اثر اسپرمیدین و دوره آبیاری بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک گیاه کدو (.Cucurbita pepo L)
محورهای موضوعی : زراعت و اصلاح نباتات
مژگان قنبری
1
(باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران)
محسن فرزانه
2
(باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران)
علیرضا افتخاریان جهرمی
3
(استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز، گروه علوم باغبانی، شیراز، ایران)
کلید واژه: آسکوربات پراکسیداز, پراکسیداز, اسپرمیدین, کدو, دوره آبیاری,
چکیده مقاله :
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثر اسپرمیدین (به عنوان یک پلی‌آمین) و دوره آبیاری بر محتوای پرولین، قندهای محلول، فعالیت آنزیم‌های آنتی-اکسیدانی پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز، شاخص پایداری غشا و محتوای کلروفیل a و b گیاه کدو بود. این پژوهش در شرایط گلدانی و در محیط باز به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. فاکتور اول تیمار با اسپرمیدین در سه سطح صفر، 1 و 2 میلی‌مولار و فاکتور دوم دوره آبیاری در سه سطح 3 روز در میان (شاهد)، 5 روز در میان و 7 روز در میان بود. نتایج نشان داد دوره آبیاری 7 روز در میان نسبت به گروه شاهد، باعث افزایش در صفات محتوای پرولین، فعالیت آنزیم‌های پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز و شاخص پایداری غشاء و کاهش در صفات قندهای محلول، کلروفیل a و bشد. گیاهان با دور آبیاری هفت روزه، با مصرف اسپرمیدین 2 میلی‌مولار (نسبت به غلظت‌های صفر و 1 میلی‌مولار) باعث شد که محتوای پرولین، قندهای محلول، فعالیت آنزیم‌های پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز در بالاترین سطح (کلاس a) حفظ شود. در مورد صفت پایداری غشاء در این گیاهان غلظت صفر میلی‌مولار اسپرمیدین بالاترین میزان را دارا بود (77.75%). تیمار اسپرمیدین بر صفات محتوای کلروفیل a و b اثر معنی‌دار نداشت. در این آزمایش به طور کلی تیمار اسپرمیدین 2 میلی‌مولار در گیاهان با دور آبیاری هفت روزه، باعث شد تا صفات محتوای پرولین(1.11 mM/g.FW)، قندهای محلول (0.96 mg/gFW)، فعالیت آنزیم‌های پراکسیداز (0.91 OD.g-1.FW.min-1) و آسکوربات پراکسیداز(0.98 OD.g-1.FW.min-1) در حد بالا (کلاس a) حفظ شود.
In this study the effect of spermidine on proline, soluble sugars, peroxidase, ascorbate peroxidase, membrane stability and chlorophyll a and b, under irrigation period were evaluated. This study was conducted in pots and as a factorial completely randomized design in four replications. Espermidine was applied at 0, 1 and 2 mM and irrigation period was imposed at three days, five days and seven days in between. The Results showed irrigation period in seven days compared to control group increases proline content, activity of peroxidase and ascorbate peroxidase and membrane stability, and decrease in soluble sugars, chlorophyll a and b. The plants that have been irrigated for seven days, treatment with 2mM spermidine (relative to concentrations of 0 and 1 mM) increased proline content, soluble sugars, activity of peroxidase and ascorbate peroxidase at the highest level (class a). The membrane stability in these plants the concentration of 0 mM spermidine was highest (77.75%). Spermidine had no significant effect on chlorophyll a and b. Generally treatments with 2 mM spermidin in plants that were irrigated for seven days Increased proline content (1.11 mM/g.FW), soluble sugars (0.96 mg/gFW), peroxidase activity (0.91 OD.g-1.FW.min-1) and ascorbate peroxidase activity (0.98 OD.g-1.FW.min-1) at the highest level (class a).
_||_