ماهیت گارانتی، آثار و احکام آن از منظر فقه امامیه و حقوق ایران
محورهای موضوعی : حقوق خصوصی
فخرالله ملایی کندلوس
1
(واحد چالوس)
سمیرا پاکی
2
(واحد چالوس)
کلید واژه: ضمان, گارانتی, متعهد, متعهدله,
چکیده مقاله :
گارانتی کالاها در تجارت از جلوه ویژه‌ای برخوردار است که نوع و مدت آن در اراده خریدار جهت ابتیاع کالاها، نقش بسزایی دارد. گارانتی یا ضمانت‌نامه اگر چه به صراحت در متون فقهی مطرح نمی‌باشد ولی زیر عنوان ضمان از دیرباز مورد بحث علما و فقهای اسلامی بوده است. ضرورت رضایت مشتری یا مصرف ننده کالا دغدغه دوسویه مولّد و خریدار است که با هدف سود و بهره بیشتر مطرح می‌شود و علما و فقهای اسلامی نیز نظریات متنوعی را با دیدگاه موازین اسلامی به نفع مصرف کننده مطرح نمودند که در باب ضمان – مباحث نزدیک و در ارتباط با گارانتی- مورد بررسی قرار گرفته است. مباحث فقهی و حقوقی موید آن است که خریدار یا متعهدله از حقوق حقّ فسخ برخوردار است و در مقابل متعهد نیز نسبت به تعمیر، تعویض کالا و لوازم مورد نظر یا تأدیه خسارت و جبران ضرر متعهدله ملتزم است.
Warranty effects are specific for the type and duration of buyer's choice to own commodities. Guarantee or warranty, although not explicitly mentioned in religious texts, but the guaranty has long been debated by the Islamic scholars and jurists. Importance of customer's satisfaction and buyer's goods-producing mutual concern with the aim of further interest arise Islamic scholars and jurists with diverse opinions and views of Islam were considered beneficial to the consumers.