بررسی تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر خلاقیت دانش‌آموزان
محورهای موضوعی : خلاقیت و نوآوری از جنبه‏های روان‏شناختی، علوم شناختی، علوم تربیتی و آموزشی (خلاقیت شناسی روان‏شناختی، خلاقیت شناسی پرورشی)
موسی بندک
1
(دانشجوی دکتری رشته برنامه‌ریزی درسی دانشگاه علامه طباطبایی (نویسنده مسئول) mosabandak@yahoo.com)
حسن ملکی
2
(دانشیار گروه مدیریت و برنامه‌ریزی آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی maleki_cu@yahoo.com)
عباس عباس پور
3
(عضو هیئت‌علمی گروه مدیریت و برنامه‌ریزی آمورشی دانشگاه علامه طباطبایی abaspour1986@yahoo.com)
صغری ابراهیمی قوام
4
(عضو هیئت‌علمی گروه سنجش و اندازه‌گیری دانشگاه علامه طباطبایی Qvam2004@yahoo.com)
کلید واژه: خلاقیت, دانش‌آموزان, مهارت‌های زندگی, مقطع ابتدایی,
چکیده مقاله :
زمینه: امروزه، خلاقیت یکی موضوعات مهم و کانون توجه صاحب‌نظران حوزه آموزش‌وپرورش است. پرورش خلاقیت در دانش‌آموزان در چارچوب برنامه‌های درسی و حتی فوق‌برنامه از اهداف مدارس و نهادهای تربیتی است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر خلاقیت انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی است. روش گردآوری داده‌ها شبه آزمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان پسر پایه پنجم مقطع ابتدایی شهر بلبان‌آباد است که برای انتخاب نمونه از روش نمونه‌گیری هدفمند استفاده شد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه خلاقیت عابدی بود که قبل و بعد از آموزش مهارت‌های زندگی بین دانش‌آموزان توزیع شد. اعتبار آزمونازطریقآلفایکرونباخبرایمؤلفه‌هایسیالی،ابتکار،انعطاف‌پذیریوبسطبهترتیب 75/0، 67/0، 61/0 و 61/0 به دست آمده است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، از میانگین، انحراف استاندارد و واریانس به‌عنوان شاخص‌های آمار توصیفی و از آزمون تی مستقلدر آمار استنباطی استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش مهارت‌های زندگی بر خلاقیت تأثیر دارد. بحث و نتیجه‌گیری: می‌توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت‌های زندگی به دلیل تغییر مثبت در خودپنداره، عزت‌نفس، خودآگاهی و کاهش استرس از لحاظ روانی آمادگی خلاقیت در دانش‌آموزان را افزایش می‌دهد.
Background: Creativity is one of the most important subjects in education in recent years and therefore educators all over the world are of the belief that it has critical role on development of societies. Objectives: The Purpose of this study was to examine the effectiveness of life styles instruction on students’ creativity. Method: The population of the study included all boy students at the fifth grade of the Bolban Abad city. To select the targeted sample from the population, Abedi’s Creativity Questionnaire was used to collect the required data which was administered to the sample students before and after life styles instruction. The reliability of the questionnaire using Cronbach’s alpha for the subcomponents was 0.61, 0.61, 0.67, 0.75 respectively. Data analysis was conducted through both descriptive and inferential statistics. For inferential statistics, independent t-test was run. Results: The results of the analysis demonstrated that life styles instruction had impact on the students’ creativity. Conclusion: Life styles instruction increases the readiness of student creativity through its positive effects on their self-esteem, and self-awareness, and through decrease in their mental anxiety. This, in turn, results in increased creativity among students.