شناسایی و تحلیل پیشران‌های کلیدی مؤثر بر شکل‌گیری شهرهای خلاق میانه اندام با استفاده از آینده-پژوهی (مطالعه موردی: شهر بناب)
محورهای موضوعی : برنامه ریزی شهری
1 - دکترای جغرافیا و برنامهریزی، مدرس گروه مهندسی معماری دانشگاه بناب، بناب، ایران
کلید واژه: آینده‌پژوهی, شهر خلاق, پیشران, شهر میانه اندام, بناب,
چکیده مقاله :
مفهوم شهر خلاق میانه اندام از توجه به ابعاد منحصربه‌فرد انسانی و محیطی این شهرها ناشی می شود که به دلیل جدید بودن موضوع، نیازمند تحلیل بیشتر به برای شناسایی پیشران های کلیدی است. هدف پژوهش حاضر، شناسایی و تحلیل پیشران های کلیدی در شکل گیری شهرهای خلاق میانه اندام بناب است. نوع تحقیق کاربردی و ازنظر ماهیت تحلیلی- اکتشافی است. برای استخراج متغیرها، از 98 کارشناس و برای تحلیل متقاطع، از 40 خبره استفاده شد. مؤلفه‌های شناسایی‌شده، 10 معیار اصلی، 16 زیر معیار و 106 متغیر است. برای تجزیه‌وتحلیل داده ها، از روش های ترکیبی پنل خبرگان، اﺛﺮات ﻣﺘﻘﺎﻃﻊ و نرم افزار MICMAC استفاده شد. یافته ها نشان داد که وضعیت سیستم شهر خلاق در بناب ناپایدار است. همچنین 14 پیشران کلیدی، بیشترین مقدار تأثیرگذاری مستقیم و غیرمستقیم بر خلاقیت شهری بناب داشتند که از این تعداد، شش پیشران مربوط به طبقه خلاق و سه پیشران مربوط به زیرساخت های خلاق بوده است.
Nowadays, creative cities are considered to be centers for innovation, creativity, and the transformation of ideas into wealth, and as cultural exchange centers and thinkers and advocates of different nations. Since the idea and innovation of the main competitive elements are in the age of globalization, having a creative city is the dream of any society. Widespread and rapid technological changes, globalization, climate change, local management, cultural production, immigration, etc. are among the issues that make it increasingly important and necessary to pay attention to the infrastructures of the creative city in all cities, from large cities to medium and small cities. Moreover, creative cities on various scales have been recognized as the guarantors of the comprehensive development of the country and preventing the factor of social injustice among citizens. Considering the importance of determining the key elements of the creative city in the scale of mid-sized cities, the present study identifies the key proponents of the formation of a creative city in mid-sized cities studied on Bonab city. this is an applied, analytic exploratory research, based on new methods of future study In the first stage of research and in order to extract research variables, invent from 98 experts with different specializations and related to urban issues, using a pilot approach was used. Questionnaires and interviews were used as survey method tools. In the second stage, for information analysis and study and analyze the degree of cross-effects of extracted variables from the first stage of research, 40 available urban experts were used. To analyze the data, we use the combination methods of expert’s panel, cross-impact analysis, and MICMAC software. The results of the study showed that the degree of filling of the cross-sectional matrix is 65.21%, which indicates that the selected factors have a high correlation and affect each other and the system has been in a state of instability. Based on the results of MICMAC software, the 14 key propulsion have the most direct and indirect impact on Bonab city creativity, of which there are six proponents of the creative class and three proponents of creativity infrastructure. It will have the greatest impact on the location of the infrastructure of the city of Bonab on the way to a creative mid-sized city. In other words, the state of city creativity in the mid-sized city of Bonab is more influenced by the class of scientific citizens, as well as research and development organizations such as academic centers. These 14 propulsion include the performance of service providers, physicians, lawmakers, and senior people, distribution of urban services, population, bachelor's degree, technicians, number of research and development units, awareness of citizenship rights, number of researchers of research and development units, Specialists and number of universities. Finally, according to the findings of the research and emphasizing the creative class and creative city infrastructure in the mid-sized cities, practical proposals have been presented in the field of implementation of creative mid-sized cities. Finally, practical suggestions have been made to improve the status of the creative city.
ابوالقیسی رودسری، الهه. (1393). برنامهریزی شهری با رویکرد شهر خلاق در شهرهای کوچک و میانی، مطالعه موردی: شهر رودسر. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران، تهران.
آفتاب، احمد؛ نظم فر، حسین؛ غفاری گیلانده، عطا؛ و موسوی، میر نجف. (1396). برنامهریزی و تدوین راهکارهای تحقق شهرهای خلاق در ایران مطالعه موردی: شهر ارومیه، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، 32(4)، 188-209.
ﺑﻬﺸﺘﯽ، محمدباقر؛ و زاﻟﯽ، نادر. (1390). ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻋﻮاﻣﻞ ﮐﻠﯿﺪی ﺗﻮﺳﻌﻪ منطقهای ﺑﺎ روﯾﮑﺮد برنامهریزی ﺑﺮ ﭘﺎﯾﮥ ﺳﻨﺎرﯾﻮ (ﻣﻄﺎﻟﻌﮥ ﻣﻮردی اﺳﺘﺎن آذرﺑﺎﯾﺠﺎن ﺷﺮﻗﯽ)، فصلنامه برنامهریزی و آﻣﺎﯾﺶ ﻓﻀا، 1 (15)، 63-41.
رفیعیان، مجتبی؛ افشار، نگین؛ و تقوایی، علیاکبر. (1396). تحلیل کاربری هوشمند در نواحی با قابلیت توسعه با بهره‌گیری از مدل LUCIS (نمونه موردی: منطقه 22 کلانشهر تهران)، فصلنامه هویت شهر، 11(1)، 5-16.
سرور، هادی؛ و ماجدی، حمید. (1394). بررسی تأثیر جهانی‌شدن بر مدیریت فضای شهری، فصلنامه هویت شهر، 9(23)، 17-26.
مجنونی توتاخانه، علی؛ مفرح بناب، مجتبی؛ و حامدوران، شیما. (1396). تحلیل وضعیت سرمایه اجتماعی در سکونتگاه‌های شهری میانه اندام مطالعه موردی: شهر بناب، فصلنامه برنامهریزی منطقهای (جغرافیا)، 28(1)، 19-32.
موسوی، میر نجف. (1393). رتبهبندی محلات شهر سردشت ازنظر حرکت به‌سوی خلاقیت با تأکید بر تحقق شهر خلاق با استفاده از تاپسیس و ANP، مجله جغرافیا و آمایش شهری- منطقهای، 10 (4)، 38-19.
نظم فر، حسین؛ آفتاب، احمد؛ نظام پور، ناهید؛ و مجنونی، علی. (1395). ارزیابی و اولویتبندی مناطق شهری بر اساس شاخصهای شهر خلاق (نمونه موردی: شهر سنندج)، فصلنامه برنامهریزی و آمایش فضا، 5(4)، 286 – 259.
Amcoff, J., & Westholm, E. (2007). Understanding rural change -demography as a key to the future. Journal of Futures, 39(4), 363-379.
Andersson, Å. E., & Andersson, D. E. (2015). Creative cities and the new global hierarchy. Applied Spatial Analysis and Policy, 8(3), 181-198.
Baumgartner, W. H., & Rothfuß, E. (2017). Creative Inequality in the Mid-sized University City. Socio-spatial Reflections on the Brazilian Rural–Urban Interface: The Case of Cachoeira. In Inequalities in Creative Cities (pp. 217-237). Palgrave Macmillan, New York.
Comunian, R. (2011). Rethinking the creative city: the role of complexity, networks and interactions in the urban creative economy. Urban studie, 48(6), 1157-1179.
Comunian, R., & Faggian, A. (2014). Creative graduates and creative cities: exploring the geography of creative education in the UK. International journal of cultural and creative industries, 1(2), 19-34.
Cooke, P. N., & Lazzeretti, L. (Eds.). (2008). Creative cities, cultural clusters and local economic development. Edward Elgar Publishing.
Evers, D. (2010). Scenarios on the spatial and economic development of Europe. Futures, 42(8), 804-816.
Florida, R. (2002). The economic geography of talent. Annals of the Associations of American Geographers, 92(4), 743–755.
Florida, R. (2005). Cities and the Creative class, City & Community, 2(1), 3–19.
Gordon, T. J. (1994). Cross-impact method, AC/UNU Millennium Project. Futures Research Methodology. Greenwood Press.
Healey, P. (2015). Civil society enterprise and local development. Planning Theory & Practice, 16(1), 11-27.
Landry, C. (2008). The Creative City: It is Origin and Future urban design, Comedia, UK.
Landry, C. (2012). The creative city: A toolkit for urban innovators: Earthscan.
Letaifa, S. B. (2015). How to strategize smart cities: Revealing the SMART model. Journal of Business Research, 68(7), 1414-1419.
Markusen, A. (2014). Creative cities: a 10‐year research agenda. Journal of Urban Affairs, 36(2), 567-589.
Moriarty, P., & Honnery, D. (2015). Future cities in a warming world. Futures, 66, 45-53.
Pratt, A. C. (2008). Creative cities: the cultural industries and the creative class. Geografiska annaler: series B, human geography, 90(2), 107-117.
Sasaki, M. (2010). Urban regeneration through cultural creativity and social inclusion: Rethinking creative city theory through a Japanese case study. Journal of Cities, 27(2), S3-S9.
Shaw, S. (2015). Art crawls: Locating artists and audiences in the creative city. Ethnography, 16(1), 51-73.
Toutakhane, A. M. (2018). Influencing Factors On Performance Of Social Behavior Settings At Parks And Green Spaces Of Tabriz. Journal of Urban and Regional Analysis, 10(2), 199-215.
Toutakhane, A. M., & Mofareh, M. (2017). Investigation and evaluation of spatial patterns in Tabriz parks using landscape metrics. Journal of Urban and Environmental Engineering (JUEE), 10(2), 263-269.
Vanolo, A. (2008). The image of the creative city: Some reflections on urban branding in Turin. Journal of Cities, 25(6), 370-382.
Vickery, J. (2011). Beyond the creative city—cultural policy in an age of scarcity. Centre for Place-making, Birmingham.
Wolfe, D. A., & Bramwell, A. (2008). Innovation, creativity and governance: Social dynamics of economic performance in city-regions. Journal of Innovation, 10(2-3), 170-182.
_||_