مقایسه اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش وتعهد وزوج درمانی مبتنی بر شفقت بر تعارضات زناشویی وصمیمیت جنسی زوجین نابارور شهر کرمانشاه
محورهای موضوعی : روان شناسی
1 - بلوار بنت الهدی- کوی شهید یزدان بختیاری پلاک 31
2 - استادیار گروه رو ان شناسی، واحد اسلام آباد غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلام آباد غرب، ایران
کلید واژه: ناباروری, تعارض زناشویی, شفقت درمانی, درمان مبتنی برتعهد و پذیرش(اکت), صمیمیت جنسی,
چکیده مقاله :
ناباروری یکی از دلایل مهم افزایش تعارضات زناشویی و کاهش صمیمیت جنسی بین زوجین است. از جمله درمان های موج سوم علم روانشناسی، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و شفقتدرمانی است که به زوجین کمک می کند تا با مسائل پیش آمده در زندگیشان، برخورد مناسبی داشته باشند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مبتنی بر شفقت بر تعارضات زناشویی و صمیمیت جنسی زوجین نابارور شهر کرمانشاه بوده است. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بوده و با استفاده از طرح پیشآزمون، پسآزمون با گروه کنترل با روش نمونهگیری از نوع در دسترس است. جامعه آماری، شامل تمام زوجین نابارور شهر کرمانشاه است که در سال 1399 به کلینیکهای درمان ناباروری بیمارستان معتضدی شهر کرمانشاه مراجعه حضوری نموده بودند. نتایج نشان داد که هر دو روش درمانی زوجدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوجدرمانی مبتنی بر شفقت در سطح معناداری (p≤0/01) در افزایش صمیمت جنسی زوجین نابارور موثر بوده اند. همچنین نتایج نشان داد که بین این دو روش درمانی از نظر اثربخشی تفاوت معنیداری وجود ندارد، چرا که تعارضات زناشویی اغلب ریشه در مشکلات عمیق بین زوجین دارد. این دو نوع روش درمان افق تازهای در مداخلات بالینی است و میتوان از آنها بهعنوان دو روش درمانی اثرگذار برای درمان مشکلات زناشویی زوجین نابارور سود جست.
Infertility and lack of reproduction of spouses is one of the important reasons for increasing marital conflicts and reducing sexual intimacy between couples. Among the third wave of psychology therapies is acceptance, commitment, and compassion therapy, which helps people deal with the issues in their lives in a proper way. The aim of this study was to compare the effectiveness of acceptance and commitment based therapy and compassion based treatment on marital conflicts and sexual intimacy of infertile couples in Kermanshah. This research is a quasi-experimental type. The statistical population of the present study includes all infertile couples in Kermanshah who have referred to the infertility treatment clinics of Motazedi Hospital in Kermanshah annually and have shown the available type using pre-test, post-test design with control group and sampling method. It is found that couple therapy based on acceptance and commitment and couple therapy based on compassion at a significant level (p≤0.01) has been effective in increasing sexual intimacy. Also, at a significant level (p≤0.01), comparing the difference between the mean effectiveness of commitment therapy based on commitment and acceptance and couple therapy based on compassion, did not show a significant effect on marital conflicts.
_||_