ارزیابی و گونه شناسی منابع نامه‌های امام کاظم (ع)
محورهای موضوعی : باحث معرفتی و روش­ شناختی تاریخ پژوهی
سیدسجاد جعفری
1
(مدرس گروه آموزش معارف اسلامی دانشگاه فرهنگیان بوشهر(نویسنده مسئول) sayyedjafari313@gmail.com)
حسن جوادی نیا
2
(استادیار گروه آموزش معارف اسلامی دانشگاه فرهنگیان بوشهر h.javadiniya@cfu.ac.ir)
کلید واژه: اعتبار, منابع, نامه‌ها, امام کاظم (ع),
چکیده مقاله :
مکاتبات ائمه (علیهم‌السلام) از مواریث مهم تشیع امامی است که پرداختن به آن‌ها از جهات مختلف حائز اهمیت است، اگرچه نویسندگان به گردآوری آن‌ها اکتفا کرده و سایر جهات مورد توجه واقع نشده است. بررسی این مکاتبات و نامه‌ها منوط به شناخت منابع سپس بررسی اسناد و متن آن‌هاست، این نوشتار با هدف بررسی منابع و مستندات تاریخی نامه‌های امام کاظم (علیه‌السلام) و با روش توصیفی و مراجعه به منابع مختلف متقدم سامان یافته است و عهده‌دار پاسخگوئی به این پرسش است که چه منابع و آثاری از گذشته تا کنون نامه‌های امام را نقل کرده‌اند. میزان اعتبار، ویژگی‌ها و گونه‌های این منابع چیست و در چه قرنی این نامه‌ها بیشتر منعکس شده‌اند؟ با بررسی و دسته‌بندی منابع نامه‌ها روشن شد که منابع نقل کننده نامه‌ها از منابع معتبر و قابل استناد است و نیز بیشتر نامه‌ها در قرن چهارم، در منابع حدیثی و تاریخ و سیره اهل‌بیت (ع)، نقل شده‌اند.
ways, although the authors have only collected them and other aspects have not been considered. The study of these correspondences and letters is subject to knowing the sources and then examining their documents and text. This article has been organized with the aim of reviewing the sources and historical documents of Imam Kazem's (as) letters and by descriptive method and referring to various earlier sources. This is the question of what sources and works from the past to the present have quoted the letters of the Imam. What is the validity, characteristics and types of these sources and in what century were these letters most reflected? By examining and categorizing the sources of the letters, it became clear that the sources quoting the letters are from reliable and citationable sources, and also most of the letters in the fourth century have been quoted in hadith sources and the history and manners of the Ahl al-Bayt (AS).).
_||_