واکاوی تاریخی قاعده‌ی أخذ أجرت بر واجبات با رویکرد به آراء صاحب عروه
محورهای موضوعی : حقوق خصوصی
علی جبار گلباغی ماسوله
1
(مشهد)
عباسعلی سلطانی
2
(مشهد)
محمدتقی فخلعی
3
(مشهد)
کلید واژه: أخذ أجرت بر واجبات, إجاره بر واجبات, تنافی قصد قربت با أخذ أجرت بر واجبات, پیشینه قاعده‌ی أخذ أجرت,
چکیده مقاله :
یکی از مباحثی که در بخش مکاسب محرمه ی فقه شیعه، محل اختلاف شدید آراء فقیهان شیعه می باشد، مسأله ی أخذ أجرت بر واجبات است اینکه، آنچه امروز، در ادبیات فقه شیعه، قاعده ی أخذ أجرت بر واجبات، خوانده می شود، دارای چه پیشینه ی تاریخی است؛ چگونه در گذر زمان ولادت یافت، رشد نمود و به قاعده ای فربه بدل گردید؛ کدام دانشیان فقه شیعه، در این روند، سهیم بودند و تأثیر نهادند و با توجه به جایگاه ویژه ی صاحب عروه، در حوزه ی نقادی و ارائه آراء ویژه فقهی، وی، در نقد دیدگاه مشهور و رواج دیدگاهی نو، چه نقشی دارد، عمده مطالبی هستند که مقاله حاضر با نگاهی تاریخی، در قالب پژوهش شخص محور، تبیین آنها را در اهتمام خویش دارد، تا از این رهگذر، به بخشی از تاریخ فقه شیعه در حوزه ی قاعده ی أخذ أجرت بر واجبات، آگاهی یابد.
This article deals with the impact of critical notion of Shahib Al- Orweh plus high position of the scholars of Shiite jurisprudence in the course of time. It also clarified the first appearance and the process of growth and explanation of this issue. The votes of Sahib Al- Orweh has left great impact in this domain.