بررسی تأثیر اجرای برنامه فلسفه برای کودکان در افزایش خلاقیت و مؤلفه‌های سیالی، انعطاف‌پذیری، ابتکار و بسط
محورهای موضوعی : خلاقیت و نوآوری از جنبه‏های روان‏شناختی، علوم شناختی، علوم تربیتی و آموزشی (خلاقیت شناسی روان‏شناختی، خلاقیت شناسی پرورشی)
نورمحمد رضایی
1
(دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، تهران، ایران (نویسندة مسئول) rezaee165@gmail.com)
نادر پادروند
2
(کارشناس ارشد برنامه‌ریزی درسی از دانشگاه آزاد تهران جنوب nader165@gmail.com)
عبدالرضا سبحانی
3
(عضو هیئت‌علمی دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب abdsobhani@gmail.com)
علی‌محمد رضایی
4
(استادیار دانشگاه سمنان rezaei_am@yahoo.com)
کلید واژه: آموزش, خلاقیت, فلسفه, فلسفه برای کودکان,
چکیده مقاله :
زمینه: بسیاری از پژوهشگران آموزش فلسفه را یکیازابزارهایاصلیپرورشمهارت‌هایتفکر انتقادی و خلاق در کودکان می‌دانند. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر اجرای برنامه فلسفه برای کودکان در افزایش خلاقیت و مؤلفه‌های سیالی، انعطاف‌پذیری، ابتکار و بسط در دانش‌آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی مدارس منطقه 5 شهر تهران بود. روش: برای انجام پژوهش از روش پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد. به همین منظور، از بین دانش‌آموزان پایه پنجم تعداد 100 دانش‌آموز پسر (چهار کلاس)انتخاب شد. دانش‌آموزان به مدت 13 جلسه و در هر جلسه 45 دقیقه (هفته‌ای یک جلسه) به شیوه حلقه کندوکاو شارپ لیپمن و داستان‌های فکری فیلیپ کم، آموزش دیدند. پس‌ازآن آزمون خلاقیت تصویری تورنس فرم ب اجرا گردید. یافته‌ها: نتایج آزمون مانووا حاکی از تأثیر آموزش فلسفه به کودکان بر مؤلفه‌های سیالی، انعطاف‌پذیری و نمره کل خلاقیت و عدم تأثیر آن بر مؤلفه‌های ابتکار و بسط است. بحث و نتیجه‌گیری: با آموزش فلسفه به کودکان می‌توان خلاقیت دانش‌آموزان را افزایش داد.
Background: Many researchers consider teaching philosophy to children as one of the main tools for fostering critical and creative thinking skills among them. Objective: The current research aims to survey the role of teaching philosophy to children on their creativity and its components among the fifth grade primary school boy students in five schools in Tehran. Method: The authors used post-test method with control group. To this purpose some 100 students (4 classes) were selected among fifth grade primary school students. The students were taught during 13 sessions for 45 minutes (1 session in a week) by Sharp Lipman community of inquiry and Phillip Cam thinking stories, then the Torrance tests of creative thinking were executed. Results: The results of MANOVA indicate effects on components fluidity and flexibility and total score of creativity and showed no effect on originality and expandability of the students. Conclusion: By teaching philosophy to children, we can increase their creativity.