روابط فرهنگی ایران و انگلستان درعصر قاجار با تأکید بر نقش ایران پژوهان انگلیسی

محورهای موضوعی : باحث معرفتی و روش­ شناختی تاریخ پژوهی

محسن مدیرشانه چی ¹ (عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد)

تاریخ دریافت : 1395/08/06 تاریخ پذیرش : 1395/08/06 تاریخ انتشار : 1388/04/01

کلید واژه:

چکیده مقاله :

در این پژوهش، به مرور اجمالی سیر روابط سیاسی ایران و انگلستان می‌پردازیم. سپس به بررسی مناسبات فرهنگی دو کشور در عصر قاجار خواهیم پرداخت و طی دو مبحث، از این روابط سخن خواهیم گفت و نقش انگلیسی‌ها را در این عرصه ارزیابی خواهیم کرد. نخست از نقش‌آفرینان این روابط در چهار دسته – دیپلمات‌ها، نظامیان، سیاحان و ایرانگردان و دیگر استادان و پژوهشگران ایران شناس و فارسی دان- یاد خواهد شد. سپس حاصل کار این چهار دسته انگلیسان در قلمرو تاریخ، جغرافیا، تمدن و هنر ایران و زبان و ادب فارسی بررسی می‌شود و ضمن معرفی پژوهش ها و تحقیقات گوناگون آنان اعم از تألیف و تدوین آثار در این زمینه ها، نقد و تصحیح متون، ترجمه و اقتباس آثار علمی وادبی منظوم و منثور، کاوش ها و کشفیات در آثار تاریخی و ابنیه باستانی و دیگر تلاش های هر چهار دسته نقش آفرینان این عرصه ها، نقش آنان در شناخت و شناسایی و ارتقاء عرصه‌های گوناگون فرهنگ ایران و نهایتاً تعاملات و روابط فرهنگی دو کشور در طول دوران صد و پنجاه ساله سلطنت قاجارها بر ایران مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

چکیده انگلیسی:

In this article , firstly a brief survey of Iranian-British official political relations are considered . then , it would be studied cultural relations of two countries in the Qajar era .role of the English in these relations are evaluated in sections . First , actors of the relations are noted I four groups In  cluding diplomats , military forces , tourists and other scholars and researchers . Following ,work of these four English groups on Iranian history , geography , civilization , art and Persian language and literature will be studied . By introducing various work such as writing , compiling , critical correcting , translating , excavations of historical and ancient monuments and buildings , and other efforts of all four mentioned actors in introducing and promoting various spheres of Iranian cultures and finally bilateral relations and interactions  during 150 years old Qajar kingdom will be considered .