بررسی رابطه بین نیاز به ساختار و خلاقیت هیجانی در دانش‌آموزان مقطع متوسطه شهر اصفهان
محورهای موضوعی : خلاقیت و نوآوری از جنبه‏های روان‏شناختی، علوم شناختی، علوم تربیتی و آموزشی (خلاقیت شناسی روان‏شناختی، خلاقیت شناسی پرورشی)
مریم صمدی
1
(دانشجوی دکتری رشته روان‌شناسی، آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشگاه اصفهان (نویسندة مسئول) samadi.m.1988@gmail.com)
امیر قمرانی
2
(استادیار دانشگاه اصفهان. رشته روان‌شناسی، آموزش کودکان با نیازهای خاص Aghamarani@yahoo.com)
عبدالحسین شمسی
3
(کارشناس ارشد رشته روان‌شناسی، آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشگاه اصفهان h.Shamsi915@gmail.com)
مریم احمدزاده
4
(کارشناس ارشد رشته روان‌شناسی، آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشگاه اصفهان ahmadzadeh18@gmail.com)
سید حسین سیادتیان
5
(کارشناس ارشد رشته روان‌شناسی، آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشگاه اصفهان h.siadatian@gmail.com)
کلید واژه: دانش‌آموزان, خلاقیت هیجانی, نیاز‌به‌ساختار,
چکیده مقاله :
زمینه: نیاز به ساختار، مفهومی است که اولین بار توسط کراگلانسی و همکاران (1990) مطرح شد. نیاز‌به‌ساختار تمایلی برای جست‌وجوی ساختار، ساده کردن اطلاعات پیچیده و اجتناب از سردرگمی و ابهام تعریف شده است. هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه نیاز‌به‌ساختار با خلاقیت هیجانی در بین دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه شهر اصفهان بود. روش: مشارکت‌کنندگان این پژوهش 270 تن از دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه شهر اصفهان بودند که به شیوه خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش متغیرهای پژوهش شامل پرسشنامه نیاز‌به‌ساختار (روتز و ون هیل، 2007) و پرسشنامه خلاقیت هیجانی (آوریل، 1999) بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود و تحلیل داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون ساده انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد، بین نیاز‌به‌ساختار و ابعاد خلاقیت هیجانی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. طبق نتایج به‌دست‌آمده ضریب همبستگی بین نیاز‌به‌ساختار با مؤلفه نوآوری 64/0-، آمادگی 63/0-، با مؤلفه اثربخشی 63/0- و با خلاقیت هیجانی کل 64/0- است. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که افراد دارای نیاز‌به‌ساختار بالا در همه ابعاد خلاقیت (نوآوری، اثربخشی و آمادگی) نمرات کمتری کسب می‌کنند و در سطوح پایین‌تری قرار دارند.
Objectives: current research aimed to predict creativity by personality characteristics in a sample of university students. Methods: four hundred participants (200 male and 200 female) of this study were student of different disciplines of Allameh Tabataba'i University. To predict the students’ creativity, Abedi’s creativity questionnaire was used to measure creativity and the long form of NEOPI-R was used to measure students’ personal characteristics. to analyze the data, T- test and multiple regressions were used. Results: the independent T-tests indicated that there is no difference between male and female students in creativity. Regression analysis results also suggested that among thirty studied personality characteristics, seven including openness of ideas, assertiveness, competence, fantasy, aesthetics, openness of actions and self-discipline have statistically significant positive relationship with creativity and two characteristics of anger and modesty have statistically significant negative relationship with creativity. Conclusion: these factors totally accounted for %57 of the creativity variance.