هنرهای تصویری و تجسم، مجله فقه؛ کاوشی نو در فقه اسلامی، تابستان، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.
11. خامنه‌ای، علی، (1392)، اجوبه استفتائات، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری.
12. خرازی، سیدمحسن، (1377)، حکم نقاشی و مجسمه‌سازی از نگاه شریعت، بخش نخست فصلنامه فقه اهل بیت فارسی، شماره ۱۶ (۵۳ صفحه - از ۵۵ تا ۱۰۷) .
13. خوئی، سید ابوالقاسم، (1368)، معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، دفتر آیه الله العظمی الخوئی، قم.
14. دورانت، ویل، (1367)، تاریخ تمدن، ترجمۀ احمد آرام، ع پاشایی و امیرحسین آریان‌پور، سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی، تهران.
15. راغب اصفهانی، حسین‌بن‌محمد، (۱۴۲۳)، مفردات الفاظ القرآن، تحقیق: صفوان عدنان داوودی، شریعت، قم.
16. شیخ‌انصاری، مرتضی‌بن‌محمد امین، (1370)، المکاسب المحرمه و البیع و الخیارات، نشر دارالحکمه، قم.
17. شیخ‌صدوق، (1362)، الامالی، انتشارات کتابخانه اسلامیه، تهران.
18. شیخ‌صدوق، (1395)، اکمال الدین و تمام النعمه، دارالکتب الاسلامیه، قم.
19. شیخ‌طوسی، (1409)، التبیان فی تفسیر القرآن، مکتب الاعلام الاسلامی، قم.
20. - شیخ‌طوس،، (بی‌تا)، المبسوط فی فقه الامامیه.
21. شیخ‌طوسی، (1365ش) التهذیب، دارالکتب الإسلامیه، تهران.
22. شیخ‌کلینی، (1365)، الکافی، دارالکتب الإسلامیهف تهران.
23. شیرازی، میرزامحمدتقی، (بی‌تا)، حاشیه مکاسب، چاپ سنگی.
24. شیخ‌حر عاملی، (1409)، وسائل الشیعه، مؤسسه آل‌البیت، قم.
25. شیخ‌صدوق، (1413)، کتاب من لایحضره الفقیه، انتشارات جامعه مدرسین، قم.
26. علامه مجلسی، محمدباقر، (1403)، بحار الأنوار الجامعة لدُرر اخبار الائمة الاطهار، مؤسسه الوفاء لبنان، بیروت..
27. فاضل مقداد، جمال‌الدین مقدادبن‌عبداللّه، (1404)، التنقیح الرائع لمختصر الشرائع، کتابخانه آیت‌الله مرعشى نجفی، قم.
28. مکارم شیرازی، ناصر، (1392)، استفتائات کسب‌های حرام، پورتال انهار، 2965 http://portal.anhar.ir/node/
29. مظاهری، رسول، مریم میراحمدی، (1396)، بررسی نقش عقل در دوران اخباریگری، مجله پژوهش‌های فقه و حقوق اسلامی، شماره 29، صفحه 115تا134.
30. یونسکو، (1356)، تاریخ پیشرفت علمی و فرهنگی بشر، ترجمه پرویز مرزبان، بنگاه ترج، تهران.
_||_Holy Quran.
Allama Majlisi, M. B. (1985). Bihar Al-Anwar. Beirut: Al-Wafa Institute.
Durant, W. (1988). History of civilization. Tehran: Islamic Revolution Publishication and Education Organization.
Fadhil Miqdad, J. (1984). Al-Tanqih Al-Ra'i. Qom: Ayatollah Marashi Najafi Library.
Hassan, H. (1984). Tuhf al-‘Uqul. Qom: Teachers Association Publications.
Hosseini, A. (1995). Jurisprudence and visual arts and visualization. Journal of Jurisprudence, 2, 25-35.
Ibn Faris Ibn Zakaria, A. (1971). Mu'jam Maqais al-Lughah. Egypt: Mustafa Al-Ba'i Al-Halabi.
Imam Khomeini, R. (2001). Al-Makasib Al-Muharramah. Qom: Dar al-Alam.
Jabaran, M. R. (2002). Painting and sculpture in the mirror of jurisprudence. Tehran; Soroush Andisheh Magazine.
Jabaran, M. R. (2004). Painting in Islam. Tehran: Institute of Islamic Culture and Art.
Kharazi, M. (1998). The ruling on painting and sculpture from the point of view of Sharia. Ahl al-Bayt Persian jurisprudence quarterly, 16, 55-107.
Ragheb Isfahani, H. M. (2002). Vocabulary of Quranic words. Qom: Sharia.
Sheikh Ansari, M. (1370). Al-Makasib Al-Muharram, Al-Bayyva Al-Khayaryat. Qom: Dar al-Hikma Publishing.
Sheikh Hur, A. (1988). Wasail al-Shiah. Qom: Al-Bayt.
Sheikh Koleini, A. (1946). Al-Kaf. Tehran: Dar al-Kitab al-Islamiya.
Sheikh Saduq, A. (2016). Man La Yahzorohu al-Faghih. Qom: Teachers Association Publications.
Sheikh Saduq, M. (1975). Ikmal al-Din va Tamam al-Nimah. Qom: Islamic Library.
Sheikh Saduq, M. (1983). Al-Amali. Tehran: Islamic Library Publication.
Sheikh Tousi, A. (1988). Al-Tibyan Fi Tafsir Al-Quran. Qom: School of Islamic Media.
Sheikh Tousi, A. (1946). Al-Tahdhib. Tehran: Islamic Bookstore.