دیپلماسی ایران و لهستان در دوره سلطنت شاه سلیمان صفوی
محورهای موضوعی : باحث معرفتی و روش­ شناختی تاریخ پژوهی
ابوالحسن مبیّن
1
(استادیار گروه تاریخ دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد)
کلید واژه: ایران, صفوی, عثمانی, شاه سلیمان, یان(ژان)سوم سوبیسکی, لهستان,
چکیده مقاله :
گسترش روابط دولت صفوی با کشورهای اروپایی، به تدریج کشور لهستان را که در شمال اروپا واقع شده بود به گذرگاه و میزبان هئیت های اروپایی و ایرانی که عازم کشورهای یکدیگر بودند، تبدیل کرد. در این دوره ایران اگر چه از لحاظ جغرافیایی با لهستان فاصله ی زیادی داشت، اما به دلایل سیاسی و اقتصادی برای آن کشور اهمیت بیشتری پیدا می کرد. همسایگی لهستان با عثمانی، و نگرانی از قدرت رو به رشد این امپراتوری، لهستان را متوجه ایران صفوی نمود که در معرض تهدید عثمانی قرار داشت. گر چه درسدة یازدهم هجری / هفدهم میلادی و پس از انعقاد پیمان صلح زهاب دولتمردان صفوی بیشتر خواهان حفظ وضع موجود در روابط خود با عثمانی بودند تا یک رویارویی و نبرد دیگر که به مصالح جهان اسلام نیز نمی نمود. اما سالها پیش از اینکه نخستین نمایندگان سیاسی لهستان به دربار صفوی راه یابند، نام سرزمین کهن پارسی به وسیله بازرگانان و تجار به لهستان رسیده بود. بنابراین توسعه روابط بازرگانی یکی دیگر از اهداف افزایش مناسبات دو کشور به شمار می رفت. یکی دیگر از انگیزه های اصلی برقراری روابط لهستان با ایران، ترویج آیین مسیحیت بود و از این رو بود که میسیونرهای مذهبی فعالیت های خود را در ایران گسترش دادند. مقاله حاضر نگاهی است نو و روشمند بر زمینه های برقراری روابط سیاسی و بازرگانی ایران و لهستان در عصر صفوی و به ویژه در نیمه دوم سدة یازدهم هجری/ هفدهم میلادی و در عصر سلطنت شاه سلیمان صفوی که اوج مبادلات دیپلماتیک و تجاری بین دو کشور است و بررسی موانعی که در راه توسعه بیشتر این روابط وجود داشت.
Expanding relations Safavid state with European countries, which gradually converted Poland was located in Northern Europe to the bus and host delegations of European countries and Iran off each other. Although in this period of geographical distance between Iran and Poland had many, but political and economic reasons for the country he is gaining more importance. Polish neighborhood with Ottoman, and concern about the growing power of this Empire, Poland's attention be attracted towards Safavid Iran, the Ottoman Empire was threatened . Although in the eleventh AH / seventeenth AD and after the conclusion of a peace treaty Z·hab, Safavid governments want to maintain the status quo more relations with the Ottoman Empire had a confrontation and battle other that can not be interests Muslim world. But long before the political representatives of Poland that the first way to reach the Safavid court, the name of the ancient Persians land called by traders and businessmen had come to Poland. Therefore, the development of commercial relations of another aims to increase relations between the two countries close to. Another major motivation for the appointment of relations with Poland, was to promote religion, Christianity, and therefore that religious Missionary its activities in Iran had expanded. This paper is a new and methodical look at the fields of political and commercial relations in the era of Safavid Iran and Poland, and especially in the second half eleventh AH / seventeenth AD, and in the era of Shah Suleiman Safavid peak diplomatic and trade exchanges between the two countries is and obstacles in the way of development of these relationships existed.