نظام قضایى جدید در دوره پهلوی
محورهای موضوعی : باحث معرفتی و روش­ شناختی تاریخ پژوهی
امین بنانى
1
(اسلامی دانشگاه شهید بهشتی)
حسن زندیه
2
(دانشجوی دکترای تاریخ ایران دوره اسلامی دانشگاه شهید بهشتی)
کلید واژه: عرف, شرع, رضا شاه, على اکبر داور, قانون مدنى, کیفرى و.... (مترجم),
چکیده مقاله :
روند حرکت نوسازى جامعه ایران در ابعاد مختلف سیاسى، اجتماعى و اقتصادى که با انقلاب مشروطه آغاز گشته و دچار فراز و نشیبها و نهایتاً رکود شده بود، در دوره پهلوى اول شتابى تازه گرفت و با جدیت دنبال شد. حوزه ی نظام قضایى نیز از این قاعده کلى مستثنى نبود. از مشخصه هاى دولت مطلقه مدرن پهلوى نوسازى ساختار کهن ادارى، تمرکز بخشیدن به دستگاههاى ادارى و اجرایى، ایجاد و حاکمیت قانون بر کشور بود که دستگاه قضایى و دادگسترى را نیز شامل مى شد. جنبه دیگر این تحولات حرکت در راستاى عرفى کردن نظام قضایى و خلع ید از علماى دین و در حاشیه قراردادن حاکمیت شرعى بود. على اکبر داور بنیانگذار دادگسترى نوین این مأموریت را عهده دار گردید و تحولاتى در حوزه نظام قضایى به ویژه در عرصه تهیه و تدوین قوانین ایجاد کرد. مقاله حاضر کم و کیف تحولات نظام قضایى را در دوره پهلوى به ویژه پهلوى اول بررسى مى کنند.
The movement of social, political, and economic reconstruction that started in Iran by Constitutional Revolution and later experienced up and down and finally stagnation, gained a new momentum and revitalized in Pahlavi I. The judiciary system was no exception. One of the characteristics of modern Pahalavi’s was the reconstruction of old bureaucratic system, the centralization of administrative and executive offices, and the creation of rule of law in the country. The justice department was part of this. Another aspect of these changes was to marginalize religious leaders’ judiciary control. Ali Akbar Davar, the founder of modern judiciary department, was assigned to do carry out the task. He brought about some changes in judiciary systems, especially in writing and formulating laws. The present study investigates the judiciary system in Pahlavi era, especially the Pahlavi I, qualitatively and quantitatively