تاثیر میکروالمنتهای آهن، منگنز و بور بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی و کمی بذر چغندرقند
محورهای موضوعی : زراعت و اصلاح نباتات
معصومه نصیری
1
(کارشناس ارشد زراعت دانشگاه مازندران)
رئوف سید شریفی
2
(هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی)
کلید واژه: واژه‌های کلیدی: چغندر قند, ریز مغذی‌های آهن, منگنز و بور,
چکیده مقاله :
به منظور تاثیر عناصر ریز مغذی بر بذر چغندر قند،آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکراردر ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی شامل عدم محلول پاشی(شاهد) و محلول پاشی با آهن، منگنز، بور،آهن و منگنز، آهن و بور، بور و منگنز و آهن، منگنز و بور بودند. هر کرت شامل شش خط کاشت به طول 6 متر و فاصله بین ردیف 65 سانتیمتر بود. ریشه های بذری با آرایش 50 × 65 سانتیمتر (تراکم 08/3 بوته درمترمربع) کاشت شدند. نتایج آزمایش نشان داد که تاثیر تیمارهای به کار رفته بر وزن خشک شاخه و وزن خشک کل بذر در سطح احتمال 1 درصد معنی دار می باشد. مقایسه میانگینها نشان داد ترکیب کودی 4 در هزار (بور و منگنز) در صفات مربوط به مورفولوژیکی، نسبت به سایر ترکیبات کودی برتری داشت. همچنین تاثیر تیمار ریز مغذی برروی وزن بذر بزرگتر از اندازه استاندارد و وزن بذر بالای 5/4 میلی متر در سطح احتمال 1 درصد معنی دار بود. بین ترکیبات به کار رفته ترکیب کودی 4 در هزار (آهن و بور) از لحاظ صفات مرتبط با صفات کمی بذر، نسبت به سایر کودها برتری داشت که علاوه بر افزایش صفات یاد شده نسبت به کاهش وزن بذور پوک نسبت به شاهد نیز موثر بود. بنابراین این دو ترکیب کودی (آهن+بور و بور+منگنز) به عنوان بهترین سطح کودی برای حصول عملکرد بالا پیشنهاد می گردد.
. In order to influence the micronutrient elements on sugar beet seed, an experiment was conducted in a randomized complete block design with four replications of Ardebil Agricultural Research Station. The treatments consisted of the lack of spraying (control) and spraying with iron, manganese, boron, iron and manganese, iron and boron, boron, manganese and iron, manganese and boron. Each plot consisted of six planting lines with a length of 6 meters and a spacing of 65 centimeters. Seed roots were planted with 50 × 65 cm arrangement (plant density of 3.08 plants /m2). The results of the experiment showed that the effect of treatments on dry weight of branch and dry weight of the whole seed was significant at 1% probability level. Comparison of the averages showed that the fertilizer combination of 4 in 1000 (boron and manganese) in morphological traits was superior to other fertilizer compounds. Also, the effect of micronutrient treatment on seed weight was higher than standard size and seed weight higher than 4.5 mm at 1% probability level. Among the compounds used, the fertilizer combination of 4 in 1000 (Iron and boron) was superior to other fertilizers in terms of traits related to seed traits in addition to increasing the above mentioned traits, weight loss was less effective than control. Therefore, these two combinations of fertilizers (Iron+boron and Boron+ Manganese)are recommended as the best fertilizer levels for achieving high yield.
_||_