حرمت معامله با علم به استفاده حرام
محورهای موضوعی : حقوق خصوصی
1 - واحد بابل
کلید واژه: فحوی, سیره, قصد حرام, اعانت, دفع منکر,
چکیده مقاله :
بدون تردید معامله با فردیکه بدانیم از کالای مورد معامله استفاده حلال میکند جائز است امّا با فردیکه بدانیم استفاده حرام میکند چه حکمی دارد؟ مانند فروش لباس های محرّک به زنان بیبند و بار و یا آرایش اینگونه زنان توسط آرایشگر و یا اجاره وسائل نقلیه و یا وسائل صوتی و یا تصویری برای مراسم حرام و یا فروش خوراکی و آشامیدنی در روز ماه رمضان به روزهخوار و موارد فراوان دیگر. فقها بویژه متقدّمان به تبع از روایات تنها متعرّض حکم بیع و اجاره شده و گروهی نیز بین بیع و اجاره قائل به تفصیل شدند و متعرّض سایر موارد نشدهاند مانند وقف زمین بر اولاد با علم به استفاده حرام و یا هبه آن و بلکه اعراض از مال خود در صورتیکه موجب استفاده حرام از سوی متملک شود. نگارنده پس از نقل آراء فقهاء بزرگ از زمان شیخ طوسی تا عصر حاضر، به نقد آراء و اثبات حرمت مطلق معاملات میپردازد و مستند وی فحوای چند دسته از روایات است گرچه سایر ادلّه ی حرمت را- که جمعی از فقها آوردهاند- تمام میداند.
Without any doubt, a deal with someone that we know he uses the dealt merchandise in legit (legitimate) way, is allowable, but dealing with someone that we know he uses the dealt merchandise in taboo way, such as selling provocative clothes to profligate women or make up these women by hairdresser and/ or leasing vehicles or audio and video equipment to the taboo party and/ or selling food and drinks on Ramadan month to fast eater and much more. What is its verdict? Jurists, especially the initiative following the narratives, only annoy the sale and rent and some jurists consider in detail between the sale and rent and have not annoy other cases such as land dedicated to children with the knowledge of using taboo or donate it and also they indicate that avoiding from own property if that lead to use taboo by the owner. The author after quoting the views of the great jurists since Sheikh Tousi time up to present reviews and criticizes the ideas and proves the absolute reverence of deals and his documents are several categories of narrative context, although he knows all other evidences of reverence that other jurists have brought.